Bölüm 22

0 0 0
                                    

yalın ve Işılı görmemle kaşlarımı çattım. yalın hızla yanımıza gelmiş kolumu selimin elinden kurtarmıştı. sağlam olan elini çevirdiğinde ben ona engel olacaktım ki ışıl beni durdurdu.

''seni bir daha bu kızın etrafında görür duyarsam o zaman atlasın sağlam bıraktığı yerlerini ben kırarım'' dedi ve sert bir şekilde onu itip bizi aldığı gibi gitmişti. arabaya bindiğimizde kimse konuşmamıştı ilk başta sonra yalın bana neler olduğunu sorduğunda anlatmak zorunda kalmıştım. duyduğu şeyler daha da delirirken eve gitmek yerine Atlas'ın evine gitmişti. ben ise ona itiraz edip durmuştum. atlasa gerçeği söylemem için ısrar edip duruyordu. beni dinlemeden terk eden birine ne anlatacaktım ki. evin önüne geldiğimizde inmiş ve kapıya doğru ilerliyordum ki yalın korumalara ıslık çalmıştı ki yapılı bir koruma beni belimden yakalamıştı. çığlıklar atıyordum. tehditler falan savuruyordum. ışıl benim için korksa da gülüyordu. halimden gayet memnundu. evin giriş kapısı açılmıştı ki şaşkın çatık kaşlarla bize bakan Atlası gördüğüm de daha da sinirlensem de özlemiştim onu.

''yalın ne oluyor burada'' dedi bakışları hala bendeydi.

''ŞU KORUMANA SÖYLE BENİ BIRAKSIN!'' evet bunu biraz bağırarak söylemiştim. adam atlasın tek hareketi ile beni bırakınca avlunun girişine doğru ilerleyecektim bu sefer engel olan canım eniştem yalındı. o da beni taşıyarak içeri geçirmiş koltuğa bırakmıştı.

''hiç bir yere gitmiyorsun baldız konuşacaklarımız var'' dedi bana parmağını sallarken ben ise sinirle ayaklanıp atlası işaret ederek konuştum.

''benim bu ayıyla konuşacak hiç bir şeyim yok şimdi ben gidiyorum'' dedim sinirle

''ayı mı?'' dedi atlas bana doğru adım atmıştı ki ışıl araya girmiş ısrar edene bakışlarını üzerime yağdırırken kollarımı göğsümde bağlayıp oturdum. atlas ta karşımdaki tekli koltuğa otururken nefes nefese kaldığımdan göğsüm inip kalkıyordu. atlas arada bana baksa da benim bakışlarım onda değildi. evin içinde dolaşan kokusu gözlerimin dolmasına neden olurken bacağımı okşayan ışıla baktım. bana destek olur gibi gülümsedi.

''atlas kardeşim sana anlatacaklarım var'' dedi atlasın bakışları benden abisine döndü.

o gün bir öğrencinin beni yalanla spor salonuna gönderdiğinde bahsetti ilk atlas abisi konuşurken arada bana bakıyordu. sanki doğru mu değil mi anlamak içindi.

''işte kız spor salonuna gittiğinde selim şerefsiziyle karşılaşmış gitmek istemiş ama selim izin vermemiş kızı taciz etmeye kalkmış'' dediğinde ayaklanmış ve eşyalarımı alıp evden çıkmıştım. göz yaşlarım akmak için direnirken ben kendimi kasıyordum şimdi değil şimdi değil gece !

"GECEM" dedi arkamdan bağırırken atlasın bağırmasıyla hızlanırken iki koruma önüme geçmişti.

"Söyle adamlarına önümden çekilsinler" Dedim titreyen sesime küfürler ediyordum. Yanıma yetişmişti. Beni kendine çekmiş özür dilemeye başlamıştı. Onu itip kendimden uzaklaştırdım.

"Bırak beni" Dedim sinirle

"Güzelim özür dilerim lütfen lütfen oturup konuşalım" Dedi yanağından süzülen yaşıları gördüğümde alayla gülümsedim

"Hiç mi bana güvenmedin sen ya hiç mi inanıp sevmedin sen beni terk ettikten sonra ben seni sevmeye devam etmişken sen bir kadını koluna takıp yanıma geldin.. " Dedim öfkeme karışmış kırgınlığımla konuşacaktı ki müsaade etmedim.

".. Ben sana hasret kalmışken sen o kadının elini tutun ona sarıldın onunla uyudun şimdi ise beni dinlemeden tekrar terk ediyorsun üstelikte geçmişte olduğum gibi yine suçum yokken... " Dedim akan yaşımı silmeden yüzümü avuçlarının arasına alıp göz yaşımı sildi.

AMOR (GECE & ATLAS)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin