ŞİMDİ OKUDUĞUN

Aramızdan Biri | Yarı Texting

Teen Fiction

Bileğine pranga olmuş korkularınla yüzleşmen lazım. Manolya kadar yegâne Noyan kadar zeki Kurt kadar tehlikeli Katil kadar sessiz olman lazım. Gözünü kapat. Ne görüyorsun? Ben ceset görüyorum. Yüreğimizin ceseti, Yıkılışlarımızın ceseti. Şimdi tam...

#acı #aile #arkadaşlık #avukat #aşk #ceset #cinayet #dedektif #gerilim #gizem #hain #hukuk #kan #katil #macera #manolya #mezar #mezarlık #noyan #olay #sevgi #sevgili #texting #çözmek

18. Bölüm: İhanetin Farkındalığı

45 29 34 
                                    

                                              
18. Bölüm: İhanetin Farkındalığı
*Aramızdan biri... Onlar hep buralardaydı ve aramızda olacaklardı* 

                            

                                 Onlar hep buralardaydı ve aramızda olacaklardı* 
                            
                              
                              
                                
                                  
                                  
                                
                              
                             
                            

                            

                              
                              Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
                            

                          

                          
Manolya'dan 
Gözlerimi hızla açtım. Karşımda beyaz ışık vardı.
"Öldüm mü lan ben?!"diye bağırdığımda yanımdan gelen gülme sesiyle oraya döndüm. 
"Aynen öldün."dedi Tugay ve gülmeye devam etti. Gözüm yanındaki Noyan'a kaydı. Dikkatle bana bakıyordu. 
Yerimde yavaşça dikleştim.
"Manolya! Hareket etmesene!"diye bağırdı Noyan ve yanıma geliyordu ki elimi kaldırarak onu durdurdum.
"Senden hiçbir yardım istemiyorum."dedim ciddiyetle. Tugay bir bana bir Noyan'a baktı ve ayağa kalktı.
"Ben bir kahve alayım bize."diyip odadan çıktı. Noyan'a yanlız kaldığımızda konuşmadım. Onun konuşmasını bekledim.
"Özür dilerim."dediğinde ona döndüm. Gözlerinin altı mosmordu. Akşam uyumamışa benziyordu. Ellerinde yaralar vardı ve saçları darmadağandı. 
"Neden?"diye sordum mesafemi bozmadan.
"Dediklerim için. Hiçbirinde ciddi değildim, yemin ederim. Seni uzak tutarak koruyabileceğimi düşündüm."dedi ve sustu.
Uzun uzun ona baktım. Neden böyle düşünmüştü? Ondan uzak durmam neyi değiştirirdi ki?
"Neden? Sana yakın olunca ne oluyor ki?"diye sorduğumda nefesi titredi. 
"Sonu annem gibi oluyor." 
Gözlerim kapatıp açtım. 
Annesi, ölmüştü yüksek ihtimalle.
"Senin suçun değil."dedim annesini ölümünü kast ederek.
"Annemin sonu da senin yaşadıklarında benim yüzümden. Verdiğim kararlar insanların sonu oluyor. Ve olacaklar da."dedi. 
Şimdi gel de şu adama trip at. 
"Sen kaçırıldığında ölüp ölüp dirildim. Ama sonunda buradasın."dediğinde kaçırıldığım an geldi aklıma.
"O adam. Ben senin gibi birisini gördüm."dediğimde kafasını salladı.
"İkizim Kurt, katile çalışıyor." 
Noyan ve ikizi karşı saflardaydı. Peki Noyan ikizini öldürmek zorunda olsa bunu yapar mıydı? 
"Neler oldu kaçırıldığımda?" Onunla konuşmam sanki bir umut olmuş gibi yüzü güldü. 
Çok beklersin Noyan Bey. Seni biraz süründürmek günah değil ya. 
"Katil beni aradı ve kaçırıldığını söyledi. Bizde konumunu bulup mekana girdik Tugay'la. Ünlü bir oteldi. Otele girdiğimizde Kurt'la karşılaştık. Birkaç konuşma yaptık. Katil hoparlörden bizle konuşuyordu. Kendini belli etmiyordu."dedi ve bir süre nefes alıp verdi.
Aramızdan Biri | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin