ÜLKÜ

Bölüm 34

HERRRRKKESEEEE SELAM DOSTLARİMMMM

NASİLSİNİZ AYOLLL

ASAGİDA MJTLAKA GORUSLIM

Hos okumalar :*

Bolumun ilham kaynagi: siz

pamuk eller satir arasi yorumlara

Herkes Yeliz’e dönüp sorgularcasına ona bakmaya başladığında Yeliz derin bir nefes vermişti. Yasin’e bakarak “Abi.” demişti. Yasin devam etmesi için başını salladığında tekrar derin bir nefes verdi. “Seviyorum birini.” Yasin dahil herkes kaşlarını çattığında kapıya baktı. “Sevmekten korkuyorum ama, seviyorum. Onu.” Yasin’in gözlerine bakamazken bir ses daha duyuldu dışarıdan. “Yeliz Demir! Aç kapıyı!”

“HEY GİDİ KARADENİZ! BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM!”

Yasin kükreyerek kapıya koştuğunda diğerleri de Yasin’i durdurmak için peşinden gitmişti. Kapıyı çarpıp dışarı çıktığında başta karşılaştığı toplulukla şaşırsa da en önde duran ve saatler önce Yeliz’i kolları arasından aldığı adamı tanıması uzun sürmemişti. “Ula!” Yakalarına yapışıp Can’ı olduğu yerde sarstığında geri adım atmadı Can. “Ne diye peşimuzden geliysın kot kafali!” Can, Yasin’in gözlerine bakmaya yerine omuzlarının arkasında görünen Yeliz’e bakmayı seçtiğinde hırlar gibi bir ses çıkarmıştı Yasin. “BA BAK UŞAK! Arkamdakine değil!”

“Benim münasebetim arkanızdakiyle ama.” Can Yasin’e nazaran daha sakin bir dille kendini ifade ettiğinde Yasin’in sinirlerini biraz daha harlamıştı. “Yangından mal kaçırır gibi neredeyse  30 yaşına girmiş bir hanımefendiyi öyle çekip alamazsınız.” Bu sefer Yasin’e baktı Can. “İzin vermem.”

“Sen kimsin de izin isteyeceğim senden?”

Can’ın dudaklarından çarpık bir gülüş belirdi. Anlaşılam tanışma vakitleri gelmişti. “Ben Can. Can Vural. Kıdemli Üstçavuş Can Vural. Müsaade ederseniz de arkanızda duran kız kardeşinizin gelecekteki hayat arkadaşı. Memnun oldum.”

“Ne hayat arkadaşı, ne? Öyle damdan düşer gibi kız almak kolay mı?” Can ellerini kaldırıp yakalarını sıkıca tutan adamın ellerine sardığında hafif bir güç uygulayarak onları aşağı indirmişti. “Damdan düşer gibi kız alan sizsiniz beyefendi. Çektiniz, aldınız yanı başımdan kızı.”

“Yapışmasaydın kıza. Kız kardeşim, kıskanırım!” dedi Yasin.

“Sevdiğim kadın, yakınlaşırım.” dedi Can aynı şekilde diklenerek.

Yasin burnundan soluyarak elini arkaya doğru uzattı. “Yaman abi! Uzun zamandır doğrama yapmamışsındır. İndir satırı!” Can, Yasin’in gözlerinin içine baka baka dediği şeylere ister istemez kıkırdamıştı. “Sevmenin neresi suç oldu? Sevmek neden suç oldu?” Can bir kaşını kaldırarak sorgularcasına Yasin’e baktığında Yasin de gözlerini kısarak Can’a baktı. “Sevdaya karşı boynumuz kıldan ince delikanlı. Seni gözüm tutmadı.” Ardından arkasını dönüp hışımla eve ilerledi. “Bu herif hariç herkesi alın. Bunu alanı duyarsam ikisini de dışarda bekletirim.” dedikten sonra hızlı adımlarla üst kata çıktı Yasin.

Can, Yasin’in sesini duyduğundan dolayı yerinde öylece dikilerek eve kapının ağzındaki Yeliz’e bakmaya devam etti. Yeliz başını sola doğru yatırıp mahçupça Can’a baktığında gülümseyerek başını iki yana salladı Can. Zor olacağını biliyordu. Bu yüzden de asla Yeliz’i suçlamıyordu. Hatta minnet duyuyor dense bile asla reddetmezdi. Yeliz’in de bu tür konulara neden bu kadar soğuk baktığını şimdi anlamıştı. Yeliz asla suçlu değildi.