Heart of glass - Connor ball

12

p.o.v. Connor

"Con?" Hoor ik James aan de andere kant van de deur. Ik antwoord niet. Ik leg op bed. Al de hele dag. Sinds dat Sky weg is heb ik Brad gevraagd of hij weer naar James wilde verhuizen. Hij had ja gezegd, ook al had hij er zo zijn bedenkingen bij. Hij had uitgelegd dat het hem beter leek dat er iemand bij me zou zijn. Maar ik heb er geen behoefte aan. Ik heb mijn hoofd in een kussen en de deur op slot. "Con, doe de deur open ik wil met je praten." "Ik wil met niemand praten!" Schreeuw ik. "Connor, het is al 9 uur en je hebt nog niets gegeten!" zegt James bezorgd. "Ik wil geen eten, eten houd me in leven." Schreeuw ik terug. James duwt en trekt aan de deur. Ik meen het. Ik wil niet meer. Al wat ik wil is Sky om me heen...

*een week later*

Ik zit backstage. Over 5 minuten gaan we on stage in LA. Afgelopen week heb ik geen nummer foutloos kunnen spelen. Ik mis Sky. Ik ben in New York gestopt met spelen omdat ik te veel fouten maakte. Ik ben weggelopen en heb backstage wat akoestisch gespeeld. Ook dat wilde niet. De fans hebben medelijden met me maar dat wil ik niet. Ik wil geen medelijden. Daar raak ik alleen maar dieper van in de shit. Ik heb een hekel aan medelijden in dit soort situaties. Hoe moet ik er overheen komen als ik constant tweets en DM's krijg met teksten als:

Ahw I'm so so so sorry about you and Sky... Love you x

en:

I really thought you guys were a match. You looked amazing together! I'm so sorry..

Ik word er gek van. Sky dit Sky dat, ik probeer me er overheen te zetten, mag ik? Ik sta op en pak een flesje water. Ik neem er een aantal grote slokken uit en sluit hem weer. Het contact met de jongens is afgelopen week verslechterd. Vooral vanuit mijn kant. Ik doe moeilijk. En dat verdienen ze eigenlijk niet. Maar ik kan er niks aan doen want ook zij beginnen steeds opnieuw over Sky. Ik pak mijn telefoon en mis haar meteen nog meer. Ik heb mijn achtergrond niet verandert. Ik heb namelijk geen spijt van onze relatie, en dat zal ik ook nooit krijgen. De jongens komen op me af en we hebben nog 2 minuten. "Connor, alsjeblieft. Wij missen haar ook." "Maar jullie kunnen nog wel normaal doen." Zeg ik kattig als ik ze voorbij loop en mijn flesje op tafel zet. Ik pak mijn gitaar en hang deze om mijn nek. Ik draai hem naar mijn rug en sla mijn armen over elkaar.

 "Ja omdat wij het op een andere manier ervaren. Wij hebben geen relatie met haar gehad. Het ligt bij ons anders, maar dat betekend nog niet dat we je niet begrijpen." Zegt Tristan. Ik zie dat hij daar gelijk heeft. "Jullie begrijpen niet hoe ik me voel. Ik voel me leeg, nutteloos. En een gigantische kluns. Ik heb deze week nog geen nummer foutloos gespeeld. Ik heb jullie verwaarloosd en alles verknald. Ik wil me over haar heen zetten maar wil tegelijkertijd de foto's op mijn instagram en twitter niet veranderen. Mijn achtergrond is nog steeds een foto van ons bij het zwembad. Ik voel me gewoon verslagen." "Dat snappen we, we voelen ons alleen niet hetzelfde. Daarom kunnen we je nog wel proberen hier doorheen te slepen? Als je dat toelaat." Ik knik. Ze beginnen te lachen en we geven elkaar een knuffel. Dan vallen de lampen in de zaal uit en beginnen er een aantal witte lampen te flikkeren, tijd om op te gaan. Rookmachines slaan aan en we rennen lachend het podium op beginnend aan het start nummer: Somebody to you.

p.o.v. Sky.

Ik word wakker en weet meteen dat ik niet meer in slaap ga vallen. Het is 8 uur.  Ik sta op en trap mijn pantoffels aan. Ik loop naar beneden en merk dat iedereen nog in bed ligt. Ik haal de post van de deurmat en loop ermee naar de keuken. Daar gooi ik het op de eettafel. Ik besluit pancakes te bakken op z'n Engels. Voor iedereen. Ik pak mix uit de kast en gooi het in een kom. Ik giet er melk bij en sla 2 eitjes kapot. Als ik de kapotte schalen weg wil gooien valt mijn oog over een opengescheurde envelop. Ik haal deze er uit omdat ik me niet herinner dat mama gisteren een envelop heeft gekregen met de post. Ook niet dat ze er een heeft open gemaakt. Ze is nog niet uit bed dus ze kan hem vanmorgen ook niet hebben geopend. Ik gooi de schalen weg en besluit de brief te lezen zodra ik de pancakes klaar heb. Kleine dikke pannenkoekjes haal ik 1 voor 1 uit de pan. Ik zet 4 borden op tafel en loop naar de kast. Ik haal er 1 grote schaal uit. die zet ik in het midden van de eettafel gevuld met pancakes. Ik leg op elk bord 1 en loop naar de gang. Ik loop naar boven en sla op alle deuren meerdere malen. "ONTBIJT!!!" Roep ik. Ik ren weer naar beneden en pak de envelop op. Ik haal de brief er uit en begin te lezen.

Dear Miss Bleu,

You have to undergo a week ago further investigation at one of our specialized doctors. The results of this are known .

Unfortunately we have some bad news. Cancer is found in your blood . Further metastases are going, you will need to undergo emergency chemo. We have time for you next Thursday cleared . We expect you to 9pm at the appropriate department.

Yours sincerely,

doctor Richardson.

(De nederlandse versie, voor degenen onder ons die deze in het Engels niet helemaal zelf kunnen vertalen)

Beste Mevr. Bleu,

U heeft een week geleden nader onderzoek ondergaan bij een van onze gespecialiseerde artsen. De resultaten hiervan zijn bekend.

We hebben helaas slecht nieuws. Er is kanker geconstateerd in uw bloed. Verdere uitzaaiingen zijn op gang, u zult een spoed chemo moeten ondergaan. Wij hebben aanstaande donderdag tijd voor u vrij gemaakt. Wij verwachten u om 9pm op de juiste afdeling.

met vriendelijke groeten,

arts Richardson

Mijn ogen springen nog net niet uit hun kassen weg en mijn adem stokt. Mijn hart slaat slagen over en ik draai me om. Ik laat de brief vallen en staar een tijdje voor me uit...

_______________________________

Ahw... Sky....

Heey iedereen! Sorry voor de lange stilte rondom lovestory, ik moest werken en had weinig tijd om te schrijven. Nu ben ik klaar met werken deze vakantie en is er weer een upload! xxx Helena