My first love | [G×G]

Bölüm 20.

Bölüm 20 | Bir başlangıcı olmalı

Geçmiş-15 sene önce🍃

Gözlerimi kısık sesli nefesler alıp vererek uyuyan Asrın'ın sırtında gezdiriyordum. Gecenin bilmem kaçıydı. O uyuyor, bense kafamda hâlâ dolanan düşüncelerle boğuşuyordum.

Elimi onun açıkta kalan sırtında gezdirirken dışarıda yağan yağmuru dinliyordum. Bir süre önce sevişmiştik ve şimdiden uykuya dalmıştı bile.

Kısa siyah saçlarına dokunmak için elimi yukarı doğru kaldırdım. Biraz ayı gibi uyuduğu için benim bu temaslarım elbette onu uyandırmıyordu. Bir süre daha onun açıkta kalan sırtını okşadım.

Fakat sonunda, "Asrın." demiştim. Ama tabii ki ilk söylememden bir cevap gelmemişti. Bu yüzden tekrardan, "Asrın." dedim.

Sonunda ondan, "Hm?" diye bir mırıltı gelmişti.

Kafamı yatakta hareket ettirirken, "Sen bana ne zaman aşık oldun?" diye sordum.

Ama bunu uyku sersemi olduğu için anlaması tabii ki imkansızdı. Bu yüzden, "Ha?" diye bir ses çıkarmıştı.

Tekrardan, "Bana ne zaman aşık oldun diye soruyorum." dedim.

Birkaç saniye sessiz kaldıktan sonra, "Lütfen beni bunun için uyandırdım deme." dedi gülerek.

Fakat ben sakin bir şekilde, "Bunun için uyandırdım." diye cevap verdim.

Kafasını yavaşça bana çevirip, bana baktı. Yüzümdeki ifadeden ciddi olup, olmadığımı ölçüyordu. Sonunda ciddi olduğumu fark ettiğinde biraz doğrularak bana dönmek istedi, fakat kafası yatağın üzerinde duran tahtaya çarpmıştı.

Kafasını tutup, geri uzanırken, "Ah, neden böyle bir yatak seçersin ki?" diye sitem etmişti.

Yatak kocaman bir yataktı ve yatağın üst kısmında süs için birkaç şey vardı. Yani anlayacağınız araba gibi üstünün bir kısmı kapalıydı.

Alnını ovmayı bitirdiğinde, "Sana ne zaman aşık oldum, hm." diye mırıldandı.

Birkaç saniye parmağını dudaklarına yerleştirerek düşünmeye başladı. Gözlerimi sadece onun yüzünde tuttum. Her ifadesini, mimiğini ezberlesem bile bakmaya doyamıyordum. Yüzünün her hattını aklıma kazımak istiyordum.

Gerçi, bir gün ismimi bile unuturdum, ama onu unutmazdım ben. Ne yaşanırsa yaşansın.

Sonunda bir cevap bulamamış olacak ki, "Hep seni sevdiğimden başka bir şey hatırlamıyorum ki." dedi kafasını kaşıyarak.

Ona doğru sokulup, kafamı göğsüne yaslarken, "Ama bir başlangıcı olmalı. Bana aşık olmanı sağlayacak bir şey, bir an." dedim.

Kolunu etrafıma dolarken, "Hmm." diye mırıldandı tekrardan.

O düşünürken gözlerimi kapatarak onun hızlı atan kalp atışlarını dinlemeye başladım. Artık 5 senedir birlikteyiz ama hâlâ birbirimizden utanıyor, birbirimizi görünce heyecanlanıyor, kalbimin hızlanıyordu. Galiba aşkı ilk günkü gibi yaşamak bu demekti. Fakat bir fark var.

Birlikte olduğumuz her an onunla olma, yaşlanma isteğim artıyordu.

Bu an sonsuza kadar sürse bile doymayacağım gibi hissediyordum. Sanki hep ona aç, istekli olacakmışım gibi. Bundan utanmıyordum veya bunla bir sorunum yoktu. Hatta bundan memnundum, çünkü onun da benimle aynı şekilde hissetiğini biliyordum.