BEN 'BİZİ' ÇOK SEVDİM

27. Bölüm: Özlem İçerir

-Ulaş

     -Onur? Ulan .erefsiz nerdesin sen? Kaç gündür? Neler oluyor Deniz perişan aramıyorsun, arıyoruz açmıyorsun?

-Ulaş bir dur oğlum yaa.. Deniz yanındaysa çaktırma bir şey söyleyeceğim.

     -Deniz yok gitti.

-Gitti mi nereye gitti?

     -Ulan it kaç gündür kız perişan oldu. Bana ne olduğunu anlatmadan söylemeyeceğim.

-Ulaş ben hastanedeyim. Birileriyle kavga ettim. Hastanelik oldum. Telefonum cüzdanım arabada kaldı.

     -Onur sen ne diyorsun ne hastanesi. Kim oğlum kim seni hastanelik edecek kadar..

-Ulaş buradaki hemşireden rica ettim telefonu gelince konuşalım uzatamıyorum (arabanın yerini tarif ettim.) arabadan telefonum ve cüzdanımı alıp .... Hastanesine gelir misin. Oda numaram 908

Hemşireye teşekkür ettim. Onur bir saat sonra telaşla yanıma geldi. Kayıt işlemlerini halletti ödemeyi halletti. Beni toparladı ve eve götürdü.

Hemen çorba ısıttı getirdi.

     -İlaç içeceksin bu çorbanın hepsi bitecek.

-Sağol kardeşim.

     -Bana teşekkür etmene gerek yok kardeşim aramızda bunun lafı olmaz biliyorsun. Daha fazla dayanamayacağım bana artık ne olduğunu anlatır mısın? Önce Denizle olanı lütfen kardeşimi bu şekilde görmeye dayanamıyorum. Onu bu hale senin soktuğunu düşününce daha da kötü oluyordum. Sende ondan farksız sayılmazsın ne oldu anlat artık.

Uzun uzun anlattım Denizle olanları. Ne kadar sinirlendiğimi onu kırmamak için kaçtığımı. Sametle görüşmemizi ve hastaneye gelmemi hepsini anlattım. Onur şok olmuştu. Ona daha önce bahsetmediğim için kızdı.

     -Ohh olsun sana! Sen kardeşine haber vermeden kavgaya gidersen böyle kırılmadık yer bırakmazlar adamda!

-Oğlum sana söylesen ne farkeder beraber hastanelik olurduk. Böyle daha iyi oldu bak ellerinle besliyorsun beni.

     -Deniz olsa sevgilimden uzak dur abi! Diye uyarırdı beni. Asghdjfkd

-Deniz nerde kardeşim?

     -Bir kaç günlüğüne annemin yanına gitti. Sonra da Bursaya geçecek.

-Burnumda tütüyor. Çok özledim onu. Çok mu kötüydü..

     -Sana ulaşabilseydim o çocuktan önce ben seni hastahanelik ederdim.

-Sevineyim mi üzüleyim mi bilemedim. Denize dönene kadar bir şey söyleme hem o gelene kadar bende toparlamış olurum. Bu halde görmesin beni.

     -Bencede görmesin.

Bir kaç gün geçmişti daha iyiydim. Ama iliklerime kadarda Denizsizdim. Onu o kadar çok özledim ki. Ankaradan sonra Bursaya geçiyordu. Ulaşta öğlen çıktı Denizin yanına gitti. Ben daha fazla duramadım. Daha iyiydim yüzümdeki şişlikler inmiş morlukların rengi açılmıştı. Yola çıktım. Akşama doğru varmıştım.

Evin ışıkları yanmıyordu. Dışarı çıktıklarını düşündüm. Arabada beklerken biraz içim geçmişti. Araba sesiyle irkilerek uyandım. Arabadan inen Denizi görünce koşarak sarılıp kucağıma almamak için zor tuttum kendimi ama yapamadım. Ayakta zor duruyordu. Bitik bir haldeydi. Ulaşın desteğiyle eve çıkardılar. Keşke bu kadar içmeseydin sevgilim.. Geçecek hepsi geçecek biz eskisi gibi olacağız. Bir süre daha bekledim. Belki balkona çıkar diye ama çıkmadı. Gitmek için hareketledim tam o sırada telefonum çaldı arayan Ulaştı..