BEN 'BİZİ' ÇOK SEVDİM

25. Bölüm: Kırıldım

      -Abim hoşgel.. abim bu halin ne? Ne oldu?

(Abime anlatamazdım. Onurla konuşmadan olmazdı. Belki bana kızardı ama asıl Onura kızacaktı. Beni orada bırakıp gitmesine. Abim şimdilik bilmese daha iyi..

-İyiyim abi bir şey yok.

     -Deniz ne demek bir şey yok. Gözlerin ağlamaktan şişmiş kıpkırmızı olmuş. Ne oldu anlat abim lütfen.

-Abi bir şey sormasan kendime geldiğimde anlatırım.

     -Abim beni korkutma nasıl bir şey sorma?

-Abi korkacağın bir şey yok. Gerçekten toparlayacağım. Şimdilik bana bir şey sorma olur mu?

     -Tamam abim sen iyi ol yeterki. (Başıma öpücük kondurdu. Onuru sormak için daha fazla bekleyemedim.)

-Onur nerde gelecek mi yemeğe konuştunuz mu?

    -Seni okuldan almayı düşünüyordu aslında gelmedi mi?

(Abime yalan söylemek istemiyordum ama şimdi sırası değildi.)

-Yok abi..

     -Allahallah nerde bu çocuk? Dur ben arayayım merak ettim.

(Abimin telefonunu açmadı.)

Ee açmadı. Bir şey mi oldu acaba ya..

-Abi dur telaş yapma işi vardır. Müsait olumca döner.

Abim dayanamadı bir kaç kere daha aradı ama hiç birini açmadı. Bir süre sonra abime mesaj geldi.

     -Şehir dışında bir işi çıkmış bir kaç gün olmayacakmış.

(Ne?)

-Birkaç gün olmayacak mı?

     -Sana bir şey demedi mi abim?

-Yok demedi..

     -.ikecem belasını sana niye haber vermiyor? Abim siz kavga mı ettiniz.

Abimin karşısında daha fazla kendimi tutamadım ağlamaya başladım. Abim ne olduğunu anlamadığı için beni sakinleştirmeye çalıştı ama ben kendimi o kadar çok tutmuştum ki salmıştım kendimi. Artık ağlamaktan halsiz düşmüştüm. Abim beni yatağa yatırdı. Bir süre uyudum. Uyandığımda her şey aklıma geldikçe başıma ağrı giriyordu. Telefonumu elime aldım ve uzun uzun olayı Onura anlattığım bir mesaj yazdım.

-Sevgilim..

İnan ne diyeceğim. Konuya nereden gireceğim bilmiyorum. Seninle yüz yüze konuşmak isterdim ama abim bir kaç gün olmayacağını söyledi.. Keşke benimle konuşmadan gitmeseydin..

-Sevgilim biliyorum gördüğünün nasıl bir açıklaması olabilir ki diye düşünebilirsin..

-Sevgilim Samet benimle konuşmak istedi. Sevgilim olduğunu, konuşacak bir şey olmadığını söyledim. O da seninle olduğumuzu öğrendiğini yinede konuşmak istediğini söyledi. Konuşacak ne var ki dediğimde senin benim için geçici bir heves olduğunu hayranlık duygumu aşkla karıştırdığım gibi zırvalıklar sıraladı. Bende onu tersleyim hayatımda kimse olmasaydıda onunla olmayacağımı söylediğimde sinirlendi. Bir anda beni tutup kendine çekti. Ben ne olduğunu anlayamadım şok oldum. Anladığımda ittirmeye çalıştım. Ben ittirdikçe o çekti. Sonra Oğuz durumu fark edip ayırdı. Bunu bu şekilde okumak senin için ne kadar zorsa benim içinde yazmak zor. Lütfen sevgilim beni senden mahrum etme..

Bir süre mesajımı görmedi. Gördüğünde ise hiç bir şey yazmadı. Dayanamadım aradım. Açmadı. Tekrar tekrar aradım. Açmadı üzerine telefonunu kapattı. Aklımda yine deli sorular.. Neden sevgilim? Bunu bize neden yapıyorsun? Bana hiç mi güvenin yok! Bunu gerçekten isteyerek yaptığımı mı düşünmüştü? Allahım evde duramıyordum. Duvarlar üstüme üstüme geliyordu.. Balkona çıktım abimin sigarasına gözüm ilişti hemen yaktım bir tane, bir tane daha, bir tane daha derken kaç tane içtiğimi hatırlamıyorum..

Onur gideli 3 gün olmuştu. 3 gün ne mesaj ne arama.. Bana bunu yapmaya hakkı yoktu. Artık çabalamayacaktım. Madem o kestirip atabiliyor. Bende kestirip atardım ne vardı ki. İçim kanasada inadımdan dönmeyecektim..

-Abi..

     -Abim..

-Abi ben Annemle konuştum. Ankaraya gideceğim bana bilet alır mısın?

     -Olur abim alırım. Sen iyi misin?

-İyiyim abi annem tatilde bekliyordu biliyorsun. Konuştuk gel artık dedi. 2 gün kalacağım sonrada Bursaya babama geçerim 2 günde orada kalır gelirim.

     -Olur abim. Bursaya geçerken haber verirsin bende gelirim.

-Tamam abi..

Valizimi hazırladım. Abim akşama bilet almıştı. Beni havalimanına bıraktı. Ankaraya gittiğimde annem çok mutlu olmuştu. Ben iyimişim gibi yapmak zorunda kalmıştım. Aklımda Onurdaydı ne yapıyordu? Neredeydi? Neden bu kadar uzak durdu? Nasıl durdu? İliklerime kadar onu özlemiştim. O nasıl dayanıyordu. Her şeyi anlattığım halde neden bana dönmedi cevap bile vermedi. Bu kadar mıydı? Sevgisi aşkı bu kadar mıydı? Annemle gezdik tozuduk yedik içtik Onur aklıma gelmesin diye kendimi hep oyaladım ama yinede aklımdan çıkmıyordu. 2 gün çok hızlı geçmişti..

Ankaradan sonra Bursaya geçtim. Abime haber verdim o da geldi. Babam ikimizi bir arada görünce çok mutlu oldu. Ankaradan geldiğimi duyunca annemi sordu. O kadar kavganın ardından ayrılmışlardı ama hala birbirlerini soruyorlardı. Babamla gece içmeye gittik. Ben kafam dağılsın diye hızlı gitmiştim farketmeden. Abim bana engel olmaya çalışsada ben çoktan sarhoş olmuştum. Beni eve getirdiklerinde babam neyim olduğunu abime sormuş ama abimde olayları bilmediği için bir şey diyememişti. Taki ben gecenin 3ünde abimin telefonundan Onuru arayana kadar...

——— 25. Bölüm Sonu ———

"Yazarınızdan minik bir not: Çıtır çerez bir bölüm oldu🙈"