MOTORCU | +18

BÖLÜM 28

Herkese merhaba sevgili okurlar ve motorseverler.

Nasılsınız? Umarım her biriniz çok iyisinizdir.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın :)

Sınır 15 oy 50 yorum 🩶

.

2 GÜN SONRA

DENİZ'İN AĞZINDAN

Son 2 gündür ne uyuduğumu biliyordum ne uyandığımı. Defne ve Kaya'nın durumu Hakan'a göre çok daha iyiydi. Hatta çoktan kendilerini toparladılar bile diyebilirdim ama maalesef Hakan için aynı şey geçerli değildi.

Bıçak karın boşluğuna gelmiş ve organlarına bir zarar vermemiş olsa da yarası derindi. En kötüsü de yaklaşık 15 gün sonra çıkması gereken büyük bir yarış olmasıydı. Doktorlara durumu anlattığımızda çabuk toparlanması için takviye ilaç tedavisine başlamışlardı.

İlk gün yarışa çıkamayacağını düşünüp ağlamaktan helak olmuştu fakat Formula 1 hocası dün gelip eğer tedavi etki ederse yarışa çıkabileceğini söylemişti. Ne kadar bu bizim için büyük bir umut olsa da yaptıkları antrenmanlar çok ağırdı ve tamamen iyileşmeden çıkarsa yarası daha kötü olabilirdi.

Bugün ise konuşmak için hastaneye Ayaz gelecekti. Hem imzalamam gereken kağıtlar için hem de bu şeytan lakaplı adam için. Samet daha bizimle konuşmamıştı. Bizde üstüne gitmek istemediğimiz için sormuyorduk.

İyi olmadığı kesindi. Hakan'ın yanına birkaç dakikalık uğruyor fazla durmadan dışarı çıkıyordu. Kendini suçlu hissettiğinin farkındaydık ama elimizden bir şey de gelmiyordu. Ayaz'ın dediğine göre şeytan hakkında bulduğu bilgiler sınırlıydı ve üst düzeyde korunuyordu.

.

Ayaz'ın gelmesi ile hastane kapısına fazlası ile koruma yığılmış bizim olduğumuz kat ise tamamen dışarıya kapatılmıştı. Ne kadar onu iş insanı gibi görmek istesem de büyük bir mafya olması su götürmez bir gerçekti.

Yanındaki iki koruma ile Hakan'ın kaldığı odaya geldiğinde herkes buraya toplanmıştı. Samet ise fazlası ile korkuyordu ki Kerem'in arkasına adeta saklanmıştı. Ayaz odadaki tekli koltuğa oturup sağ ayağını sol dizine koydu.

Gözleri odadakileri tararken Kerem'in arkasına sinmiş Samet'i gördüğünde dudağında belli belirsiz bir tebessüm belirdi. Elini kaldırıp işaret parmağı ile onu gösterdi. 'Sen! Gel bakalım buraya.'

Samet üstüne alınmayıp Ayaz dışında her yere baksa da Kerem'in önünden çekilip sırtından öne doğru itmesi ile herkesin odak noktası olmuştu. Titreyen elleri ile saçlarını düzeltti. Konuşmayacağını anlayan Ayaz tekrar söze girdi. 'Bize anlatmak istediğin şeyler var mı ufaklık.'

Samet kararsız kalsa da elini cebine atıp katlanmış bir kağıt çıkardı. Birkaç adım ileri gidip Ayaz'a uzattığında Ayaz sakince elinden alıp katını açtı. Kağıdı okumaya başladığında yüzünde bir tepki aradım fakat suratı hiçbir duygu barındırmıyordu.

Okumayı bitirip kafasını kaldırdığında yüzünde ilk defa bir duygu belirtisi gördüm. Ne okuduysa şaşırmıştı. Samet sanki ne düşündüğünü anlamış gibi kafası ile onayladı ve hepimizi şoka sokacak o cümleyi kurdu.

'Evet o adam benim babam.'

Samet'in ailesi onu daha bebekken yetimhaneye bırakmıştı sonrasından ise şuanki ailesi onu evlat edinmişti. Bir anda ortaya çıkan ve hepimize böyle acılar çektiren adamın onun babası olması asla mantığıma yatmıyordu.