Heart of glass - Connor ball

19

P.o.v Sky.

"Sky, Sky wakker worden. Ik heb een idee." Zegt Damen enthousiast. Ik open moeizaam mijn ogen. "Wat is er Damen?" "Kom even rechtop zitten. " Ik kom kreunend overeind. " Zullen we naar het bos gaan straks? Dan neem ik de gitaar mee en dan gaan we herinneringen ophalen van mama. Dan gaan we naar die plek waar mama ons altijd liet schrikken en waar we altijd naartoe gingen met mama." Ik knijp mijn ogen samen en antwoord: "is goed, ik kleed me even om." Damen loopt de deur weer uit. Ik sla de dekens van me af en ga recht zitten. Goed idee van Damen... Ik pak een wit hemd en een gebleekte skinny jeans.

Ik trek het aan en kijk naar buiten. Slecht weer... Ik pak een rood zwart geblokt bloesje en trek die er overheen. Ik pak de uiteindes aan de onderkant en leg daar een flexibele knoop in. Dan loop ik naar de badkamer en pak ik een stijltang uit de la. Ik stijl mijn haar zorgvuldug nadat ik het geborsteld heb en doe dan lichtjes wat make-up op. Ik zucht en loop terug naar mijn kamer, haal een zomerjasje uit de kast en neem die mee naar beneden.

"Sky? Geklopt ei of hele dooier?" Vraagt Damen vanuit de keuken. "Lekker, doe maar geklopt." Ik zucht en gris mijn telefoon van de lader. Ik besluit James te bellen. Ik heb behoefte om bij iemand mijn problemen kwijt te kunnen. Ik sta op en leg mijn telefoon weer op de bank. Niet nu. Wie weet slaapt hij nog. Ik loop naar de hoek van de kamer en pak daar Damen's elektrische gitaar. Ik hang de gitaar om mijn nek en sluit hem aan op de versterker. Ik zet het volume zacht en stem de snaren 1 voor 1. Ik leg langzaam mijn vingers rond de hals en sla het eerste akkoord aan. Meerderen volgen. Het nummer van 5 seconds of summer, Daylight, klinkt zachtjes door de huiskamer. Dit nummer vind ik persoonlijk mooi, maar ik heb het mezelf een keer aangeleerd en heb het daarna nooit meer gespeeld. Ik zucht en stop met spelen. Hoe moest dat nummer ook alweer? Mama vond het zo mooi. Als het me te binnen schiet leg ik mijn vingers hardhandig rond de hals. Het is een rock nummer, keiharde snerpende akkoorden. Ik sla de akkoorden snel en hard aan. Damen komt de kamer dansend in en zet het ei op tafel. Ik sla het laatste akkoord gewelddadig aan. Iets te gewelddadig blijkt achteraf. 1 van de snaren knapt en ligt in tweeën. "Oeps... Sorry Damen..." Zeg ik geschrokken. "Geeft niet, ik heb nog extra snaren boven liggen." Grinnikt hij. Ik zet de gitaar terug in de staander en ga zitten. Samen met Damen eet ik mijn ei op.

Samen met Damen loop ik het bos in. Op zoek naar de open plek waar mama ons liet schrikken als wij weer eens wegrenden, hier naartoe. Tranen komen meteen omhoog zodra we de eerste stappen de open plek zetten. Damen zet zijn gitaar tegen een boom en komt dan gelijk weer naast me staan. "Ik kan me niet voorstellen dat het al zo lang geleden is dat we hier waren..." Fluistert hij. Ik knik. Ik dacht precies hetzelfde. "Ik zie ons nog als kleine smurfen rond stampen in de plassen." Ik schiet in de lach. "Dat hebben we inderdaad heel vaak gedaan." Grinnik ik. Precies op dezelfde plek ligt nog een holle boomstam. Daar klommen we vroeger altijd in als we verstoppertje speelden met mama. Ik loop ernaartoe en Damen volgt als hij zijn gitaar mee grist. Ik ga zitten met mijn rug tegen de stam. Ik pak de gitaar uit Damen's handen en begin een nummer te spelen. Hij herkent het vrijwel meteen en tikt op zijn bovenbenen het ritme mee. 'With you', van Matt Simons. Ik begin te zingen. 

Honest where I start from

I try and impart my wisdom

A combination, of truth and fear

That's the way it's always been

My father and his before him

At times we hurt the ones we love so dear

I'll be with you, I'll be waiting for you

On the other side, on the other side

And the winds that blow they'll guide you home