1888 yılında Londra'da Karındeşen Jack lakabını alan seri katil birçok kadının eceli oldu. Bıraktığı tüm ipuçlarına rağmen dedektiflerin bu kana susamış katili asla bulamayacaklarını kim bilebilirdi ki?
•
Bu cinayetler silsilesinden tam 135 yıl sonr...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Londra 15 Aralık 2023 Saat 18.40 •
~han jisung
Marie'nin telefonuma attığı hastanenin adresine giderken içinde olduğumuz arabadan kimsenin sesi çıkmıyordu.
Üçümüz de ailemiz yerine koyduğumuz insanlardan birinin bizi arkamızdan bıçaklamış olabilme ihtimalini yediremiyorduk kendimize.
"Marie'yi asla böyle bir şeyle suçlamak istemiyorum ama sence de babanın yanında onun olması tesadüf mü?" Arabayı süren Wooyoung'un kısık sesli konuşmasıyla içimi çektim.
Marie şu an yıllardır ona arkamızı dönecek kadar güvendiğimiz kız kardeşimiz değil potansiyel bir suç ortağıydı ve biz de işimizde iyi polislerdik. Yani bu olaya duygularımızı karıştırmamamız gerektiğinin gayet farkındaydık. Her suçluya nasıl yaklaşıyorsak Marie hakkındaki şüphelerimize de öyle yaklaşmamız gerekiyordu.
"Elbette tesadüf olmasına inanmak isteriz hepimiz ama hiç öyle gözükmüyor. Biz yine de her ihtimali göz önünde bulunduralım." İfadesiz sesimle ikisi de dediklerimi onaylamıştı.
"Geldik, şurası." Jeongin oturduğu arka koltuktan elini uzatıp birkaç metre ilerimizdeki hastaneyi göstermişti. Burasının adını duymuştum, yeni bir hastaneydi.
"Ay sizce de böyle eski günlerdeki gibi olmadı mı?" Wooyoung'un heyecanlı sesiyle ona doğru döndüm. Dedikleri birkaç saattir kaskatı olan yüzümde küçük bir tebessümün oluşmasını sağlamıştı.
Lisenin son üniversitenin ilk yıllarında babalarımızın eve getirdiği suç dosyalarını gizlice okur ve çözmeye çalışırdık. Hatta bazen babalarımızın peşine takıldığımız bile olmuştu. Tabii anında enselenip evlere geri postalanmıştık, orası ayrıydı.
Resmi olmasa da ilk başarımızı o zaman almıştık. Üçümüz de üniversite birinci sınıfa gidiyorduk ve babalarımız ellerinde olan vakada büyük bir tıkanıklığa yol açmışlardı. Hepsi de kendini Scotland Yard'a kapatır ve olayı çözmeye çalışırdı bizde evlerimizde yalnız kalırdık.
Yine öyle bir günde bizim evimizde toplanmış ve bu işin ucundan tutmak istemiştik. Başarılı da olmuştuk, katili yakalamışlardı.
İsimsiz bir mektupla göndermiştik tahminlerimizi. Yazımızdan bir şey anlamasınlar diye de her kelimeyi ayrı bir kişi yazmıştı.
