Bölüm 14 | Hadi bitirelim.
Geçmiş-10 sene önce
Dudaklarını dudaklarıma bastırdığında gülümseyerek onu kendime daha çok çektim. Parmağı deliğimin etrafında geziniyordu. Bu içimde bal gibi tatlı bir hiss yaratırken ona, "Sokacak mısın artık?" diye sordum ona.
Gülüp parmağını içime soktuğunda inleyerek kafamı geriye doğru attım. Gözlerimi kapatıp, ellerimi onun omuzlarına yerleştirirken onun içimde hareket eden parmaklarına odaklanmıştım.
Oda tamamen sessizdi. Odadaki tek ses içime girip çıkan parmaklardan ve benim inlemelerimden oluşuyordu. Tırnaklarımı onun omzuna saplarken parmakları g noktama çarpmıştı.
Sırtım yataktan kalkarken, "Evet, evet, orası." diye mırıldandım. Eğilip karnımın üzerine öpücükler kondururken gülümsediğini hissettim.
Birkaç itişin sonunda karnımın alt kısmında bir ısı yükselmişti. Bacaklarım hafifçe titrerken artık emindim. Boşalacaktım. Zaten öyle de oldu. Birkaç itişin sonunda parmaklarına boşalmıştım. Parmaklarını içimden çıkarıp, sıvılarımı diliyle temizledikten sonra kendini benim yanıma atmıştı.
Derin nefesler alırken ikimiz de bir süre öylece uzandık. Ne kadar böyle durduk bilmiyorum. Ama onunla böyle durmaya devam ettikçe içimdeki mutluluk hissi daha da yükseliyordu. Ona bakarken bile kalbim hızlanıyor, göz bebeklerim büyüyor, ağzım kuruyordu.
Gözlerini kapatmış, nefesler almaya devam ederken elini kaldırıp, elinin tersini alnına yasladı ve öyle durmaya devam etti. Ben onun kahverengi kısa saçlarıyla onuyordum. O da bunun keyfini çıkarır bir şekilde mırıldanıyordu.
Bir süre öylece durduktan sonra, "Bu iyi bir şey mi merak ediyorum." diye konuşmaya başladı.
Bakışlarımı saçlarından ona çevirirken, "Hm?" diye ses çıkardım.
Kafasını bana çevirmeden, aynı şekilde durmaya devam ederken, "Yani, birini bu kadar sevmek iyi bir şey mi?" diye sorusunu yeniledi.
Gülümseyerek, "Nasıl yani?" dedim ben de.
Kafasını bana çevirip, "Gerçekten, şu anda seni daha çok seviyorum." dedi heyecanla.
Onun bu tatlı haline gülmemek için kendimi zor tutarken, "Niye? Seviştiğimiz için mi?" diye sordum.
Kafasının altındaki siyah yastığın ucuyla oynarken, "Evet.. yani her zaman bu yüzden değil ama.." dedi kısık sesle.
Bir süre durdu ve düşündü. Yüz ifadesi şu an hem çok komik, hem de çok tatlıydı. Sonunda karar vermiş olacak ki, kafasını bana çevirerek, "Yoo, aslında doğru. Seviştikten sonra seni daha çok seviyorum." dedi.
Bunu dediğinde kahkaha salarak kafamı geriye doğru attım. O da benimle birlikte yavaş yavaş gülerken beni izliyordu.
Gülmem bittiğinde, "E peki o zaman neden her seferinde "sonra" diyip erteliyorsun?" diye sordum ona.
Bana biraz daha sokulurken, "Geriye dönüp baktığımda sebebini ben de tam olarak bilmiyorum. Vücudum için zamanla unutulacak bir deneyim, fakat kalbim ilk seferimizi daim hatırlayacak." dedi gözlerini yüzümde gezdirirken.