Heart of glass - Connor ball

1

P.o.v. Sky.

"CONNOR GEEF TERUG!!" lach ik. "Connor. Nu. Alsjeblieft?" Ik probeer mijn chocoladereep terug te pakken maar ik kan er niet bij. "Delen?" Zegt hij plagerig. "NEE! Jij hebt de jouwe al op! Vreetzak!" "1 klein stukje dan?" Vraagt hij puppy ogen en een pruillip. "Wat ben jij nep...." hij schiet in de lach en duwt me om. We zijn op het moment in Parijs. Vanmorgen aangekomen en sinds vanmorgen doet Connor niks anders dan pesten. En dat in de stad van de liefde.

"Goed. 1 stukje." "Hoeft niet. Ik heb een beter idee." Grinnikt hij. "Vertel." "Ik geef liever een demonstratie." Grijnst hij dan. "Wattef..." Hij snoert me de mond door een kus op mijn lippen te planten. "Ahw..." fluister ik. Ik druk hem van me af en zorg dat de rollen omgedraaid zijn. Dan druk ik mijn lippen opnieuw op de zijne. Hij laat zijn handen onder mijn topje glijden en klemt me tegen zich aan.

De deur gaat open en een vlaag van opluchting gaat door mijn lichaam. Godzijdank. Ik heb mijn topje nog aan. "Oh eh... we gaan zo naar Starbucks. Wilden jullie mee?" Ik kijk naar beneden naar Connor en zie hoe hij rood aanloopt. Dit is al de derde keer dat we betrapt zijn. Ik grinnik. "Is goed." Grijnst hij als hij me nog snel een kus geeft. Ik heb de Eiffeltoren nog nooit in het echt gezien. Ik ben benieuwd wat we nog gaan doen komende 3 dagen hier in Parijs.

"Connor doe niet gemeen, ik wil hem nog opeten..." Zeg ik teleurgesteld als hij de nog verpakte chocoladereep in zijn mond stopt. "Ahw... Sorry schatje. Hier." Hij geeft me lachend mijn chocoladereep terug en ik open hem. Milka oreo perfectie. "Connorr, mondje open." Hij opent zijn mond en stop er een stukje chocolade in. Ik eet zelf ook een stukje en zie hoe Brad en Tristan jaloers kijken als we in de gezamenlijke ruimte komen. Ik steek mijn tong uit en zie hoe ze puppy oogjes opzetten. Ik schud mijn hoofd en neem nog een stukje. "Jullie zijn al veel te dik." Grinnik ik. "Kijk naar Connor met zijn perfecte lichaam." Zeg ik hard lachend.  "Nou en bedankt." Grinnikt hij. "Och houd je mond, je weet dat ik het wel meen." Grijns ik.

"Ik wil een vanille." Roep ik de jongens na als ik en Connor alvast gaan zitten. Ik druk Connor nog een stukje chocolade in zijn mond en eet zelf het laatste stukje op als ik het papier in de prullenbak gooi.

"Connor, ik zeg dit niet graag, maar... Je bent een schatje." "Nou wow, dat zeg je elke dag. Kom eens met iets nieuws..." "Nou sorry hoor..." Zeg ik (nep) boos. Ik ga gewoon niks meer zeggen. Hij pest mij ik pest hem. Dit hebben we al zooo vaak gedaan. Toen ik nog thuis was, heb ik tijdens een skype gesprek een half uur stil achter mijn telefoon gezeten en hij was echt bang dat ik boos was. Ik ging stuk van het lachen.

"Sky, doe niet zo kinderachtig." Lacht hij. Zijn gezicht betrekt al gauw weer als ik niks meer zeg. "Is dit weer dezelfde stomme grap?" Ik trek mijn knieën op en ga tegen de muur zitten. Ik sla mijn armen om mijn knieën en laat mijn hoofd tussen mijn knieën rusten. Alsof ik depressief ben ofzo. Ik vind het altijd erg grappig om hem te stangen.

"Sky?" Zegt hij voorzichtig. Ik verberg mijn hoofd achter mijn ledematen om het lachen te verbergen. Ik begrijp wel dat hij bezorgd is. Ik zit ook zo als ik huil.

"Sky, wat heb ik gedaan?" Vraagt hij extreem zielig. Zal ik maar stoppen? Het is niet leuk als hij zich zorgen maakt om niks, niet in het openbaar in ieder geval. Ik spring naar voren en spring om zijn nek. "Nieuw genoeg?" Grinnik ik in zijn oor. Hij lacht en slaat zijn armen om me heen. "Te nieuw. Schatje is voldoende." Lacht hij. Ik ga weer rechtop zitten als de jongens aankomen met ons drinken.

"Lekker dankje." Zeg ik als Brad me mijn vanille starbucks geeft. "Dus. Wat gaan we doen vandaag?" Vraag ik nieuwsgierig. De jongens hebben eigenlijk altijd wel wat leuks in gedachten om te doen. Maar vandaag halen ze hun schouders op.

"Wij niks." Zegt James dan. "Oh my god... zijn jullie ziek?" Grinnik ik. Ze schudden lachend hun hoofd en knikken in de richting van Connor. "Sorry? Ik snap het niet helemaal." "Ik heb een verrassing voor je. Voor vanmiddag." Grinnikt hij. "Oehhh. Wat is het?" "Ja ooit gehoort van een verrassing?" Lacht hij. "Jawel, maar ik ben daar slecht in..." "aah, vandaar dat je in de hotelkamer stind terwijl ik je op zou halen." Grapt hij. "Ja. Vandaar ja." Mompel ik.

"Nou Sky, niet zo boos. Je gaat het leuk vinden." Grinnikt hij. "Duss... wat is het?" "Sky... Kom op... Dat ga ik je echt niet vertellen." "Shit..." hij schiet in de lach. "Als jij nou gewoon zorgt dat je om half 2 iets leuks aan hebt, dan zorg ik wel voor de rest." Zegt hij terwijl hij lief zijn hand over mijn wang laat glijden. Ik kijk op zijn horloge. Het is al half 1. Ik wil mijn haar nog leuk doen en een perfecte outfit uit 1 van mijn veel te grote koffers trekken. Ik weet niet wat we gaan doen, maar met Connor is zelf breien leuk. James, Bradley en Tristan kijken me aan alsof kunnen ze mijn gedachten lezen. "Ja, we gaan zo zodat je nog genoeg tijd hebt om je klaar te maken." Grinnikt James. Ik steek mijn tong naar hem uit omdat ik weet dat hij me uitlacht. "Sky, je weet toch dat je altijd mooi bent, ook als je niet al die moeite doet?" Vraagt Tristan net iets te serieus. Connor knikt instemmend.

"Houd gewoon je mond. Jullie zijn stuk voor stuk 100 keer knapper dan dat ik ben dus shut up." Grinnik ik. Ik drink net als de rest het laatste van mijn starbucks op en loop met de jongens naar buiten. Ik vlecht mijn vingers door die van Connor. Wat ga ik vanavond aantrekken?

________________________________

Heey iedereen!! Updates duren dit keer wat langer, omdat ik ook mijn Bradley Will Simpson fanfictie heb lopen en die een compleet andere wending heeft. Ik moet ook weer wat meer in dit verhaal komen. Ik ben een tijdje met deze bezig geweest, nu deze af is upload ik hem ook gelijk, sorry als er soms behoorlijk tijd tussen zit, ik probeer zo snel mogelijk 2 online te zetten xx

- Vote?

- Comment?

- lees ook mijn andere fanfic: The mystery guy

Xx Helena <3