YARINLAR ZİFİRİ KARANLIK

13. Bölüm | Mahvedilenler

Merhaba piyonlarım, umarım bölüme hazırsınızdır çünkü tatlı ve durgun bir bölüm bizi bekliyor. Bu bölümü bir tık durgun yazdım sebebinin bu bölümden sonraki tüm olayların ardı ardına gelecek size nefes bile aldırmayacak olması. Artık Yzk'nın birinci kitabını yarıladık diyebiliriz, bundan sonraki birçok bölüm durgun ya da olaysız geçmiyor bu yüzden kendinizi hazırlayın.

Ve teorilerinizi buraya bırakın çünkü kafanızı çok karıştıracak olaylar geliştiğini biliyorum, gelişmeye de devam edecek ve ben sizin tahminlerinizi oldukça merak ediyorum.

Bu bölüm sevgili okuyucum @sadeecezeynep'e ithafen yazılmıştır, umarım beğenirsin.

X tagımız : #YarınlarZifiriK eğer bir şeyler yazarsanız hepsine bakacak ve mutlaka beğeneceğim 🫶🏻
Instagram: Byzloey Kitap hakkındaki paylaşımlarım için takipte kalın, sizleri düşündüğünüzden daha çok seviyorum.
İyi okumalar.♟️

13. Bölüm | Mahvedilenler

Cinnamon Girl, Lana Del Rey

Game of Survival, Ruelle

Beklemek sonsuz bir döngüdür, birini ya da bir şeyi beklemek sadece beklemekten ibaret değildir. Ömrünün bir kısmını ona bahşetmektir. Senin zamanın ölümle aranda bir köprüdür ve zamanını ona vermek çok kıymetli bir şeydir. İnsanlar hep bunun aksini düşünür, vakit geçirmeye çalışır her şeyle ve herkesle ama bilmezler ömürlerinde bir dakika daha isteyecekleri an geldiğinde o bir dakikanın olmayacağını. Bu yüzden bekle diyen olsa da beklememek gerekir.

Beklemeni isteyenler hiç gelmeyenlerdir.

Eğer birini yarısını yürüdüğün bir yolda beklersen yarı yolda kalırsın, kimsenin seni kaldığın o yarı yoldan almasını bekleme. Yürü ve kendi yolunu kendin seç, bırak seninle ömrünü pamuk ipliğine bağlamış insanlar vaktini seninle paylaşmak istesin ve sana eşlik etsin.

Karanlıksa da yürümeye devam et, ışıklar yandığında o maskeyi çıkar ve gerçek yüzünle bak etrafa. Belki gözlerine de indirmişsindir bir maske, belki çok şey kaçırmışsındır gönlüne göre olan. Biliyorum karanlıkta maskenin gözükmeyeceğini ama yüzün alışmasın yoksa maskeye çıkarmakta zorlanırsın.

Hatta öyle bir an gelir ki, o maskeyi bir daha çıkaramazsın.

Tanışmak istiyorum Barkın Karaduman. Hayır, Salvor.

Seninle gerçekten tanışmak istiyorum ama elimi maskeme uzattığımda çıkaramadığımı görüyorum. Sadece ben tanımak istesem seni bencillik mi etmiş olurum? Bencil miyim ki ben?

Söylesene beraber tanıyalım beni desem eşlik eder misin bana?

Bence edersin, sen edersin ama ben yalnız yürümeye alıştığım yolda birini kabul edebilir miyim ondan emin değilim.

Tavanda kafamda oluşturduğum büyük karanlık tuvalde bile gözükmüyor renkler, sadece ıssız bir sokak ve yağmur var. Belki çok sevdiğim içindir bunu hayal etmem belki de sığındığım yerin hep böyle yerler olmasından ötürüdür. Karmen'in neden bu kadar ıssızlığı ve karanlığı sevdiğini anlıyorum sanırım, insan alışınca en çok geceyi seviyor.

Kapım tıklandığında kendini iblis olarak ifade eden ama tam onu düşünürken odaya geldiği için iyi insan lafının üstüne diye düşündüğüm kişinin geldiğini anladım. Yatakta doğrularak sırtımı yatağın başlığına yasladım. ''Geliyorum.'' Kapıyı araladı.