MOTORCU | +18

BÖLÜM 23

Herkese merhaba sevgili okurlar ve motorseverler.

Nasılsınız? Umarım her biriniz çok iyisinizdir.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın :)

Sınır 15 oy 50 yorum 🩶

.

'Senin kaçmana ben yardım etmedim Deniz.'

Bedenim duyduklarım ile anında gerilirken Kaya'nın bakışları hiç olmadığı kadar koyulaştı. Aylardır kurcalamadığım bu konu hiç beklemediğim şekilde karşıma çıkmıştı. Kaya'nın beni kaçırdığındaki yumuşayan hareketlerine istinaden parayı ödeyenin o olduğunu düşünmüştüm fakat o değildi.

Başka kim olabilir diye düşünürken Kaya'nın yanında benden haberi olan tek kişiye döndü bakışlarım. Hakan ikimize de dikkatle bakıyordu. O da bir sorun olduğunu anlamıştı ama bakışlarında gördüğüm şaşkınlık bana yardım edenin o olmadığını açıkça belli ediyordu.

Kaya yine de şansını denemek istemiş olsa gerek Hakan'a sordu. 'Sen mi yardım ettin o davetten Deniz'in çıkmasına?' Hakan hızla kafasının sağa sola salladı. 'Hayır ben bütün gece senin yanındaydım zaten.' Kaya sinirle ellerini saçlarının arasına sokup bağırdı.

'Allah kahretsin!'

Birkaç saniye olduğu yerde ileri geri volta atarken düşünüyor gibi bir hali vardı. Çok geçmeden yanıma yaklaşıp sıkıca elimi tuttu. 'Eve gidiyoruz bu meseleyi hemen konuşup halletmeliyiz.' Bu sinirle yapacaklarından korktuğum için elimi geriye doğru çekip ilerlemesine engel oldu.

Bakışları anında bana dönerken neden gelmediğimi sorgular gibi bakıyordu. 'Sakin ol Kaya. Çok sinirlisin.' Birazdan mavi gözleri kırmızıya dönüp ateş saçacak gibi duruyordu. 'Nasıl sakin olayım Deniz. Aylardır peşinde bizim haberimiz olmayan birisi olabilir.'

Söylediği şeyden sonra korkum iki katına çıktı. Hiç bu şekilde düşünmemiştim. Sadece kafamla onu onayladım o da daha fazla konuşmadan hızlı adımlarla pistin çıkışına yöneldi. Hakan'ın da arkamızdan Charles'a bir şeyler söylediğini duydum fakat dönüp bakmadım.

ZAHİR'İN AĞZINDAN

Yanımda heyecanla üzerini giyinen kızı izledim bir süre. Açık kahve gözlerini çoğu zaman bilinçsiz bir şekilde kısarak bakıyordu. O baygın bakışları bile kalbimin hızlanmasına yetiyordu. Giyinmeyi halledip makyaj yapmak için masasına yöneldi.

Doğal haliyle güzel olduğunun farkında olmasa gerek yüzüne o şeyleri sürme gereği hissediyordu. Oysa ben evde gezdiği halini daha çok beğeniyordum. Hem makyaj yaptığında yüzünü ısırıp, mıncırmama da izin vermiyor zaten.

Eline aldığı ten rengindeki şeyi gözünün altına sürdü ardından yanaklarına da süreceği esnada hızla yerimden kalkıp bağırdım. 'Sürme!' Yüksek çıkan sesim ile yerinden sıçrayıp aynadan sinirli bir şekilde bana baktı.

'Niye öyle bağırıyorsun sevgilim ödüm koptu?' 'Çillerini kapatma o şeyle.' Yüzündeki sinirli ifade yerini minik bir tebessüme bıraktığında yüzünü bana dönüp masaya kalçasını dayadı. Bende durduğum yerde dikilmeyi bırakıp yanına ilerledim ve dibine kadar girdim.