လူမယဉ်ကျေးအားစွဲလမ်းခြင်း ❲Complete❳

16

ဒီလူက သူ့ကိုညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေပြောနေတာလား။

နဉ်ယိုးမသေချာပေ။

သူ့ရဲ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာက သူနှင့်ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်အကြောင်းအရာတွေကို ပြောရဲသူဆို၍ သိပ်မရှိပေ။ တစ်ခါက ကုမ္ပဏီညစာစားပွဲတွင်ဖြစ်သည်၊ ဂျပန်ကပြနလာသည့်ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်က ဂျပန်မှာ သူမြင်ခဲ့ကြားခဲ့တာတွေကို ပြန်ဖောက်သည်ချနေခဲ့သည်။ သူက ဂျပန်မှာဆို လှပတဲ့မိန်းမပျိုလေးတွေကို "bijin" ဟုခေါ်ကြောင်းပြောပြသည့်အခါ ကျန်ဝန်ထမ်းများအားလုံးက ချက်ချင်းတုံ့ပြန်ခဲ့ကြသည်မှာ- "ဒါဆို ချောတဲ့ကောင်တွေကိုကျ jida လို့ခေါ်တာလား" ဟု။

ကျန်ဝန်ထမ်းများအားလုံးက ရယ်မောနေခဲ့ကြပေမယ့် နဉ်ယိုးကတော့ နောက်‌တစ်နေ့မနက်အထိသဘောမပေါက်ခဲ့ပေ။ ယင်းက ညစ်ညမ်းဟာသတစ်ခုဖြစ်သည်။

လီမုအား ထိုကဲ့သို့အရာကို‌ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပြောနိုင်သူဟုတော့ သူမထင်ပါ၊ ဒီတိုင်း ရိုးရှင်းပြီး ပွင့်လင်းသူဟု ထင်မိခြင်းသာဖြစ်သည်။ ထိုစကားကြားပြီးနောက်မှာ လီမုအား သူမေးခွန်းထုတ်ချင်သလိုကြည့်လိုက်ပေမယ့် ထိုလီမုက ရှက်နေတာလား၊ဘာမှဂရုမထားဘူးလားဆိုတာ သူမပြောနိုင်ချေ။

အခြေအနေကတစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေတုန်းမှာ လီမုက "ငါသစ်သွားခွဲအုံးမယ်၊ ညှစ်ပြီးရင်ခေါ်လိုက်" ဟုပြောပြီး ခြံဝန်းတစ်ဖက်သို့ထွက်သွားလေတော့၏။

နဉ်ယိုးတစ်ယောက်တည်းကသာ "ညှစ်လို့ကုန်သွား" သည်အထိ အညှစ်ခံရန်နို့ရည်တွေအပြည့်ရှိသည့်နွားမကြီးနှင့်ကျန်ခဲ့လေသည်။

သူ့စိတ်ထဲကအတွေးများနေတာကို ခဏဖယ်ထားလိုက်ပြီး လုပ်လက်စအလုပ်ကိုအာရုံစိုက်လိုက်သည်။

သစ်တုံးများကိုခွဲနေသည့်အသံနှင့် နွားနို့တွေသံပုံးထဲကျသည့်အသံက တိတ်ဆိတ်နေသည့်ခြံဝန်းထဲမှာ စည်းချက်ညီစွာပျံ့လွင့်နေသည်။ နှစ်ယောက်သားက ဘာမှမဆွေးနွေးခဲ့သော်လည်း အချင်းချင်းပြောစရာမလိုဘဲသိသည့်နားလည်မှုဖြင့် တိတ်ဆိတ်နေခဲ့ကြသည်။

အကယ်၍များ အခုချိန်မှာသာနဉ်ယိုးရဲ့အသိမိတ်ဆွေတစ်ယောက်ယောက်က သစ်လုံးအိမ်ကိုလာလည်ခဲ့ပြီး တစ်ဘဝလုံး လိုလေသေးမရှိ အလိုလိုက်ခံထားရသည့်သခင်လေးက သာမန်လူတွေနှင့်ရောထွေးပြီးနွားနို့ညှစ်နေတာကိုမြင်သွားပါလျှင် အလွန်အံ့ဩသွားမှာသေချာပေသည်။