ÜLKÜ

Bölüm 18

HERRRRKESE SELAM DOSTLARİMM

HAFTADA İKİ BOLUM MUU(beni hemen alkislayin)

Neyyysssr asagida gorusuruz

Hos okumalar :*

Bolumun ilham kaynaklari: Gökhan Türkmen-Çatı Katı/Sufle-İçinde Aşk Var

Pamuk eller satir arasi yorumlara/10.05.2024

Ağır adımlarla merdivenleri çıkarken düşünceliydi Nare. Yersiz suçlamaları bir türlü yediremiyordu kendine. Yine de büyüklük bende kalsın diyerek problem odaklı değil de çözüm odaklı davranıyordu.

"Atakan?" Son merdiveni de çıktıktan sonra nerede diye bakınırken sinema ünitesinde oyun konsoluyla oyun oynadığını gördüğünde hiç beklemeden oraya yöneldi. "Atakan?" Bir kere daha ismini seslediğinde Atakan bakışlarını yine ekrandan çekmemişti. "Ara verebilir misin? Hadi çözelim aramızdaki şeyi." Ellerini önden birleştirip sallanmaya başladığında Atakan yine oralı olmadı.

"Kime diyorum Atakan?" Fark etmeden ekranın bir kısmını kapattığında bir eliyle çekilmesini işaret etti Atakan. "Önümü kapattın, göremiyorum." Ukala gibi konuşması Nare'nin sinirlerini germiş, televizyonun fişini çekerek hepten kapatmıştı ekranı. "Şimdi rahat görebiliyor musun?"

"Ne yapıyorsun sen?" Atakan kalkıp Nare'nin yüzüne bakmaya tenezzül ettiğinde kıkırdamıştı Nare. Beyefendinin gülcemalini gören cennetlikti!

"Ooo, Atakan bey! Siz bizim yüzümüze bakar mıydınız ya?" Kollarını kavuşturup Atakan'nın önüne geldiğinde bakışlarını ona dikti. "Adamına göre muamele."

"Senin adamına da muamelene de sıçarım Atakan."

Sinirlenmişti. Duymaktan nefret ettiği cümleyi tam yerinde tekrar duymak sinirlendirmişti Nare'yi. Her ne kadar hanımefendi çizgisinden çıkmayı tercih etmese de onun da bir sabrı, takati vardı. Atakan'a doğru bir adım daha atıp tam önünde bitti. "Konuş, neden böyle oldu?" Omuz silkerek kalktığı pufa geri yayıldı Atakan. "Atakan'ına sor."

"Gevşek gevşek konuşma benimle!"

Yine Nare'yi hiç takmadan cebinden telefonunu çıkardığında Nare artık mantık sınırlarının son demlerindeydi. "Cevap ver, cevap ver dedim sana!" Eğilip gamsız gibi takılan adamın omzunu dürtüklediğinde yine hiçbir dönüt alamamıştı. Abartmıştı artık gamsızlığı. "Sikimden aşağı kasım paşa hallerin bittiyse oturup adam gibi konuşalım." Atakan'ın kıkırtısı odaya yayılırken Nare de gülmeye başlamıştı, ama sinirden! "Yemin ediyorum 3 yaşında bebekle iletişim kurmaya çalışıyorum, şaka gibi."

Diğer pufa oturup ellerini saçları attıktan sonra saç diplerini çekiştirdi. "Atakan'ınla konuşursun." Hala Atakan diyordu, düzgün bir açıklama beklerken bu herif hala Atakan diye guguklu saat gibi ötüyordu. "Tutturdun Atakan da Atakan! Ne varmış o Atakan'da?"

"Bilmem, orası senin bileceğin iş. Ne de olsa aş-" Cümlesini yarıda kestiğinde anlamazca Atakan'a baktı Nare. "Açık konuş." Atakan tekrar omuz silktiğinde Nare sakinleşmek adına titreyen ellerini yumruk yaptı. Ama her an yumruklarını karşındaki bu adamın yüzüne geçirebilirdi. Derin bir nefes vererek ayağa kalktı. Adamakıllı konuşmaya pek hevesli değildi bu kişi anlaşılan. Sandığından çok daha farklı biriyle konuşmaya çalışması ise tamamen kendi aptallığındandı.

"Ne var biliyor musun? Ben seni çok büyütmüşüm gözümde. Babamı sende hissediyorum derken iyice pohpohlamışım seni. Yalan, babamı sende hissedebileceğim biri değilmişsin sen. Götünü kaldıran benmişim." Atakan donuk bakışlarını yerden çekip karşısındaki kadına çıkardığında içine bir öküz oturduğunu hissetmişti. Nare'ye aşık olduğunu anladığı gün Nare'nin Atakan'a sarf ettiği sözleri bir bir geri alıyordu şimdi Nare. Ama uzak durmalıydı, kendince bir koruma mekanizması oluşturmuştu.