1888 yılında Londra'da Karındeşen Jack lakabını alan seri katil birçok kadının eceli oldu. Bıraktığı tüm ipuçlarına rağmen dedektiflerin bu kana susamış katili asla bulamayacaklarını kim bilebilirdi ki?
•
Bu cinayetler silsilesinden tam 135 yıl sonr...
Minsung için Titanic isminde yeni bir mini fic yazdım. Eğer okumak isterseniz profilimden kitaba ulaşabilirsiniz.🙏🏻🚢
İyi okumalar dilerim.✨🦋
•••
Bir gün, bir gün yandığımda sana külleri bırakacağım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dedektif Nicolas Wild'ın Malikanesi, Londra 12 Aralık 1888 Saat 00.00 •
Genç dedektif Nicolas Wild yalnız yaşadığı malikanesinin ofis kısmında oturmuş önündeki kağıtlarla ilgileniyordu. Dışardaki tipi yağışı arada dikkatini dağıtsa da işini yapmasına engel değildi.
Son olan olaylar göz önüne alınırsa belki de artık yalnız yaşamaması gerekiyordu ama katile karşı bir zayıflık belirtisi göstermeyi gururuna yediremiyordu.
Birgün başına ne gelecekse bu inatçı gururundan gelecekti, bunu biliyordu.
İçerlere bir yerden gelen duyduğu çatırtı sesiyle ister istemez irkildi. Bir süre dikkatini vererek evi dinledi ancak başka bir ses duymadı. Malikane ona büyükannesinden kalmıştı yani eskiydi, böyle sesler çıkarması normaldi.
Önündeki kağıtlara bakmaktan ağrıyan gözlerini ovuşturdu. Zaten binlerce kez okuduğu satırlar artık ezberindeydi ama tekrar tekrar okumaktan da kendini alamıyordu. Sanki okuyuşlarından birinde mucizevi şekilde aklına bir fikrin gelmesini bekliyor gibiydi.
Artık daha fazla bakmak istemediğinden oturduğu yerde belini esnetti ve ayağa kalktı. Pencerenin önüne doğru yürüyüp dışardaki kar fırtınasına baktı.
Gözüne bir karartının çarpmasıyla hızla tekrar oraya odaklandı. Ancak az önce gördüğünü sandığı şeyi şu an göremiyordu. Yağan karın bir oyunu olabileceğini düşündü.
Tam tekrar tipiyi izlemeye devam edecekti ki penceredeki yansımadan arkasında sırıtan bir surat ifadesiyle dikilen beden dikkatini çekti. İrkilerek arkasına döndüğünde sırtını sertçe cama dayamıştı. Ancak oda bomboştu. Ondan başka yaşam belirtisi yok gibi görünüyordu.
"Hortlağa benziyorsun Wild." Bugün onu gören meslektaşlarından birinin yorumu aklına düşerken çok yorulmuş olabileceğini ve o yüzden zihninin ona oyun oynamış olabileceğini düşündü ki yorulmuştu da. Yada katil başına çok sert bir darbe geçirmişti de darbenin etkisiyle halüsinasyon görmeye başlamıştı.
Acıyan gözlerini ovarken isyan eden bedenini ve zihnini daha fazla zorlamadan yatıp uyumaya karar verdi. İyi bir uyku çektikten sonra kendini yiyip bitirme işine geri dönüş yapabilirdi elbette.
Malikanenin sadece mum ışıklarının aydınlattığı loş koridorlarında yürürken sessizliği bir kahkaha sesinin deldiğini duydu.
Keskin bir nefes alırken delirmiş gibi etrafında dönmeye başladı ancak kahkahanın sahibini göremedi. Olduğu yerde hareket edemez vaziyette kalırken tekrar bir ses gelmesini bekledi ancak kahkaha sesi tekrar duyulmadı.
Deliriyor muydu? Çok muhtemeldi ancak böyle bir şey olamazdı, olmamalıydı. İlk önce o kana susamış katili ya hapishanenin yada akıl hastanesinin parmaklıkları ardına gönderecekti.
Bu düşünceden aldığı cesaretle odasına gitmek adına merdivenlerden yukarı çıkmaya başladı. Sonunda odasının olduğu kata geldiğinde kapıyı ittirerek içeri girdi.
Tam üstünü değiştirmek için kıyafet dolabına ilerleyecekti ki malikanenin dış kapısının çarpıp kapanma sesini duydu. Çalışanlar saatler önce evlerine gitmişti yani onlar olamazdı. Bu evde yalnız yaşadığı da göz önüne alınırsa...
İliklerine kadar ürperirken bu sefer takip etmek gibi bir aptallık yapmayacaktı. O yüzden odasının kapısını kitleyip camını da kilitlemek için adımladı. Odadan dışarıya çıkmayacaktı. Yatağının büyüklüğüyle kapattığı camın önüne geldiğinde içinden bir küfür savurdu.
Kapalı camın önündeki ıslak ayak izleri ona sırıtarak bakıyordu.
Tereddütle cama yaklaşıp malikanenin bahçesine baktığında dışarda başında şapkasıyla ilerleyen siyahlar içindeki bedeni görebilmişti.
Omurgasında bir ürperti hissederken dehşetle fark etti: Katil, kilitlemeyi unuttuğu yatak odasının camından girmişti sonra da malikanenin içinde ondan saklanıp kapıdan çıkıp gitmişti.
Yani duyduğu kahkahayı gerçekten duymuş ve arkasındaki sırıtan yüzü gerçekten görmüştü, halüsinasyondan ibaret değildi.
______________________________
Evet💆🏻♀️ bir sonraki bölüm:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendinize cici bakın, Minsung ile kalın...🐙🤩
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
