23. Bölüm: Avcı'yı Avlamak
* Avcı avlamaya gelirken avlanacak *
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hastane bahçesinde öylece oturmuştuk. Ne benden ne de abimden ses çıkıyordu.
Birkaç dakika daha birbirimize sessizliğimizi paylaştıktan sonra abim söze girdi.
"Bu, bu doğruysa neden bizim yanımıza gelmiyor."diye sordu bana bakarak.
"Bilmiyorum."dedim bende ona dönerek. Elleri belimi sardı ve beni kendine çekti.
"Noyan bunu biliyor olabilir mi?"dediğinde sağa sola salladım başımı.
"Noyan bilse bana söylerdi. Birbirimize söz verdik."dedim.
"Ne yani? Birbirinize söz verecek kadar yakın mısınız o dallama suratlıyla?"dediğinde gülerek başımı kaldırdım.
"Bir, o dallama suratlı değil. İki evet veya hayır."dediğimde abim göz devirdi.
"Bu konuyu sonra konuşacağız."dedi ve ayağa kalktı, beraberinde beni de kaldırdı.
"Bu fotoğrafı araştıracağım."dediğinde kafamı salladım.
Abim babamızı araştırırken bende Noyan ve ekibiyle katili bulmalıydım. Noyan ne kadar beni bu işe sokmak istemese de ben bu işe çoktan girmiştim.
Abim beni eve bıraktı ve birkaç davayla ilgilenmesi gerektiğini söyleyerek işe gitti. Bende kendime güzel bir kahve yapıp balkona çıktım.
Birkaç saat sonra kapımın çalmasıyla kapıyı açtım ve şok olmuşça gelene baktım.
"Noyan!" Şaşırmam Noyan'nın gelmesi değildi, Noyan'nın haliydi.
"Neden bana abinin olduğunu söylemedin?"dediğinde göz devirdim. Kapının önünden çekildim geçmesi için.
İçeri geçti, koltuğa oturdu ve birkaç dosyayı masaya koydu.
Noyan'a bugün buluşmak ve dava hakkında konuşmak için sözleşmiştik. Ama eve gözü morarmış ve saçları dağınık şekilde geleceğini beklemiyordum.
"Ne oldu sana?"dedim ve karşı koltuğa oturdum.
"Bars, olan biten her şeyi anlattığımda dövdü."dediğinde üzülsem mi gülsem mi bilemedim.
"Çok kötü vurmuş."dediğimde bana döndü.
"Sen bir de karşı tarafı gör." Kaşlarımı çattım. Anında ellerini havaya kaldırdı teslim olmuşçasına.
"Şaka, şaka, şaka yaptım. Biliyorum komik değil."dedi ve dosyalara geri döndü.
Bende masaya oturdum ve dosyalara baktım. Bu dosyalarda bizim sınıftaki kişiler vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aramızdan Biri | Yarı Texting
Teen FictionBileğine pranga olmuş korkularınla yüzleşmen lazım. Manolya kadar yegâne Noyan kadar zeki Kurt kadar tehlikeli Katil kadar sessiz olman lazım. Gözünü kapat. Ne görüyorsun? Ben ceset görüyorum. Yüreğimizin ceseti, Yıkılışlarımızın ceseti. Şimdi tam...
