(Unicode....)
"တိုတိုက ဂုဂု နားအမြဲနေရမှာနော်....."
"အွန်း ကိုကိုက ဂုဂုနားပဲ အမြဲနေမှာ ......"
"တိတိနော်......."
"ဂတိ......"
လက်သန်းထောင်ကာ ဂတိတောင်းနေသည်မို့ ထယ်ကွန်းလည်း လက်သန်းလေးချိတ်ကာ ကတိပေးရတော့သည် ။
"တိုတို့ ပါးဖောင်းဖောင်းက ဂုဂုပိုင်....."
ပြောလည်းပြော သူ၏ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် အနမ်းချွေလာသော ထယ်ဂုလေး။
"တိုတို မျက်လှလှကလည်း ဂုဂုအပိုင်......"
မျက်ဝန်းလှလှလေးက သူ့အပိုင်ဆိုပြီး မျက်ဝန်းကို နမ်းလှသော ထယ်ဂုလေး။
"ဖူးဖူးလည်း ဂုဂုအပိုင်....."
နဖူးကို နမ်းလာပြန်သော ထယ်ဂု။
"ခမ်းခမ်းလည်း ဂုဂုအပိုင်......"
နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလာချိန်မှာတော့ လူက ဘယ်လိုဖြစ်လို့ဖြစ်သွားမှန်းမသိ။ရင်တုန်တာလိုလို ရင်ခုန်သာလိုလိုနှင့် ။
"နို့နို့လည်း ဂုဂုအပိုင် ဖင်ဖင်လည်း ဂုဂုအပိုင်နော်......"
"ယား ဂျွန်ထယ်ဂု ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ ။ ဒီစကား ဘယ်ကတတ်လာတာလည်း......"
သူတို့အနားသို့ ခမည်းတော် ရောက်ရှိလို့လာပြီး ထယ်ဂုကို အော်ပါတော့သည် ။ အော်လိုက်လို့များ ထယ်ဂုကြောက်မည်ထင်လား ။အဲ့လိုထင်ရင်တော့ အမှားကြီး မှားပါလိမ့်မယ် ။ ခမည်းတော်ဆို လုံးဝမကြောက်။ ထယ်ဂုလေးကြောက်တာဆိုလို့ မယ်တော်သာ ရှိသည်။
"မေးနေတယ်လေ ဘယ်ကတတ်လာတာလဲ....."
"ထေထေဆော့က ထေထေဂီကို အဲ့လို ကြောတာ ........"
ဂျောင်ဂုမှာ သူ၏သားတော်လေးအပြောကြောင့် မရှိတဲ့သွေးတောင် နားထင်သို့ ဆောင့်တတ်သွားသလိုပင်။ညီတော်တို့အတွဲက သူထက်တောင် ပိုပြီး မဆင်မခြင်ဖြစ်လို့နေလေသည်။
"နောက်တစ်ခါ အဲ့လိုစကားတွေ ကိုကို့ကိုပြောရင် ကိုကို့ကို အဝေးပို့ပြစ်မှာနော်......"
"ဒါဆို ခမည်းတော်လည်း မယ်တော့်ကို ဝေးဝေးပို့ ။ ထေထေဂီကိုလည်း ဝေးဝေးပို့ ဂုဂုနည်းတူ......"
