ÜLKÜ

Bölüm 2

HERKESEE SELAM
Evet 2. Bölüm için çok beklettiğimin(sadece Şevval bekledi) farkındayım ama birtakım teknik aksaklıklardan dolayı yükleyemedim(köydeydi)

NEYSE NEYSE BİZ ARAMIZDA TELAFİ EDERİZ ;)))

Pamuk eller satır arası yorumlara/02.02.2024

"Doktor Hanım?"

"Ah geldin mi? Çabuk olalım da seni kahvaltıya yetiştireyim." Son askerim Berk de geldiğinde kolunu sıvayıp beni beklemeye başlamıştı. "Evli misiniz? Yüzük gördüm de parmağınızda." Turnikeyi dirseğinin üstünden bağlarken sorduğumda yüzünde istemsiz olduğu belli bir sırıtış belirmişti.

"Ah, yok hayır. Nişanlıyım." Gülerek kafa salladığımda şırıngayı elime alıp iğnesine birkaç defa vurdum. "Bahsetmek ister misiniz biraz? Merak ettim de. Müstakbel gelin hanım nasıl biri mesela?" İğneyi damarına sokarken ona bakmış gözlerinin parladığını görmüştüm. "Benden 2 yaş küçük, hukuk son sınıfta. Çocukluk arkadaşımdı, ama bir görseniz o zaman da güzeldi şimdi daha güzel. Tabi ben dışına değil içine vuruldum orası ayrı." İşim bitip eldivenlerimi çöpe attıktan sonra koltuğa oturup onu dinlemeye başladım. "Hadi be! İllaki bir yerlerini beğenmişsindir."

"Uzun yıllardır tanıştığımız için görünüşü benim için pek önemli değildi ama gülüşüne vurulduğumu söylemeden edemem." Utanıp söylediği şeye gülmeye başlarken ayaklanıp kapıya yöneldim. "Bir gün o şanslı hanımla tanıştır bizi. Şimdi kahvaltıya bakalım." Kapıyı açıp çıkmasını beklerken kafa sallayıp yemekhaneye doğru adımlamaya başladık. Geldiğimizde bu sefer benim yerime kapıyı o açıp geçmemiş beklemişti. Teşekkür edip geçtikten sonra yemekhane görevlisinin yanına adımladım. "Hakan abi benimki dolaptaydı değil mi?" Buzdolabının önünde beklerken Hakan abi beni onaylayınca kapağı açmış sabah sedyenin üstünde uyandıktan sonra Yemekhane aşçısı Hakan abiyle hazırladığım sandviçimi elime almıştım. "Tim, ben odama geçiyorum. Eğer ihtiyacınız olursa telefonum açık. Afiyet olsun."

"Doktor hanım otursanız ya bizimle?" Hemşire konuştuğunda gülümseyip kaşlarımı hayır anlamında yukarı kaldırdım. "Siz rahat rahat yiyin yemeğinizi." Bakışlarım Atakan komutana dönerken bakışları tabağında olsa da hareketleri durmuştu. Sağ olsun onun yüzüne tekrar insan içinde yemek yememeye başlıyordum. "Doktor hanım biz bunu kabul edemeyiz, lütfen oturun." Cenk asker kalkıp yerine verdiğinde elimi salladım. "Gerçekten siz oturun yiyin. Lütfen."

Bir anda ayağa kalkan komutanla bakışlarımız ona dönmüştü. Daha fazla burada durmamın bir anlamı olmadığı için kapıya yöneldiğimde Atakan benden önce davranıp kapıyı açmıştı. "Otur oraya." Çıkmadan fısıldayarak söylediği şey yerimde kalmama sebep olduğunda bir süre arkasından baktım. Bakışlarım oturduğu yer ve dışarı arasında volta atarken omuz silkip ben de çıktım. Psikolojim o kadar insanın içinde yemek yememe müsaade etmiyordu ne yazık ki.

13.10.2007 🍬

"Yeme artık, göz zevkimi bozuyorsun." Genç kız arkasından gelen homurdanmayla elindeki çatalı bırakmıştı. Kaçıncısı olduğunu saymayı bıraktığı hakaretlere karşı artık gözleri bile dolmuyordu. Arkasına bile bakmadan tepsisini alıp aşçı ablaya verdiğinde hissettiği bakışlardan kaçmak için sweatshirtünün şapkasını kafasına geçirdi. Hızlı adımlarla tuvalete geldiğinde bir süre elini yıkayarak içeridekilerin çıkmasını bekledi. En sonunda tek başına kaldığımda son kez birisi var mı diye kontrol edip boş tuvaletlerden birine girip klozet kapağını açtı. İki parmağını dilinin üstüne koyup biraz ittirdiğinde öğürmesini engelleyemeden bütün yediklerini çıkarmaya başladı.