Bölüm 42 (FİNAL)

3 0 0
                                    

Atlas titreyen ellerini kapatıp açarken karşısında üstü kapalı halde duran cesette baktı. Çok şükür ki ilki oğlu değildi. Kalbi deli gibi çarparken örtünün üzeri açılmıştı. Atlas tüm cesaretini toplayarak bakmıştı karşısında duran cesette

"Hayır oğlum değil! " Dedi derin bir nefes verirken ardından arkasını dönmüş diğerlerini beklemeden çıkmıştı. sorgulaması gereken bir kadın vardı. Hastaneden çıkmış koşar gibi arabaya giderek binmişti.

Gece uyandığında babası uyuyordu. Kendi ise çaktırmadan kalkmış takılan serumu sessizce çıkartıp telefonu almıştı. Terasa çıkmıştı ki telefonu elinde titremeye başladı. Bilinmeyen numarayı gördüğünde sevgi diye düşünüp açmıştı telefonu

"Alo anne" oğlunun sesini duyduğunda heyecanlanmış mutluluktan gözleri dolmuştu.

"atlas oğlum neredesin canım" sesi titrerken

Oğlunun nerede olduğunu öğrenmiş koşarak çıkmıştı evden. Arabasına bindiğinde korumalar engel olmaya çalışmış fakat gece arabayı son gazla kapıya doğru sürünce açmak zorunda kalmışlardı kapıyı. Yarasına saplanan ağrıyı umursamadan hızını arttırdı. Büyük bir müstakil evin önüne geldiğinde arabayı durdurmuş inmişti arabadan.

"ben oğlumu almaya geldim" dedi heyecanını açık açık beli ediyordu. Adamlar birini aramış ardından onu içeri almışlardı. Gece eve girdiğinde onu genç alımlı bir kadın karşılanmıştı.

"hoş geldiniz" dedi gülümserken gece sadece başını sallamıştı

"oğlum nerede?" dedi ardından etrafa bakınmıştı. O sırada ozan yapılı Bir adamla aşağı iniyordu. Annesini gördüğünde koşarak yanına gelmiş sıkıca sarılmıştı kendisine

"annem aşkım iyi misin?" dedi saçlarına yüzüne ellerine öpücük kondururken

" iyiyim" dedi gülümserken gece hıçkıra hıçkıra ağlarken genç kadın onu ayağa kaldırmış birlikte salona geçmişlerdi.

"size çok teşekkür ederim oğlumu kurtardığınız için"

"hayatım sen ozanı alıp bahçeye çık istersen bizde hanımefendi ile konuşalım" dedi gece bırakmak istemese de konuşacakları çok önemliydi. Ozan ve genç adam çıkarken kadın kendini tanıtmış ardından da ozanı nasıl bulduğunu anlatmıştı. Gece duyduklarıyla ağlarken o kadının böyle bir şey yapacağı aklının ucuna bile gelmezdi. Karşısında oturnan Şule Hanım yakalanmış ve hemen yanında oturmuştu. Gecenin ellerini ellerinin arasına aldı.

"bak yaşadıklarınız çok zor gerçekten özellikle de bu çocuk için bir gece kaldın ve onda da kabus gördü. Ağlayarak uyandı ya da uyuyamadı. Eşim serhat hep onunla uyudu biraz toparladı tek yapan gerekken o toparlanana kadar yalnız bırakma" dedi Şule Hanım şevkatle

gece onların numarasını almış ve ayrılmıştı oradan eve yetiştiğinde kızgın boğa gibi evden çıkan Atlası gördüğünde gülümsemişti. Nasıl tepki vereceğini merak ediyordu. Atlas uzun süre sonra karısının güldüğünü görünce kaşları atılmıştı! Umarım delirmemiştir.. Gece arka kapıyı açmış oğlunu kucağına almış ve kapının önünde meraklı bakışlarla ona bakan aile fertlerine dönmüştü. Herkesin yüzünde büyük bir mutluluk ve şaşkınlık yaşanırken atlas dolu gözlerle yanlarına gelmiş ikisine de sıkıca sarılmıştı. Çok şükür ikisi de yanında kanatlarının altındaydı.

Gece uzun süre eşi ve oğluyla vakit geçirmiş ardından oğlunu uyutarak yataktan kalkmıştı. Atlasın yanına terasa gidecekti ki telefonla konuştuğunu duydu.

AMOR (GECE & ATLAS)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin