Chasing the Wild Waves (Student Series #1)

Kabanata 52

I was full of sweats when I'm finally done cleaning Tita Ritchel's room. Pagod na pagod ako at basang-basa nga ng pawis. I can feel all the heat all over my body. Naamoy ko na rin ang pawis ko sa aking katawan. I smelled so stink and it was so.. yuck! Nakaramdam na ako ng pandiri sa sarili ko at gusto kong maligo pero may nabasa ako na huwag daw maligo kapag matapos maglinis. Then I'm going to stay smelly for the whole time then?
 
Tita Ritchel examined her room when I told her that I'd finished cleaning it. She nodded her head and told me to proceed to the next thing she told me earlier. I wanted to say no because I feel so exhausted, but I decided to inclined my head up and down. Sinunod ko nga ang inutos niya sa akin. Pagkatapos kong maglinis ng kanyang silid ay naghugas kaagad ako ng plato. I followed the techniques I read in the article I searched on Google. I really rinsed all the utensils, making sure that there's nothing left there. Medyo nangalay nga rin ang kamay ko dahil sa paghuhugas ng mga plato. Maybe it was because it was my first time.
 
I did it so quickly because I had to do other things. After washing the dishes, I cleaned the windows and wiped them with the wet cloth. Inalis ko rin ang mga kurtina para mapabilis ang paglilinis ko sa bintana. I have to do it so fast so that I still have time to fix myself before I go to school later. Even cleaning the windows is so exhausting. I don't know how our helpers handled this. Pagod na pagod na ako at pawisan, nandidiri na ako sa amoy-pawis ko.
 
It took me two hours before I finished all the things she told me. I don't know how I did it. I was proud and amazed at myself. Marunong naman pala ako, sadyang tinamad lang pala ako noon na pag-aralan ito. Even washing the curtains made my back ache. Ilang kurtina ba naman ang nilabhan ko at maayos naman ang pagkakalaba ko. Wala rin ibang sinabi si Tita Ritch nang makitang tapos ko na ang lahat ng pinagawa niya sa akin sa loob ng dalawang oras.
 
"Uh.. tita, mag-aayos na po ako," pagpaalam ko sa kanya at dinuro ang silid namin ni Ryder kung nasaan naroroon ang mga gamit ko. "Baka mamaya po ay dadating na po si Ryder kaya.. magbibihis na po ako."
 
Sinuri niya ako ng tingin bago tumango. "Alright then, bilisan mo ang pag-ayos mo at baka dumating si Ryder. Huwag mo siyang paghintayin dahil may pasok din siya."
 
"O-Okay, po..."
 
"But before that..." Redeama suddenly butted in. "Get me a glass of water... I'm thirsty."
 
Tumiim-bagang ako. Nakakairita pala kapag pinag-uutusan pero.. wala akong magawa kundi sundin ang gusto niya. I went to the kitchen and opened the fridge. I get her a glass of water and give it to her. Malamig na tubig ang inabot ko sa kanya kaya medyo nagtagal ang tingin niya roon.
 
"Oh..." She looked up to me. "I forgot to tell you na huwag lang sana malamig na tubig."
 
"U-Uh..." Napalunok ako. "S-Sige, kukuha lang ako ng bago."
 
Kumuha nga ako ng bago at ibinigay iyon sa kanya. Wala na rin naman akong narinig pang utos kaya umalis na rin ako sa harapan nila, hindi rin sila pinagbigyan na utusan ulit ako dahil kailangan ko nang mag-ayos dahil may pasok pa ako. It was a good thing that Rachel left with Miley earlier. May pinuntahan sila, I don't know where it is, pero hindi na lang ako nakiusisa. Mabuti nga at wala sila dahil kung ano-ano rin ang ipapagawa ni Rachel sa akin dahil mas higit pa ang galit niya sa akin kumpara sa kina Tita Ritchel at Redeama.
 
Kaya naman nang dumating si Ryder, nakaayos na ako at handa nang umalis. Parang wala lang nangyari, parang wala lang pinagawa si tita sa akin. Nagpaalam kami ni Ryder sa kanya bago tumulak palabas ng bahay. Ryder was being close to me as we went out of the house. His arm is snaking around my waist. His action awakened the butterflies inside my stomach. Hinawakan ko lang ang kanyang kamay sa baywang ko, at hinaplos iyon hanggang sa makalabas kami ng kanilang gate.
 
We immediately get inside his car. He just opened the car door for me and closed it as I settled down. Umikot siya sa harap saka tumungo naman sa driver seat. Pagkatapos naming suotin ang aming seat belt ay binuhay niya kaagad ang makina ng kanyang sasakyan at pinatakbo kaagad iyon.
 
"Ihatid muna kita sa school mo," aniya sa akin sa gitna ng pagmamaneho.
 
"May pasok ka pa ng alas onse, hindi ba? Baka ma-late ka pa, puwede namang mag-taxi na lang ako," I told him.
 
His forehead knotted when he glanced at me. "Hindi pa naman nagsisimula ang klase namin kaya ihahatid na kita."
 
"Pero.. baka ma-late ka pa, baka ma-traffic ka pa," giit ko.
 
"It's okay, Scarlet," malambing niyang sabi. "Hindi naman ako pagagalitan kapag ma-late."
 
"Ry, hindi mo naman kailangang ihatid ako, eh. Hasle lang ako sa 'yo, eh." Sumimangot ako.
 
"What?" Mas lalong kumunot ang noo niya at sinipat ako ng tingin. "Don't say that. Hindi hasle sa akin ang paghatid-sundo sa 'yo, okay? Ihahatid kita sa school mo dahil gusto ko at responsibilidad ko iyon bilang asawa mo."
 
Wala na akong sinabi matapos marinig iyon. I feel guilty even more. Hindi ko talaga alam kung ano ang purpose ko sa buhay niya kasi pakiramdam ko.. pabigat lang ako sa kanya. He's too good for me. I don't think I deserve him. Sa tingin ko, mas bagay sa kanya iyong mga mabubuting babae... Miley could also pass as his wife.