AMOR (GECE & ATLAS)

Bölüm 12

"Gece Karasal'ın yakınları" Diyen doktorla hemen kafasına toplanmıştık.

"Gece hanımın vücudunda kazadan önce olmuş bir çok yara var şiddete maruz kalmış anlaşılan yaraların çoğu ezilme tarzında araba kazasında oluşan yaraların etkisiyle iç kanama oluştu ve kalbi kısa süreliğine durdu. " Dedi tek tek bakışlarını üzerimizde gezdirdi.

"Şimdi durumu iyi kısa süreliğine yoğun bakımda kalacak uyanıp uyanmamak onun tercihi biz elimizden geleni yaptık bundan sonrası onun seçimi geçmiş olsun" Dedi uzaklaşırken derin nefes alıp gülümsedim bir umut hala vardı..

###

Lanet ders sona erdiği gibi kendimi dışarı atmıştım. Nefret ederdim derslerden okula tek geliş sebebim gece'ydi. Koşar adım sınıfına inmiştim ki o da elinde kitaplarla sınıftan kaçarak uzaklaşmıştı. Çaktırmadan onu takip ederken çoğu kişi beni durdurmuştu. Onu kısa süre takip edemesem de nereye gittiğini anlamam uzun sürmemişti.  Bilgisayar laboratuvatına gidiyordu. Yanımda olan kişilerle vedalaşıp hızla aşağı indim. Odaya yetiştiğim de kısaca içeri göz attım her iki yanında boştu. Bilgisayardan bir şeyler araştırıp yazıyordu. O işini bitirmeden hızla kantine gitmiş muzlu süt alıp odaya girmiştim. Önüne bıraktığım sütle yan tarafına oturdum.
Benden çekiniyordu. O uzun tapılası kirpiklerinin altından bakardı bana
Her an dolmaya hazır gözleri vardı. Yorgun gibi duruyordu. Sandalyeyi yanına yaklaştırıp yüzümü yüzüne yaklaştırdım.

"Gece solgun görünüyorsun" Dedim. Elimi yüzüne dokunmak için aniden elimi kaldırmıştım ki gözlerini kapatarak yüzünü geriye çekmişti. Özür dileyerek indirdim elimi.

"Neden buradasın" Dedi aniden gelen cesaretle bu kıza aşıktım. Her hareketi beni daha da kendine çekiyordu.

"Öğleden sonra maçım var izlemeye gelir misin diyecektim" Dedim gülümserken

"Dersim var" Dediği şey daha da sırıtmamı sağladı.

"Hayır yok öğleden sonraki tüm dersler maç nedeniyle iptal" Dedim o ise gülecek gibi olmuştu. Reddetti yine.. Bıkkın bir nefes verip gözlerine baktım. bana göre en güzel kahvelerine sahip gözlerine

"Yavrum yapma böyle senin gelmeni istiyorum ben"  Tamam cevabını alana kadar gitmemiştim. Hocasını geldiğinde beni sınıftan çıkarmak istemiş inat ederken sözü alana kadar çıkmamıştım. O ise mahcup bir şekilde kabul etmişti...

Kısa bir koşudan sonra ısınma hareketleri yapıyorduk. Takımda olan bazı arkadaşlarım kendi aralarında birbirine laf atarken ben onları susturmaya çalışarak gülüyordum. Gece'nin fark ettiğimde gülümsemem büyümüştü. Kimdi bu yanındaki lavuk! Geçip yan yana oturduklarında sohbet etmeye başlamışlardı. Gece'nin bakışları sahada dökerken bende takılı kaldı. Kısa bir süre birbirimize kenetlendik. Yanındaki çocuk bana bakarak konuşuyordu. Kafamı çevirdiğimde Gece'nin ayaklandığını gördüm nereye gidiyordu ? Hızlı adımlara sahaya gelmişti ben ne olduğunu soracaktım ki dudaklarıma yapışması bir oldu. Olayın şaşkınlığıyla dönüp kalırken etrafta alkış kıyamet vardı. Geri çekilip kızaran yanaklarıyla özür diliyordu ki o hali çok hoşuma gitmişti. Yüzünü ellerimin arasına aldığım gibi dudaklarını dudaklarıma mühürledim.
Bu sefer şaşıran kendisi olmuştu.

