5

243 20 2
                                    

P.o.v. Connor.

James mag naar huis toe, dus met zijn allen gaan we op zoek naar Sky. We moeten James wel behoorlijk in de gaten houden, aangezien hij nog veel last zal hebben van duizeligheid en misselijkheid. Sky zit huilend in de wachtkamer en het liefst ren ik naar haar toe, leg ik uit hoe het werkelijk zit en knuffel ik haar zo lang mogelijk, maar ik weet dat ze daar alleen maar voor weg zal lopen. Op die manier ben ik haar helemaal kwijt, ik moet haar de tijd geven.

P.o.v. Sky.

Mijn haren staan rechtop als Connor de wachtkamer binnen komt en onze blikken elkaar kruisen. Ik zie dat James en Bradley samen wat overleggen en Bradley knikt. Ik sta op en voel me eigenlijk best wel schuldig over wat ik tegen Connor gezegd heb. Ik besluit sorry te zeggen voor wat ik gezegd heb, misschien heb ik hem ermee geraakt en natuurlijk is het totaal zijn schuld niet, maar de mijne... Ik ben niet goed genoeg voor hem en daarom zocht hij iets beters bij het meisje uit de club. Het is niet zijn fout dat ik hem niet kan geven wat hij verdient. Ik loop voorzichtig op Connor af en zie een sprankje hoop in zijn ogen verschijnen. Mijn ogen schieten open waarna ik mijn hoofd heftig heen en weer schud en ik ga voor hem ga staan. Ik voel enorme drang hem om de hals te vliegen maar ik doe het niet. Na wat hij heeft geflikt? Nee dankje.

Ik kijk hem met een kwade blik recht in zijn ogen en zie de verlangende blik bij hem. Bijna geef ik toe. Dan schraap ik mijn keel. "Het spijt me, ik had niet zo fel mogen reageren en als ik iets gezegd heb wat jou heeft gekwetst dan... sorry." Zeg ik vervolgens met veel tegenzin.

P.o.v. Connor.

Oké. We zijn nog niet terug bij het oude, maar het gaat de goede kant op. Ik ben alleen een beetje teleurgesteld over de kille lege blik in haar ogen die ik nooit eerder heb gezien. In ieder geval niet bij het vrolijkste meisje dat ik ken. Ze draait zich naar James en loopt naar hem toe. Ze gaat tussen James en Tristan in lopen en ik voel een leegte. Een leegte die steekt als een mes.

Ik begrijp nu ongeveer hoe James zich gevoeld moet hebben. Alleen ik hoop dat dit geen 3 jaar gaat duren, want dat houd ik niet vol. Ik houd echt van Sky en ik hoop dat ze dat ook snel weer gaat inzien.

P.o.v. Sky.

Ik zit na te denken over wat Enrique tegen me heeft gezegd. Hij vroeg of ik morgenochtend rond 9 uur bij dezelfde winkel wil komen. Hij wil zijn excuses aanbieden en me een leuke dag geven met zijn vrienden. Ik mag ook iemand meenemen maar ik denk dat ik alleen ga. Ik wil er gewoon even tussenuit. Iets leuks doen met iemand die ik amper ken en waarmee ik kan lachen. Enrique is die iemand en ik blijf er dan ook bij dat ik morgenochtend om 9 uur klaarsta bij die winkel. Misschien kunnen we een potje voetballen ofzo.

