15. Bölüm: Sevgilim Beni Bırakamazsın!

94 3 0
                                    


     -Onur'u kaybettik.

(Kalp atışımın hızlandığını hissediyorum. Ama nefesim kesildi. Hayır yanlış duydum!)

-Hayır inanmıyorum HAYIRR!! Onur ölemez hayır!

     -Üzgünüm Deniz..

-Sen nasıl kabullenirsin.

(Abimin ayakta durmakta güçlük çeken bedenine vurmaya başladım.)

Nasıl kabul edip yanıma gelirsin? Hayır ölmedi ölemez abi. Hayır beni Onurun yanına götür o beni bekliyordur.

     -Abim gel, gel buraya.

(Dedi ve bana sarıldı. Onu iteklemeye çalıştım kabullenemezdim Ölemezdi hayır beni bırakamaz. Biz yeni kavuştuk ayrılamayız.)

-Abi Ölemez beni Onura götür!

     -Deniz gözlerimle gördüm o ...

-Hayır! Sus söyleme duymak istemiyorum.

(Abim daha fazla kendini tutamadı ve ağlamaya başladı bir yandanda bana bağırmaya başladı.)

     -Yeter artık Deniz. Benim için kolay mı zannediyorsun! Kabullenmek mi? Karşımda cansız bedeni dururken nasıl inkar edebilirim. Aklım Öldü diyor! Kalbim hayır ölmedi diyor!

-Sus artık sus! Ölmedi beni bırakmadı, bırakmaz, bırakamaz!!!

     -Deniz gördüm anlıyor musun gördüm gözlerimle gördüm!!

(Hıçkırıklarım artık konuşmama engel olmaya başlamıştı ama son nefesime kadar inkar etmek için bağıracaktım.)

-Abii hayırrr hayır anlamıyor musun o ölemez!!

Abiii hayıırr abiii..

Abim beni bir anda sarsmaya başladı.

     -Abim yanındayım.

-Hayır abi hayır ölemez.

     -Deniz kim ölemez ne diyorsun?

-Hayır o beni bırakmaz!

     -Deniz abim uyan lütfen sadece bir rüya!

-Hayır! Hayırr!

(Abimin beni daha da sert saramasıyla kendime gelmeye başladım)

     -Abim bak rüyaydı geçti, geçti abicim sadece bir rüya..

(Kendime geldiğimde odamda yatağımdaydım gerçekten bu bir rüya mı yoksa abim beni mi oyalıyor? Bana sımsıkı sarılıp yanımda olduğunu söylüyordu ama ben rüya hatta kabus mu algılayamıyordum. Her şey çok gerçekçiydi. Abimi iterek kendimden uzaklaştırdım. Yataktan kalktım kapıdan çıkarken abim 'Ne yapıyorsun Deniz bu saatte nereye?' desede onu dinlemedim Onur'u kendi gözlerimle görmek zorundaydım. Hemen Onur'un evinin kapısına gittim. Kapının ziline defalarca bastım, kapıyı kıracakmış gibi yumrukladım. Bir an için ya kapı hiç açılmazsa diye düşünürken kapı açıldı. Onur 'Noluyor bu saatte?' demesine kalmadan. Onu karşımda sapa sağlam görünce hemen boynuna atladım ve ağlamaya başladım. )

     -Noluyor Deniz? Beni korkutma lütfen!

(Boynumdan ellerimi çekip yüzüme bakmak istiyordu ama ben müsade etmedim daha da sarıldım.)

Deniz korkamaya başladım lütfen ağlama! Ulaşla mı kavga ettiniz?

(Abim arkamdan gelmişti. Onur hemen abime 'Noluyor Ulaş? Biriniz anlatacak mı artık? dedi. Abim 'Kötü bir rüya gördü sanırım.'

BEN 'BİZİ' ÇOK SEVDİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin