1888 yılında Londra'da Karındeşen Jack lakabını alan seri katil birçok kadının eceli oldu. Bıraktığı tüm ipuçlarına rağmen dedektiflerin bu kana susamış katili asla bulamayacaklarını kim bilebilirdi ki?
•
Bu cinayetler silsilesinden tam 135 yıl sonr...
Kitabın finale kadarki olan taslağını kafamda oluşturdum 🤭 final yakındır 👐🏻
Herkese iyi okumalar 🎀 •••
Sanki kristal gözyaşlarını parlak gecenin üstüne döküyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bedlam Akıl Hastanesi, Londra 16 Aralık 2023 Saat 19.00 •
~han jisung
"Kahretsinartık!"
Hongjoong hyung'un yüksek çıkan sesinin sebebini anlayabiliyordum. Ama bizi şu an sadece açık yem hâline getiriyordu. Bu hastanede bulunan hiçkimseyle karşılaşmak istemiyordum.
Araştırma yapmak ve davada bize bazı yollar göstermesini umarak geldiğimiz bu yer, bize Karındeşen Jack vakasında yardımcı olması gerekirken tam tersi içini deştikçe buradan arkama bakmadan kaçasımın gelmesini sağlıyordu.
"Hyung sessiz ol lütfen." Cesaretimi toplayıp parmaklıklı bölmelerin içinde ne olduğunu anlayabilmek için öne doğru bir adım atmıştım ki Jeongin'in giydiğim kabanı çekmesiyle adımım havada kaldı.
Onlara doğru dönüp endişe ve dehşetle çarpılmış yüzlerine baktım. "Olduğumuz yerde daha fazla kalamayız. Burada hoş şeyler olmuyor, siz de farkındasınız ve biran önce buradan çıkmalıyız. Bunun yapmanın tek yolu da, geldiğimiz yere geri dönemeyeceğimize göre, bulunduğumuz yerden ilerisine gitmek."
Wooyoung ellerini kumaş pantolonuna silerken gözleri etrafı kolaçan etse de kafasıyla onayladı beni. "Haklı, artık geri dönme şansımız yok." Başparmağımla arkama doğru işaret ettim. "Bu parmaklıkların içinde ne olduğuna bakmamız lazım. Çünkü ben bu hastanede hastalara iyi baktıklarını zannetmiyorum." İçeri girdiğimizden beri aklımda olan şeyleri onlarla da paylaşma gereksinimi duymuştum.
Uzun süredir sessizliğini koruyan Hongjoong hyung dediklerimi kafasında uzunca tarttıktan sonra konuştu. "Peki buraya sürekli olarak uğradıklarından emin misin Jis?" Eliyle bulunduğumuz bölümü gelişigüzel işaret etmişti.
Hongjoon hyung'u cevaplamadan önce koridorun sonuna doğru hafif bir ışıkla yanan yeri işaret ettim. Koridor tam o noktada genişliyor ve muhtemelen buradan daha büyük başka bir bölüme açılıyordu. Tepesinde yanan ışıklar ise bize buraya kesinlikle uğrayan birilerinin olduğunu gösteriyordu.
Eğer terk edilmiş ve kullanılmayan bir yer olsaydı ışık pekala bozulur ve ampuller kullanılmadığı için de yenilenme gereği duyulmazdı. Ancak buradan seçtiğime göre takılı olan ampuller yeniydi. Ayrıca yerde de birçok bozuk ampulun varlığını görebiliyordum. O kısımda ne olduğuna da parmaklıkların içine baktıktan sonra araştırırdık.
