"Kisenya, Kisenya, Kisenya..." Ella recited Vallencia's second name repeatedly. Kinakabisado ang prunansasyon nito. Para kasi kay Ella ay nakakaintriga ang hindi nito common na pangalan. Madalang lang makakita at makarinig sa Pilipinas ng foreigners. Ang pagiging Russian ni Vallencia ang pangalawang sumungkit ng interes niya.
"Am I saying it right?" Ella asked. Mabagal na tumango si Vallencia, tahimik lang ito at kanina pa nakatungo ang ulo.
Ilang araw na ang nakalilipas simula nung iligtas ni Ella si Vallencia sa mga bullies nito. Lumabas na transferee pala si Ella. She's a trouble child with problematic behaviour. Hindi kasi ito nagpapaawat kapag may gustong gawin o panindigan, mainitin ang ulo kaya palaging napapasabak sa gulo. Ella's parents are having a hard time because of their daughter, panglimang school na ang nalilipatan nito ngayong taon.
And to those days that had passed, Ella is also....a bully. A bully that bullies Vallencia's perpetrators. Ella being violent is totally not right, but for Vallencia, it makes Ella looks strong. Para talaga itong knight in shining armour na pinoprotektahan siya.
"Halika Kisenya, upo ka sa tabi ko." matamis ang ngiti ni Ella. Tinapik nito ang tabi. Alanganin nga lang na hindi tumugon si Vallencia dahil ang ginagawang salumpwet ni Ella ngayon ay hindi silya, lupa, o lamesa, kundi isang Grade 5 student na hindi matigil sa pag ngawa. May bangas ito sa mukha at maalikabok ang kabuuan matapos siyang gyerahin ni Ella. Subukan ba naman kasing apihin si Vallencia, ayan tuloy ang napala niya.
"U-uh..m-mm.." nabubuhol ang dila, wala pading nagbabago sa pananalita ni Vallencia kahit ilang araw na silang magkasama ni Ella. Kambal tuko na nga ang dalawa dahil palaging nakabuntot si Ella sa kanya, mula pagpasok ng paaralan, recess, lunch break, at pag mag aabang ng service tuwing uwian. Hindi alam ni Vallencia kung ano ang nakita sa kanya ng makisig na si Ella. Hinahangaan man, para kay Vallencia na walang karanasan sa pakikpag interaksyon o pakikipag kaibigan ay hindi niya alam kung ano ang sunod na sasabihin. She's also intimidated of Ella, still unsure that her mood might change, baka mamaya ay makagawa siya ng pagkakamali tapos siya naman ang saktan nito.
Pinoprotektahan man siya ngayon, Vallencia understand well that people are complex. Even her mother can hurt her, what more else for other people? For a child like her that has never been touched with care, Vallencia thinks that everyone likes to hurt her. Vallencia is too scared to trust someone.
"Wag kang matakot. Sabi ko sayo diba? Gusto kita maging kaibigan. Hindi ko sinasaktan ang mga kaibigan ko." malumanay na ngumiti si Ella. Umahon na siya sa pagkakaupo mula sa umiiyak na estudyante at hindi na pinilit pa ang batang babae na tabihan siya. Ella walk towards Vallencia and gently pat her head. Vallencia fearfully close her eyes and recoiled, afraid of another hand that will hurt her. Ella noticed it, so her hand became more gentle, so gentle that Vallencia felt unfamiliar with the new treatment.
It felt so strange for Vallencia. Her mother is always drilling in her mind that she's a demon child undeserving of love. That's why she never questioned why people around are treating her worst than trash. Everyone is too harsh and scary. But Ella is so gentle with her. That foreign gesture is very strange for little Vallencia. Hindi niya naman ito tinanggihan, dahil ang panibagong pakiramdam na iyon ay nagbibigay kaginhawaan sa kanyang puso.
When Ella held her hand, Vallencia willingly returned the warmth. Lumawak ang ngiti ni Ella kahit bungi dahil sa saya, mas hinigpitan niya pa ang paghawak sa kamay ng bagong kaibigan. Ella swayed their hands on the air as they walk to the nearest park.
