Bileğine pranga olmuş korkularınla yüzleşmen lazım.
Manolya kadar yegâne
Noyan kadar zeki
Kurt kadar tehlikeli
Katil kadar sessiz olman lazım.
Gözünü kapat.
Ne görüyorsun?
Ben ceset görüyorum.
Yüreğimizin ceseti,
Yıkılışlarımızın ceseti.
Şimdi tam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Her şey birkaç yıl önce başladı."
Hepimiz masanın başında oturuyorduk, gözlerimiz Murat'ın üstündeydi. Murat'ı buraya getirmek biraz zor olmuştu ama başarmıştık.
Bu planı uzun bir süredir kuruyorduk ve bugünü bekliyorduk.
Plan basitti, ben ile Noyan karakola girecek ve kavga ediyormuş izlemini verecektik. Yasemin ve Kemal'in hain olduğunu biliyorduk ama bizim kavga ettiğimiz görüp Noyan'a yanaşmak isteyen birkaç kişi de olabilirdi.
Şüphelendiğimi kişi Müfettişti ve cidden de Müfettiş hainlerden biriydi.
Ama kavganın başka bir amacı da vardı. Nezarethane görevlileri kavga seslerimizi duyacaklardı, Bars ise onlara yukarı çıkıp bakmalarını söyleyecekti.
Bars onlardan rütbeliydi ve bu yüzden gitmek zorundalardı.
O sırada işe Tunç el atıyordu. Tunç'la tam olarak tanışamamıştım ama Noyan'ın Tugay'dan sonra en yakın dostuydu.
Tunç hemen Müfettişin odasına girerek kameraları etkisiz hale getirdi.
Ben, Noyan ve Tugay arka tarafa geçtiğimizde Tugay nezarethane görevlilerini oyalamaya gitmişti.
Fırsattan istifade de Bars hemen Murat'ı çıkarmıştı.
Ama tek bir sorun vardı, Murat'ın öldü izlenimiydi. Bu duruma da tekrar Tunç el attı.
Tunç'un ailesi doktordular ve Tunç birçok sağlık görevlisini tanıyordu. Sağlık görevlilerini ikna ederek bir tane ambulans almıştı ve onu da karakola getirmişti. Sonra ise gidip yerine geri koymuştu.
Bu sayede ambulansı gören Müfettiş ve diğerleri Murat'ın öldüğüne kesin olarak inanmışlardı.
Zaten biz Murat'ı almasaydık katil bugün içerisinde içerideki hainlerin yardımıyla Murat'ı öldürecekti.
Müfettiş de Murat'ı öldürenin katil olduğunu sanarak olayı sorgulamamıştı.
Katil tabiki de Murat'ın yokluğunu fark edicekti ama bu zaman zarfında biz Murat'tan birçok haber alabilirdik. Hem katil Murat'ı bulamayınca onu arayacaktı ve bir yandan onla uğraşırken bizde edindiğimiz ipuçları sayesinde ona daha çok yaklaşacaktık.
Murat tam karşımda oturuyordu, iki yanında Umut ve Bars vardı. Tugay tekli koltukta oturuyorken ben ve Noyan yan yana oturuyorduk.
"Dökül."dedi Noyan Murat'tan bakışlarını çekmeyerek. Murat tedirgince kıpırdandı.
"Öldürürler."dediğinde Tugay güldü.
"Seni almasaydık öldüreceklerdi zaten. Seni kurtardığımız için bize borçlusun. Dökül."dedi ciddiyetle.
