Bileğine pranga olmuş korkularınla yüzleşmen lazım.
Manolya kadar yegâne
Noyan kadar zeki
Kurt kadar tehlikeli
Katil kadar sessiz olman lazım.
Gözünü kapat.
Ne görüyorsun?
Ben ceset görüyorum.
Yüreğimizin ceseti,
Yıkılışlarımızın ceseti.
Şimdi tam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Arkadaşlar, hadi ama. Bu kadar korkak olmayalım."dedi Fatih ama yüzümüzde gram yumuşama olmadı. Bunu gördüğünde onun da yüzü düştü. Aynı daha demin yaptığı konuşma yüzünden düşen moralimiz gibi.
"Fatih sen salak mısın?! Biz, biz! Ya biz nasıl yapalım? Biz dedektif miyiz, polis miyiz? Mustafa'nın çalıştığı ofise gizlice girmek ne?"dedi Ceylan artık sonunda.
Fatih bir anda çok önemli bir şey olduğunu söylemişti ve bizi parkta toplamıştı. Ama önemli olan şey yaptığı tehlikeli planmış.
Mustafa babasının şirketinde çalışıyordu. Orada da bir ofisi vardı. Tabi Mustafa'nın babasının şirketinde çalışmaya yaşı el vermediği için hukuken çalıştığı gözükmüyordu, illegal yani. Polisler de bu yüzden bilmiyordu ofisini. Babası da ceza almamak için söylememişi polislere. Bizde bir şey dememiştik.
Şimdi diyebilirsiniz Mustafa'nın babasına söyleyin girin diye.
Yok izin vermiyor adam. Anlamadım gitti.
"Sizde Mustafa'nın nasıl ve neden öldüğünü merak etmiyor musunuz? Belki telefonları orada, ofiste. Belki daha farklı şeyler var. Hadi gidip bakalım. O bizim arkadaşımız."dedi yalvarırcasına.
Hepimiz birbirimize baktık. Derin bir nefes verdim.
"Bir kere. Sadece bir kere böyle bir şey yapacağız. Bir daha yok. Asla."dediğimde Fatih sevinçle önümde diz çöktü.
"Evet evet çiçek kız. Sadece bir kere."
Diğerlerine döndüm. Bunu yapmak pek istemiyor gibiydiler. Ama bunu yapmalıydık. Fatih haklıydı. Belki cinayetle ilgili önemli ipuçları bulurduk.
Hem yakalansak bile şirketin sahibini tanıdığımızdan yırtardık bir şekilde.
"Tamam lanet, tamam! Tamam Lan Tamam!"dedi Selçuk'ta.
