Deniz çıkacağı motor yarışında rakibinin gizli tutulduğunu öğrenir. Bu yarışı kazanmak içi her şeyini ortaya koymaya hazırdır peki ya canını?
Kendinden emin katıldığı yarışta bilmediği ve en önemli detay olan rakibi Kaya Demirhan. Motor camiasının...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Deniz)
🏍️
Titreyen ellerimin arasında tuttuğum fotoğrafa dolu gözlerim ile bakıyordum. Gerçek olamayacak kadar kötü bir tesadüftü bu. Bunca zaman uzak kaldığı, yerini bilmediği annesi aslında gözümüzün önündeydi.
Kaya'nın görmemiş olması normaldi çünkü annemin yanına, hastanenin içerisine aile dışındakileri çok zor sokuyorlardı. Birkaç defa Kaya ve Defne odasına kadar eşlik etse de diğer alanları görme fırsatları olmamıştı.
Omuzumun üzerinde hafifçe dönüp baktığımda gözleri kapalı sırt üzeri uzandığını gördüm. Az önceki ruh halimden tamamen çıkmıştım. Ne yapacağımı bilmiyordum. Ona söylemeli miydim? Söylediğimde direk gidip annesini almak isteyecekti. Babası izin verir miydi?
Zarar görmesini istemiyordum ama ondan annesini de saklayamazdım elbette. Derin bir nefes alıp kafamda cümleleri toparlamaya çalıştım. Sırtımı yatak başlığına yaslayıp bağdaş kurdum. Fotoğraf ellerimin arasında kucağımda duruyordu.
'Sevgilim.' İrkilmemesi için alçak bir tonda seslendim. Yattığı yerde kıpırdanıp yan döndü. Gözleri hala kapalıydı. Yorgun olduğunu biliyordum ama bunu şimdi söylemezsem sonrasında daha çok zorlanacaktım.
'Çok mu yoruldun?' Hafif alayla sorduğum soruya kısık bir gülüşle cevap verdi. Kafasını yastıktan kaldırıp bacaklarımın üzerine bıraktığında ellerim benden bağımsız saçlarını bulup okşamaya başladı.
'Annen de burada böyle kucağında sevdi mi seni?' Nefes alışı anlık sekteye uğrasa da bir süre yanıtsız bıraktı beni. Yüzünü görebileceğim şekilde dönüp mavilerini araladı. Durgun bakışları içimi yaksa da yüzümdeki gülümsemeyi silmedim.
'Annem beni çok sevdi ama hiç böyle yakın temaslarda bulunmadı. Babam da annemi severdi aslında ama onun sevgisi hastalıklıydı. Fazla kıskanırdı, fazla bunaltırdı. Annemin aylarca evden çıkmadığını bilirim ben.'
Saçlarını okşayan elimi tutup yanağına götürdü. Avuç içime sıcak dudaklarını bastırıp sıkıca öptü. 'Abimin üzerine çok düşerdi. O hep en başarılıydı, en iyisiydi. Benim yaramazlıklarım ona göre şımarıklıktı ama ben sadece çocuktum. Ben de arkadaşlarım gibi oyunlar oynamak istiyordum.'