###

"Ben tekrar o dudakları doyasıya öpmek istiyorum güzelim lütfen artık bana dön" Dedim Yoğun bakımda beyaz tenli mora dönmüş dudaklarıyla öylece yatan sevdiğime bakarken ışıl yanıma gelmesiyle akan yaşımı sildim.

"Bizi bırakmaz dimi? " Işılın sözleri derin bir nefes almamı sağlarken destek olurcasına omzuna elimi koyup hafifçe okşadım.

"Sizden giderken çok mutluyduk oysaki daha eve girmeden babamın sesini duyduk. Ben olacaklardan korkarken kendisi bana bakıp gülümsedi sadece.. " Dedi tuttuğu nefesini bırakırken bakışını benden çekip yoğun bakımda yatan geceye döndü.

"... Bana güven veren bir gülümsemeydi Belki de neler olacağını hissetti" Dedi tekrar göz yaşı dökerken yanımıza elinde sıcak çay ve su ile gelen yalın'la tekrar geceye döndüm. Bana çay uzatırken ben istemediğimi gidip elimi yüzümü yıkayacağımı söyledim. Benim oradan ayrılmamla beraber yalın sarılmıştı.  Lavaboya girerken iki hemşirenin konuştuğunu duyunca bir süre durup dinlemiştim.

"Şu dün gelen hasta kızın halini gördün mü? Herkes kaza diyor ama ben inanmıyorum açıkçası" Dedi erkek olanı kız bir süre düşündü. Gece'nin o halini ister istemez benimde gözün önüne geldi.

"Doktorun dediğinde göre kendi uyanacak mış  sizce de o durumda olan biri uyanmak ister mi? " Dediği şey beni deli ederken sıktığım yumrukla birkaç adımda o genç adamın yanına ulaşmış yakasına yapışmıştım.

"Sana mı kaldı lan benim kızım hakkında yorum yapmak"

Onu duvara vurduğumda acıyla inlemişti. Korktuğunu biliyordum.

"Ben-ben çok özür dilerim" Dedi.

Yanımıza gelen güvenlik ve doktorlara döndüğüm gibi elimdeki asistanı  önlerine doğru attım. Koşarak yanıma gelen yalın bana ters bakış attı.

"Neler oluyor Atlas bey" Dedi gece'nin doktoru ona olanı söylediğimde gerekeni yapacağını söylemiş özür dilemişti. İlk erkek asistana döndüm parmağımı sinirle sallarken konuştum.

"Bir daha o yamuk ağzından Gece hakkında tek bir şey duyarsam bu hastaneyi başına yıkarım. iyi kötü hiç fark etmez siz benim kadınım hakkında konuşamazsınız" Sona doğru herkese tek bir bakış atarak arkamı dönüp yalınla gece'nin yanına gittik. Yolda neler olduğunu sorunca anlatmıştın. Bir anda durduğun fark etmemiş iki afım sonra fark ederek durmuştum. Ona döndüğümde dışarı çıkıp hava almamız gerektiğini söyledi. Tam gidelim ama benim geceyi görmem gerekiyordu. Yalın'ın ısrarları üzerine şu an hastanenin ilersin de  bulunan bankların birinde oturuyorduk. Yalın ellerini birbirine kenetlenmiş etrafa bakarken ben sigaramı içiyordum. Bir süre kimse konuşmadı.

"Atlas kardeşim neden böyle yapıyorsun sürekli birilerine saldırıyorsun bili-"

"Ne yapsaydım abi gece hakkında saçma sapan konuşmalarına müsaade edip bende mi katılsaydım aralarına" Dedim elindeki bitmiş sigarayı bankın kenarında ezerek yalın ne demek istediğini biliyordum. Evet ve dediği şeyde sanki biraz haklıydı. İçimde dinmeyen bir öfke vardı. Öfkenin sebebi ne o çocuk ne de başka bir şeydi.
Kendime öfkeliyim ben
Gece'yi bırakıp gitmek onu o babası olan şerefsizin ellerine bırakmak

Evet öfkeliyim
Ve bu öfkem gece uyanınca son bulacaktı...