Herkese iyi okumalar dilerim. 🦋
Lütfen Dedektif Nicolas Wild'a çokça sevgi gösterin. 🙏🏻💪🏻
____________________________
Evet, aklımı kaybettim.
Londra
10 Aralık 1888
Saat 01.00
•Nefes alamıyordu, elleri titriyordu, kulakları çınlıyordu ve başındaki korkunç ağrıyı da sayarsak tam anlamıyla bok gibiydi. Kafasının içinde kadın elini gördüğü an tekrar tekrar oynuyordu ve şimdiden aklını yitirmeye çok yakın olduğunu hissediyordu.
"Manyak, psikopat orospu çocuğu! Aklını oynatmış!"
Eli ilk görüşünün üstünden yaklaşık bir saat geçmişti. İlk yarım saat Scotland Yard binasının önünde dizlerinin üstüne çökmüş bir vaziyette oturduktan sonra kendinde ayağa kalkacak gücü güçbela bulmuş ve ayakları onu Londra Köprüsü'ne getirmişti. Köprüde bir o yana bir bu yana yürüyüp yaşadığı anı sindirmeye çalışıyordu. Bir şeyler yapmalıydı, mutlaka yapacaktı da ama kendisinde henüz o gücü bulamıyordu.
Nefes nefese durakladı, köprünün kenarlarına tutunup derin nefesler eşliğinde kalp ritmini düzeltmeye çalıştı. İçine ne kadar nefes çekerse çeksin yetmeyecek gibiydi görüntüler kafasından çıkmıyordu. Bir süre sonra aklına yitirmeyeceğine emin olup eğdiği başını kaldırdı ve içine son kez derince bir nefes alıp verdi.
Hemen şimdi emniyet müdürünün evine gidecek, olayı polis raporlarına geçirecek, dedektif arkadaşlarına ulaşacaktı.
Saatin kaç olduğu umrunda değildi, gerekirse tüm Londra'yı ayağa dikmeye hazırdı. Ülkesinin sokaklarında kana susamış bir cani elini kolunu sallayarak gezip tüm bu yaşananları bir oyundan ibaret görürken bir dakika daha beklemeye tahammülü yoktu.
Harekete geçmeye hazır olduğundaysa sağına dönüp yürümeye hazırlanıyordu ki olduğu yere çakıldı, bedenine komut gönderemez oldu.
Karanlık caddede yüzü belli olmayan, siyahlar içindeki bir beden ondan tarafa doğru bakıyordu.
Başından aşağı kaynar suların döküldüğünü hissetti. Bir süre hiçbir şey yapmadan iki tarafta birbirlerini izlediler ardından siyahlar içindeki beden elini şapkasına götürüp başını eğerek genç dedektife bir kafa selamı verdi.
Yüzü görünürde olmasa bile karanlığın ardına gizlenmiş pis sırıtışını tam yüzünün önünde hissetmişti gençe dedektif, onunla dalga geçişinin pis kokusunu alabiliyordu havada. Ardından siyahlar içindeki beden sanki hiçbir şey olmamışcasına arkadını dönerek karanlık yolda yürümeye başladı.
Genç dedektif bir irkilmeyle kendine geldi. Belki peşinden gitmeliydi ama yalnızdı, silahsızdı ve sarsılmış haldeydi her ne kadar işinin en iyilerinden olsa da bu halde uykusuz geçen gecelerinin başrolünü karanlık Londra sokaklarında takip edecek kadar aptal değildi...
Ama yine de belli olmazdı tabii.
•••
Nicolas çocuğum sen mal mısın?Öyle her gördüğünün peşinden gidersen işimiz var seninle.
Olmamış bu çocuk yazamamışım dlsldlşslxlalzlzl neyyysseee
Ay acaba dedektifimize neler olucak çok heyecanlıııı
MinSung ile kalın...🐙✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karındeşen Jack ~ Minsung
Fanfiction1888 yılında Londra'da Karındeşen Jack lakabını alan seri katil birçok kadının eceli oldu. Bıraktığı tüm ipuçlarına rağmen dedektiflerin bu kana susamış katili asla bulamayacaklarını kim bilebilirdi ki? • Bu cinayetler silsilesinden tam 135 yıl sonr...