His Ideal Girl (COMPLETED)

CHAPTER 5

Chapter 5: Rejected

LUMABAS na ako mula sa kuwarto ko para puntahan ang Mama ko. Maki-chitchat sa kanya at kumuha ng info about Azul. I am so interested talaga sa kanya. Suplado and snob, binibigyan niya lang ako ng challenge na makuha ang loob niya. Hindi naman ako manggagamit, okay? Gusto ko lang makilala si Azul.

Naabutan ko pa rin sa aming sala ang parents ko. Nakikipagkuwentuhan at tungkol pa yata sa akin. Pinagmamasdan nila ang pasalubong ko.

Si Papa ang nakapansin agad sa akin at ginawaran ako ng matamis na ngiti. Kaya araw-araw nahuhumaling sa kanya si Mama. Kasi ang pogi ng tatay ko, ay. Sa kanya ko nakuha ang light green eyes ko tapos sinabihan lang ako ng poging hardin na may inilagay ako sa mga mata ko? Grr. Hindi ako gumagamit ng fake.

“Halika rito, anak. Kumain ka muna ng meryenda. Nagluto ng paborito mong kakanin si Nanay Lore,” pag-aaya ng aking Papa. Umupo ako sa single-sofa na nasa gilid lang ng coach na inuupuan nilang dalawa.

Binigyan naman ako ng maganda kong ina. Kinuha ko ang pinggan na may laman ng kakanin.

“Thanks, ’Ma.”

“Welcome, darling.”

“Babalik ka pa ba sa States, Eljeh?” Umiling ako.

“Natapos ko na po ang two years master of degree ko, ’Pa. Nakapag-work na rin naman ako there. So, ako na po ang bahala sa business natin ngayon. Mag-retire na lamang po kayo ni Mama,” ani ko.

“Magandang balita ’yan, anak. Tatapusin ko muna ang mga pending works ko sa rice mill. May buyer pa akong hinihintay. Siguro next month pa ’yon darating sa atin,” pahayag ng aking ama.

“Buyer? May ibebenta kang lupain natin, Papa?” tanong ko at curious ako sa ibenenta niya. Ngunit alam kong nagbebenta si Papa ng lupain. May mga tao rin kasi ang lumalapit sa kanya para ibenta iyon sa kanya.

Iyon ang mga lupain na hindi na kayang alagaan ng may-ari. Minsan kasi nagtatanim sila ay hindi na tumutubo ang mga halaman o kahit ang cassava man lang. Hindi naman binibili ni Papa sa maliit na presyo. Binabayaran niya sa mas malaking halaga at tinatanong pa kung hindi na ba ulit ito bibilhin mula sa kanya. Kaya naghahanap na rin siya ng buyer pero gusto pa rin niya iyong susubukan sa taniman ng mga halaman.

“Sige po, Papa. Maiba po tayo. Ilang oras po ba nagtatrabaho rito sa atin si Azul, ’Ma?” I asked my mother. Mabilis niya akong sinulyapan.

“See, hon? Interested talaga ang anak natin kay Azul,” nakangising saad niya. I snorted.

“Mahirap makuha ang loob ni Azul, anak,” sabi ni Papa na inilingan naman siya ni Mama.

“Nagawa na siyang pasakayin sa kabayo ni Azul at napilit pa niyang kumain ng breakfast kasama ito habang nasa kalagitnaan ito ng work niya, honey. Kilala mo ang batang iyon, ayaw niyang pinapakialaman siya,” ani Mama. Tumulis ang mga labi ko.

“Sabihin mo na lang po sa akin, Mama.”

“Sa umaga ay 6AM pa lamang ay nasa villa na natin siya, darling. 9AM siya natatapos. Then sa hapon naman ay 1 to 2PM lang siya. Kasi tinutulungan niya ang Lola niya na magtinda sa palengke.” Napatango ako.

“But matagal na po ba rito si Azul? Bakit parang hindi ko siya kilala?” nalilitong tanong ko.

“Two years pa lang since nanirahan siya sa lola niya, anak. Kaya hindi mo talaga makikilala si Azul,” si Papa naman ang nagpaliwanag. Iyon na siguro ang nga panahon na wala na ako sa probinsya namin.

“Where did he come from?” I asked my father.

“I don’t know, hija.” Father shrugged. I nodded.