Heart of glass - Connor ball

17

p.o.v. Sky.

Ik slik de brok in mijn keel voor zover mogelijk weg. "Ik heb vreselijk nieuws voor u..." Zegt de vrouw ongemakkelijk. "Mevrouw Bleu is pas geleden overleden. Het spijt me vreselijk voor u." Ik laat de telefoon vallen en ren naar boven. Eten wil ik niet meer. Ik barst in tranen uit en gooi de deur achter me dicht. Ik val op mijn rug op de grond. Ik trek mijn knieën op en verberg mijn hoofd in mijn armen. Ik hoor vele voetstappen naderen. Ze zijn allemaal achter me aan gekomen. Voorop Enrique, Damen achteraan. Damen's hoofd staat op onweer omdat hij het al aan voelt komen. "Sky, schat rustig." Zegt papa zachtjes. Hij reikt me zijn hand. "Vertel eens wat er aan de hand is lieverd..." fluistert papa. Ik sta op en geef papa een knuffel.

"Mama is overleden..." huil ik zachtjes. Ik zie hoe Damen's ogen  groot worden en ook hij wegloopt naar zijn kamer. Ik druk mezelf van papa af en loop achter hem aan. "Damen. Schat kom." Ik zie dat hij wil huilen en schreeuwen. Dat mag. Dat moet je als jongen ook kunnen en mogen doen. Ik ga naast hem op bed zitten en trek hem tegen me aan. "Je hoeft niet altijd mijn sterke grote broer te zijn Damen. Jij mag ook je zwakke momenten hebben." Zeg ik met een glimlach. Hij kruipt diep in mijn armen en ik houd hem stevig vast. Ik kan niet geloven dat Mama gewoon echt dood is...

P.o.v. Connor.

Ik plof neer op mijn bed. We blijven een week hier in Sydney, Australië en over een week afsluiting van de tour in London. Ik sta weer op en loop naar de spiegel. Ik zie er niet uit. Ik loop naar de woonkamer en begin keihard te lachen als ik de jongens op de vloer aantref. Allemaal liggen ze in een deuk. "Wat is hier gebeurd?" Ik zie spaghetti liggen, verspreid over de hele vloer. Ik kijk rond. "Oké, we bestellen wel een pizza."Zucht ik dan. De jongens knikken en staan op. "En jullie? Opruimen." Grinnik ik. "Aiai Con." Lacht James. Ik bel de pizzaria en vraag Joe of hij ook mee eet. Hij knikt en meteen bestel ik 5 pizza's. 

Ik kom terug de kamer in en schud mijn hoofd. Die kleuters kunnen niet eens fatsoenlijk opruimen. Ik zie hoe Joe een stukje filmt en het op insta plaatst. Ik lach en loop naar de koelkast. Ik pak een glas en een fles cola en schenk het glas vol. Ik neem een slok en zet van een afstandje muziek over de boxen van You Me at Six. De tekst van Loverboy galmt door de kamer. Het doet me denken aan Sky en meteen gooi ik mijn telefoon aan de kant. Ik begin te vloeken en te schelden. Ik mis haar, ik wil terug in haar armen springen wanneer het tegen zit. Ik wil haar opvangen als ze het moeilijk heeft. Ik wil haar kunnen troosten wanneer dat nodig is. Waarom sloeg ik die hoer niet gewoon voor haar kop toen ze me zoende?! En wat moet ik nu in hemelsnaam nu met die kaartjes voor you me at six? Ik heb ze nog steeds, ik weet dat ze die aan me gaf omdat ze zelf niet meer wilde gaan en dacht dat ik er niet mee zat. Het verbreken van de relatie, dat ze terug zou gaan naar Engeland. Maar dat doe ik dus wél. 

"Con? Gaat het wel?" Ik schud mijn hoofd en voel een traan opkomen. Ik vecht hem weg en vervang het verdriet door woede. Ik ben kwaad op mezelf. Op dat meisje in Red. En steeds,  steeds maar weer de vraag: Wáárom? Wáárom Connor? Waarom heb je het laten gebeuren? Ik neem nog een slok cola en zucht. Het volgende nummer klinkt door de speakers. Room to breathe. Haar favoriete nummer. Ik schud mijn hoofd en loop naar de bank terwijl ik schreeuw: "GODVERDOMME!" Ik gooi de tafel om en ga op de bank liggen. Nog steeds met dezelfde vragen in mijn hoofd en op elk van hun heb ik slechts het antwoord: ik weet het niet.

Joe zet de tafel weer overeind en loopt daarna weer weg. Niemand komt bij me in de buurt en dat snap ik maar al te goed. Ik zou namelijk precies hetzelfde hebben gedaan. Ik kom over als een psychopaat. Als iemand die thuis hoort in het gesticht. Of in een gekkenhuis. Maar dat ben ik niet. Ik ben gewoon een bandlid van the vamps. Het dringt op dit moment alleen niet tot me door. Ik bevind me in gedachten in de rol van gevangene en zoek dringend naar een uitweg. Smeed een plan om te ontsnappen. Zodra ik de uitweg gevonden heb en op straat ren, schrik ik op. "Alles oké?" Vraagt James als hij zijn hoofd kantelt. "Ik ehh.. sorry." Stamel ik. In heb geen idee wat ik heb gedaan, ik was in gedachten alleen maar bezig met ontsnappen...

"Ik ga!" Roep ik als ik mijn portemonnee pak. "Goedenavond." Hoor ik de man zeggen. "Goedenavond." Zeg ik vriendelijk terug. "Dat word dan $23,78." Ik geef hem $25 en zeg: "is goed zo." "Eet smakelijk." "Fijne avond."  Ik sluit de deur en begin te lachen als iedereen al zit. De pizzasnijder houd Joe in de lucht en het lijkt net een uitje naar de apenheul. Ik zucht half lachend en loop naar de tafel. Ik deel de pizza's uit en snij de mijne als eerst. Ik leg de pizzasnijder terug op tafel en nog geen seconde later is hij weer verdwenen. Ik neem een hap en pak daarna m'n mobiel. Ik druk het scherm aan en bekijk mijn vergrendelscherm. Een groepsfoto van de band on stage. Ik heb hem anderhalve week geleden eindelijk durven veranderen. Ik zucht en schuif hem weer aan de kant. Ik sta op en haal mijn nog half volle glas cola uit de keuken. Ik ga weer zitten en prop nog een hap in m'n mond. Ik mis Sky nog steeds heel veel....