1888 yılında Londra'da Karındeşen Jack lakabını alan seri katil birçok kadının eceli oldu. Bıraktığı tüm ipuçlarına rağmen dedektiflerin bu kana susamış katili asla bulamayacaklarını kim bilebilirdi ki?
•
Bu cinayetler silsilesinden tam 135 yıl sonr...
Profesörüm verdiği metni sınıftan kimse okuyamayınca sınıfı terk etti 😀 ağlicaktım stresten çok kötü hissettim kendimi kdkdkslxkdldmdmlsdldl
O yüzden bugün erken atıyorum bölümü ona yaradı yani 🧚🏻♀️
İyi okumalar herkese🫶🏻 •••
Bana ait şeyi, getir bana...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Londra 12 Aralık 2023 Saat 20.20 •
~han jisung
Önümdeki bedenin hareketlerini izleyip bir atak yapmasını bekliyordum ama yapmıyordu. Ben de zamanımı değerlendirip çevreye bir gözattım. Çevrede hiç kamera yoktu. Tanrının bile unuttuğu bir yerdeydik, sokak o kadar ıssızdı ki...
Daha rahat hareket etmek adına üstümdeki montu çıkardım ve gelişigüzel bir yerlere fırlattım. Artık üstümde sadece polar ceketim vardı.
Tam onun da aynı şekilde benim bir atak yapmamı beklediğini düşünmeye başlamıştım ki aniden koşup önümde bitmişti. Çok hızlı hareket ettiğini söylemem gerekiyordu.
Elindeki bıçağı yüzüme doğru savurmasıyla kendimi geri çektim ve bıçak olan elinin bileğini tutup tekrar hamle yapmasını engelledim.
O tuttuğum eli yüzünden beni ters çevirip göğsüne yaslayarak hareketlerimi engelledi. Kafamı arkaya doğru savurup burnuna sertçe geçirmemle inleyerek beni bırakmıştı. Gelen sesi duymuştum ve burnunu kırdığıma emindim.
"Beni bu zamana kadar hafife aldın ama artık buna müsade etmeyeceğim. Hesap vereceksin."
Maskesini burnuna bastıran beden taktığı şapkasının ardından bana bir bakış attı.
"O hesabı bugün vermek gibi bir planım yok memur bey."
Ardından tekrar bana doğru hamle yaptı. Ancak bu sefer dediklerine odaklandığımdan hamlesini engellemekte biraz gecikmiştim.
Hamlesini engellemek adına kaldırdığım elimin birazı bıçağın üstüne denk gelmişti. Anında kanamaya başlayan elim yüzünden acıyla dişlerimi sıktım. O da bir anlık dikkatsizliğimden yararlanmış ve bıçağı tutmadığı elinin dirseğini burnuma geçirmişti.
Burnumdan kanlar boşalarak elini bıraktım sendelememle elindeki bıçağı tekrar karnıma doğru savurmuştu.
Acıdan dolayı sarsılmış bilincim yüzünden gelen bıçak hamlesini tam engelleyememiştim ve bu da ucunun karnıma denk gelmesine neden olmuştu.
Karnımdaki keskin acıyla birlikte yere çöktüm. Çok derin kestiğini zannetmiyordum ama yine de bu acı verdiği gerçeğini değiştirmiyordu.
"Ne diyordunuz memur bey?"
Yere çökmemden fırsat bilmiş olacak ki üzerime yürümeye başladı. Ancak ben bana biraz daha yaklaşmasıyla bacaklarına çelme takıp yere sertçe düşmesini sağladım.