We lopen de hotelkamer in en iedereen stormt naar de slaapkamers. Alleen ik en James blijven achter in de leefruimte. Joe is naar de kamer die hij met Tristan deelt hiernaast en ik wacht tot ik een deken en mijn tas uit mijn ex kamer kan halen. "Sky... gaat het wel?" Vraagt hij. Ik knik. "Prima zelfs." "En nu zonder te liegen?" "Oké. Het gaat helemaal niet... Maar jij weet altijd precies hoe ik me voel. Ik slaap vannacht hier. Ik weiger langer dan 30 seconden in die kamer te verblijven. Net een horrorfilm daarbinnen." Zeg ik half snikkend. "Het komt goed Sky..." "Kom op James. Zeg nou eens eerlijk. We dachten, allemaal, dat Connor mijn ware liefde was. Maar alles wat ik met hem deelde, de liefde, de geheimen en de dingen die we zouden doen, hij heeft alles verpest op 1 avond. Doordat ik 10 minuten weg was. Ik heb er een hekel aan als ik voorgelogen word, maar als ik er dan ook zelf nog achter moet komen word ik gek. Dat zie je. Ik denk dat jij en ik even goed weten dat het helemaal niet goed gaat komen." Hij zucht en zet een stap naar me toe. "Kom hier lieverd." Hij slaat zijn armen om me heen. Ik zie dat Connor het heeft gehoord maar doe net alsof ik hem niet zie. Hij slaat zijn ogen neer en draait zich om. Hij verdwijnt weer in de kamer.

"Je mag vanavond bij mij slapen." Fluisterd hij dan. "Bradley slaapt bij Connor." Voegt hij toe. Ik laat hem los. "Zeker weten? Want ik vind het hier ook wel prima..." "Het is al geregeld." "Bedankt James. Ik hou van je." "Ik ook van jou." Zegt hij met een glimlach.

P.o.v. Connor.

Ik zucht en laat me op bed vallen. Ik heb het flink verkloot. En dat terwijl ik niks verkeerd heb gedaan! Ik hoor voetstappen deze kant op komen en ik hoop vol verlangen dat het Sky is. Ik ben daarom ook ontzettend teleurgesteld als ik Bradley ik de deurpost aantref. "Hé nieuwe kamergenoot!" Zegt hij lachend. "Hoe bedoel je? Sky slaapt hier." "Nee. Toch niet. Zij slaapt bij James." James? Waarom... ik had nog zo gehoopt het uit te kunnen leggen. Dan verschijnt ze chagrijnig in de deurpost en geeft ze Brad een kus op zijn wang. "Welterusten." Zegt ze als ze naar haar tas grijpt. "Sky, alsjeblieft... laat me het uitleggen. Het is niet wat jij gezien hebt! Echt niet... Ik houd van je..." Mijn stem sterft weg als ze met de blik van de duivel mijn ogen doorboord. "Dat had je dan moeten bedenken voor je je speeksel met dat van haar mengde. Connor... Alsjeblieft. Als je echt van me houd dan laat je me met rust." Ik zucht. "Oké..." zeg ik met schorre stem. Ze verlaat de kamer.

Ik denk diep na. "Connor. Misschien kun je het mij uitleggen? Ik begrijp namelijk niet echt waarom je nog steeds zegt dat je van haar houd terwijl we je toch echt zagen..." "Goed." Zucht ik. "Ik begin gewoon bij het begin. Ik vertel je hoe ik me al vanaf de|
eerste seconde met Sky." "Ik voel een lang verhaal. Ik ben dol op verhalen dus vertel." Grinnikt Brad als hij op bed springt.

"Toen ik en James voor het eerst bij haar op bezoek gingen, op de oprit. Ik dacht dat Sky een verwaand meisje zou zijn. Maar toen ze de deur opende, kon ik in haar ogen zien dat ze dat totaal niet is. Naar mate de dag vorderde, begon ik haar steeds leuker te vinden. Toen op de trampoline... tsja.... hoe leg je dat uit? Dat trucje dat ik van mijn nichtje heb geleerd, dat was me nog nooit gelukt alleen ik wilde indruk maken. Wat dus totaal mislukte... In het ziekenhuis... Ik wist dat het wat kon worden tussen ons..." "ahw... Connor dat is best lief. Maar ik snap het nog steeds niet." "Ik ben ook nog niet klaar slimmerik."
_________________
Sorry!! Dit duurde volgens mij echt heel lang. Ik liep vast op een stukje en ik kreeg het maar niet voor elkaar om verder te gaan. Zo snel mogelijk weer een nieuwe update xx

Heart of glass - Connor ball Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu