1888 yılında Londra'da Karındeşen Jack lakabını alan seri katil birçok kadının eceli oldu. Bıraktığı tüm ipuçlarına rağmen dedektiflerin bu kana susamış katili asla bulamayacaklarını kim bilebilirdi ki?
•
Bu cinayetler silsilesinden tam 135 yıl sonr...
Kafama esti arkadaşlar o yüzden bu bölüm HYUNIN bölümü haberiniz olsun. 🤝🏻
İyi okumalar herkese🫵🏻
•••
Sen kalbime sahip olabilirdin, ve ben senin için kalbimi kırardım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Londra 12 Aralık 2023 Saat 21.30 •
~jeongin
Bugünlerde hareketlerine anlam veremediğim ama bu biricik aşkım olduğu gerçeğini değiştirmeyen HYunjinle beraber Jisung'un hastane odasından çıktık.
Odanın önünde durmuş birbirimize öylece bakarken Hyunjin tam ağzını açıp bir şey söyleyecekti ki peşimizden odadan çıkan Chan hyung buna engel oldu. Kafamı oraya çevirdiğimde Hyunjin'in derin bir nefes bırakarak sustuğunu işittim.
"Gidelim mi?" Chan hyung'un arkasından da diğerleri çıktığında çıkışlara doğru hareketlenmiştik.
Dışarı çıkıp temiz havayı içime çektiğimde ruhumu daraltan baskıdan kurtulmak için giydiğim kazağın yakasını çekiştirdim.
Ben bugün neredeyse kardeşimi kaybediyordum. O katil onu benden alacaktı. Bugün bunun yaşanmasına çok az kalmıştı, biliyordum.
Jisung, Wooyoung ve Hongjoong hyung benim ailem gibilerdi. İçlerinden birinin bile eksikliğinde ne yapardım hiç bilmiyorum. Biz birbirimiz olmadan eksik gibiydik ve bugün içimizden birinin eksikliğini yaşamak üzereydik.
Omzumun üzerinde bir baskı hissettiğimde verdiği güvenden anında kim olduğunu anladım. Chan hyung'du.
Kendimi daha fazla sıkmayı bırakarak hiç bir şey demeden bana hafif dolu gözlerle ve küçük bir gülümsemeyle bakan Chan hyung'a sarıldım. "Hyung..."
"Bizim yanımızda iyi olmaman, güçlü durmaman yasak değil Jeongin." Daha fazla gözlerimde akmaya hazır bekleyen gözyaşlarımı tutamamıştım ve hepsi birer birer dökülmüşlerdi gözümden.
"Ben, ben bugün onu kaybediyordum hyung." Konuşmamın sonunu küçük bir hıçkırıkla noktaladığımda Chan hyung bana sardığı kollarını sıkılaştırdı. Ondan da bir burun çekme sesi geldi. "Biliyorum Jeongin ama bak o şu an iyi, sapasağlam ve yanında da güvendiğimiz insanlar var."
Beni omzularımdan tutarak kendinden uzaklaştırdı. Kafasını kafamın hizasına eğip görüş açıma girdi. "Bize bu korkuyu yaşatmasının bedeli olarak o katile bunu ödeteceğiz, size söz veriyorum." Chan hyung cümlesini ekibimizin diğer üyelerine bakarak bitirdiğinde burnumu çektim.
"Evet, ben şimdi Scotland Yard'a gidiyorum Lilith ve Alex de benimle birlikte geliyor ama Marie ve Jeongin siz direkt evinize gidip dinleniyorsunuz, yeterince helak oldunuz bugün." Tam Marie ve ben itiraz etmek için ağzımızı açacaktık ki Lilith bize elini kaldırarak engel oldu.
