Heart of glass - Connor ball

2

p.o.v. Sky.

Ik zoek mijn veel te grote koffer af naar een perfect setje kleding. Ik schiet in de stres als ik op de klok kijk en zie dat ik nog maar een kwartiertje heb. EN IK HEB NOG GEEN OUTFIT! Ik pak een leuk bloesje, een shortie, lage Nike schoenen die lijken op sandalen, een hemd voor onder mijn bloesje en een tas voor mijn mobiel ik pak bijpassende armbandjes uit mijn toilettas en een paar oorbellen. Ik ren de badkamer in en kleed me om. Ik doe meteen wat make-up op. Ik kijk bedenkelijk naar mijn haar. Ik besluit het los te laten omdat ik weet dat Connor graag met mijn haar speelt. Ik haal er een borstel door en leg het over mijn schouders. Ik lach tevreden in de spiegel en hoor geklop op de deur.

"Sky, kom op doe even open. Ik moet naar de wc..." Klinkt James z'n stem door de badkamerdeur. "Oké, moment." Ik leg snel mijn borstel en make-up terug en haal de deur van het slot. Ik begin te lachen als James me met open mond aan staart. "Ik dacht dat jij zo nodig naar de wc moest?" Grinnik ik als ik de badkamer verlaat en James me nakijkt alsof hij net een spook zag. Ik kijk hoe laat het is op mijn telefoon. Half 2. "CONNOR! BEN JE KLAAR?" "Je hoeft niet zo te schreeuwen hoor." Lacht hij. "Ik sta achter je." Ik draai me lachend om en druk een kus op zijn mond. Ik begin nog harder te lachen als ik zie dat ook hij een geblokt bloesje draagt, alleen dan rood met zwart in plaats van groen met zwart. "Wauw, je bent, zoals altijd, prachtig." Zegt hij lief. "Jij ziet er ook weer goddelijk uit, of is dat niet wat je wilde horen?" Grinnik ik. Hij lacht en pakt mijn hand. "Kom je?" Vraagt hij zachtjes. Ik knik lachend.

"Wil je me echt niet vertellen wat we gaan doen?" Vraag ik. We zitten al 10 minuten in een taxi en ik heb nog steeds geen idee. "Wil je het echt weten?" Vraagt hij met een grijns rond zijn mondhoeken. "Ehh, ja? Anders zou ik het toch niet vragen?" Zeg ik lachend. Hij schud grinnikend zijn hoofd. "We gaan naar de Eiffeltoren, de rest zeg ik niet." Ik kijk hem aan met spleetogen. "Dat ik het nog uithoud met jou..." Grap ik. De chauffeur begint zachtjes te lachen en vervolgens Connor ook. Ik plant nog een kus op zijn lippen en fluister. "Ik begin te geloven dat je je best hebt gedaan schatje." Hij begint te blozen en ik geef hem nog een knuffel. "ik heb er zin in." Fluister ik dan.

We stappen uit, recht voor de Eiffeltoren. De eerste keer dat ik de Eiffeltoren van dichtbij kan bekijken. Het is mooi hier. Een aantal tafeltjes onder de toren, een mimespeler voor een restaurantje, een schilder aan de andere kant van de weg die de toren netjes namaakt op een groot canvas. "Ga je mee?" Vraagt Connor die naar de trap loopt. "Oeh, gaan we naar boven?" Hij knikt lachend. Hij pakt mijn hand en trekt me naar zich toe. Een kus op mijn wang volgt en ik loop met hem mee naar boven.

Oké, traplopen op zich is niet zo erg. Maar 20 minuten om boven te komen?! Allejezus...

Als we bijna boven zijn, trekt Connor me tot stilstand en verschijnt er een grijns op zijn gezicht. "Sluit je ogen." Ik doe wat hij zegt en doe mijn ogen dicht. Ik voel hoe Connor me de trap op begeleid en me een stukje meeneemt waar de wind ietsje harder aanvoelt als op de trap. "Open ze maar." Zegt hij dan zacht. Als ik mijn ogen open hoor ik een viool romantische muziek spelen en zie ik een tafeltje met een roze tafelkleed. 2 rood fluwelen stoelen en een roos in een vaas. 2 borden met een kap zoals in chique restaurants. Ik sla mijn hand voor mijn mond en draai me om naar Connor. "Wauw... Connor... Ik ben sprakeloos wat lief!" Hij lacht en schuift mijn stoel naar achteren. Ik ga zitten en dan gaat hij zelf ook zitten.

Hij heeft zijn brees al 3 dagen niet om gehad en om eerlijk te zijn maakt het me wel een beetje bang. Tuurlijk we hebben het langzaam afgebouwd en morgen doet hij hem weer 's ochtends en 's avonds om. Dat heeft hij me beloofd. En dan toch ben ik nog altijd bang dat hij toch pijn heeft... "En op het menu staat..." Zegt hij grinnikend. Dan haalt hij de deksels er vanaf en ligt daar een perfect opgevouwen pannenkoek met aardbeien en slagroom ertussen en chocoladesaus om de pannenkoek af te maken. Dan daarnaast 3 aardbeien uit de chocolade en een wafel. "Jumm." Zeg ik lachend. Ik weet dat hij nog niet klaar is. Die grijns op zijn gezicht zegt genoeg. Hij begint te lachen en neemt een hap van zijn wafel. "Eet dit eerst maar op." Zegt hij dan.

Ik heb mijn heerlijke eten op en Connor grijnst scheef naar me. Hij klapt in zijn handen als zo'n enge rijke creep uit een film. Er komt een man aan met 2 sorbets in zijn handen. "Oh mijn god, sneaky bastard. Hoe heb jij dit geregeld??" "Als ik iets voor mijn meisje wil, dan krijg ik het. Kan me niet schelen wat ik er voor moet doen, dat weet je toch?" Ahw... Hij is zo lief. Onze relatie is zo mooi, zo vrolijk, dat ik soms denk dat er iets achter zit. Maar dan niet veel later doet Connor zoiets en dan is die gedachte ook weer verdwenen.

"Oké, Connor. Dit eten was serieus hemels. echt lekker." Zeg ik. Ik zit vol. "Mooizo." lacht hij. "Vanavond gaan we op stap. Deze kleren zijn prima." Zegt hij dan lachend. "Sinds wanneer... ben jij opeens zo lief? Vanmiddag wist je nog alleen van pesten en treiteren." Zeg ik grinnikend. Hij haalt zijn schouders op en zegt: "De stad van de liefde doet dat soort dingen met je."

_____________________________
Toch nog eentje!!! Ik vind het erg leuk dat jullie zo enthousiast zijn! Ik hou van jullieee xx