BEN 'BİZİ' ÇOK SEVDİM

40. Bölüm: Bir Küçük Hareketlenme Meselesi

-Sevgilim..

     -Efendim.

-Sana yardıma geldim.

     -Ben hallederim sevgilim.

-Olsun birlikte yapalım. Ben bardakları çıkarayım.

     -Tamam.

-İyi misin sevgilim?

     -Bilmiyorum.

-Neden. Anneme mi bozuldun?

     -Yok hayır.

-Sevgilim annem zor bir kadın ona engel olamadığım için özür dilerim. Onunda kendini haklı gördüğü şeyler var ama ben ona katılmıyorum. Lütfen sende takılma. Kafana takıp üzülme olur mu?

     -Annen bizi istemiyor mu?

-Annemin isteyip istememesi önemli mi? Ben istiyorum biz istiyoruz.

     -Biz istiyoruz evet ama annelerimiz istemiyor.

-Annelerimiz? Leyla ablada mı istemiyor?

     -Yani tam anlamıyla istemiyor diyemem ama o da annen gibi bu iş olmasa bozulsa üzülmeyecek hatta iyi oldu diyecek gibi.

-Ben annenin istemediğini farketmemişim.

(Denizin annesinin istemediğini öğrenince çok zoruma gitti. Niye istemiyordu ki. Benimle ilgili düşüncesi ne yaşım mı sorun? Başka bir şey mi?)

     -Suratını asma hemen. Suratını as diye söylemedim. Senin annende aynı durumda.

(Evet benim annemde öyle. Deniz de benim gibi mi hissetti acaba? gerçekten bu kadar önemli mi bizi istemeleri? )

-Sevgilim düşünmesek bunları zamanla kabullenecekler.

     -Kabullenirler değil mi?

-Kabullenmezlersede kendileri bilirler. İkisi de uzakta olacak.

     -Ahahaha.. Onur yaa.. Beni bu halde bile güldürdün.

-Ohh be sevgilim özledim senin gülmeni. Keşke hep böyle gülsen.

Denizi öyle görünce dayanamadım ve sarıldım. O kadar güzel kokuyordu ki onu ne kadar özlediğimi fark ettim. Boynundan öptüm. O an bende bazı hareketlenmeler olmaya başladı içerdekileri unutup Denizi belinden tutup tezgaha oturttum. Boynunu öpmeye devam ettim. Elimi eteğinin altında ilerletmeye başladım. Kendime hakim olamıyordum. Beynime kan gitmiyordu. Denizin beni ittirdiğini bile sonradan fark ettim.

     -ONUR DUR!!

(Bir an kendime geldiğimde yaptığımın saçmalığını fark ettim. Bir adım geri attım. Denizde tezgahtan indi.)

     -Ne yapıyorsun Onur? Ya biri gelseydi?

-B b ben özür dilerim sevgilim. Bir an kendimi kaybettim. Kokun... Kokun aklımı başımdan aldı. Ben seni çok özledim sevgilim.

     -Aklının başında olmadığı belli zaten!

-Sevgilim özür dilerim ama beni de anla çok özledim seni. Günlerdir yüzüne, gözüne, tenine hasretim. Sen özlemedin mi?

               -Neyi özlemedi mi?

(Hayy geldi yine tipini si...)

-Bir şey yok kardeşim. Sözlümle konuşuyoruz öyle..

     -Abicim bir şey mi istiyordun?

               -Yok abim nerde kaldınız yardıma ihtiyacınız var mı diye bakmaya geldim.