Forsake & Forget / Chanmin

07. ✨ Requim For A Dream

✨Part 1 : I Hate To Admit✨

Ben de onun gibi kahvem elimde yanına oturmuştum. Belli ki onun uyumak gibi bir niyeti yoktu. Sorusuna karşılık hayır anlamında kafamı salladım. O da gülümseyerek onay vermişti. Televizyonu açıp dizi/film platformlarından birini açtı. Filmlerin arasında geziyordu. Benim fikrimi sormamıştı ama sorsa da söylemezdim. Onun kendi seçeceği filmi daha çok merak ediyordum. Mesela, ne tarz bir film zevki vardı? Komedi mi? Korku filmi mi? En son bir filmde karar kılmıştı. Baya eski bir filmdi. Oynayan oyuncuyu biliyordum. Şu an çok daha yaşlıydı.

''Beynini yakmama hazır mısın, Christopher? Bu film biraz karışık ve psikolojik bir film ama izlemeyi seviyorum. Bakalım senin de hoşuna gidecek mi? Benimle yaşıt bu film.''

Yüzünde şaşkın bir ifade vardı. Sanki filmin ne kadar eski olduğunu şu an fark etmişti. Filmin ismi ''Requim for a Dream* (bilmeyenler için bölüm sonunda film hakkında kısa bir bilgi verdim) ''

Seungmin konusu ya da herhangi bir şey hakkında bilgi vermemişti ama izlerken birkaç kez tepkilerimi izlediğini fark etmiştim. Bu filmi çok sevdiği için ne düşündüğümü merak ettiğinden dolayı olduğunu düşünüyordum. Zaten bir süre sonra filme o kadar kapılmıştım ki yanımdaki Seungmin'i bile unutmuştum. Nefes almadan izledim desem yeridir. Filmin bitiş jeneriğinin girmesiyle derin bir nefes alıp sırtımı koltuğa yasladım. Üzerinde düşünülmesi gereken bir film olduğu kesindi. Seungmin'in beni dürtmesiyle kafamı kaldırmadan ona çevirdim. Hala filmi sindirmeye çalışıyordum.

''Nasıl buldun filmi?''

Yüzünde bir merakla sormuştu. Ne demeliyim diye düşündüm. Film kafamı karıştırmıştı ama en etkilendiğim karakter Sara karakteri olmuştu. O kadının kendisi hakkındaki bütün problemleri kendi içinde yaşaması ilgimi çekmişti. Benim tam tersimdi resmen. Hele ki daha sonrasında zayıflamak için ilaç bağımlısı olması korkutmuştu bile.

''Sara karakterinden baya etkilendim aslında. Onun adına üzüldüğümü bile söyleyebilirim.''

''Üzücü değil mi? Kurduğu sahte gerçeklikteki bir hayatta, yaşadığına inanıyor.''

Onayladığımı belli etmek için kafa sallamıştım. Elimden tutarak ayağa kaldırdı. Yatak odasına götürmesinden uyku vaktinin geldiğini tahmin ediyordum. Nedense benimle konuşmaktansa bu şekilde iletişim kuruyordu. Odaya girince yatağa oturup onu izlemeye başlamıştım. Dolabında bir şeyler aradıktan sonra ince bir pijama takımı bularak bana uzattı. Ben de itiraz etmeden giymiştim.

Başucundaki lambayı açtıktan sonra yatağa girip üstünü örttü. Ben de onu takip ettim. Kendimi biraz rahatsız hissediyordum. Ona mı dönmeliydim yoksa arkamı mı dönmeliydim? Belki de sırt üstü yatmalıydım. Sonuç olarak arkamı dönmeyi tercih etmiştim. Arkamı dönmemden kısa bir süre sonra ürkekçe belime sarılan kolu ve ensemde hissettiğim nefesi huzurla gözlerimi kapamamı sağlamıştı.

''İyi geceler.'' diye fısıldadı.

''İyi geceler, Seungmin.''

Y/N: ''Sessizlik, en güçlü çığlıktır.'' La Vita E Bella.

Yüzüme vuran güneşten kaynaklı gözlerimi ovuşturarak arkamı döndüm. Uyanmak gibi bir niyetim yoktu. Gözlerim sanki yapıştırıcıyla yapıştırılmış gibiydi. Açmak istesem de açılmıyorlardı. Yine de biraz çabaladıktan sonra aralamayı başarmıştım. Gördüğüm oda gözlerimin normalden hızlı açılmasına sebep olmuştu. Çok kısa bir an neredeyim diye şoka girdikten sonra Seungmin'in odasında olduğumu hatırlamıştım. Çevreme bakındım. Yalnız başımaydım. Yataktan kalkıp salona geçtim belki mutfakta kahve falan yapıyordur diye düşünmüştüm fakat salonda da kimse yoktu.