Heart of glass - Connor ball

7

p.o.v. Sky.

Ik weet dat dit de eerste keer weer was sinds mijn blessure dat ik ben gaan voetballen, maar mijn knie begint weer een beetje pijn te doen. Maar lijkt mij anders vrij logisch. "Zeg, Enrique... Heb jij wel eens een relatie verbroken op je jubileum?" "Nee... Nog nooit hoezo?" Vraagt hij als hij een slok water uit zijn flesje drinkt. "Gisteren was zeg maar ons ehh... 2 maanden jubileum en ik had dit voor hem gekocht." Ik pak een juwelenkistje uit mijn tas en haal er een ketting uit. Er hangt een hartje aan met mijn naam er op gegraveerd. Ook staat er de datum van de eerste dag uit onze relatie op. "Hey, Sky. Vergeet niet dat je een heel mooi meisje bent en dat hij flink wat misloopt en dat hij boven alles bij die andere griet nooit zo gelukkig zal zijn. Dat hij nooit meer zo'n geweldig meisje tegen zal komen. Ik meen het Sky... Vergeet die sukkel. Hij weet niet wat hij geflikt heeft. Als je wil dat ik hem duidelijk maak dat ik dit niet pik, geef je maar een belletje, hier heb je mijn nummer." Hij geeft me een kaartje met daarop: 

Enrique:

06 12345678

"Bedankt Enrique..." "pas de problème." lacht hij. "Wauw, je bent nog echt Frans ook." grinnik ik. Hij kijkt me beledigd aan. "Grapje toch." lach ik. "Weet ik toch." "Zo samen even wat te drinken halen? Ik trakteer." Glimlach ik. Ik heb behoefte aan een groot glas met de sterkste drank die er bestaat. Is dat niet likeur? Ik neem een glas likeur. "Is goed." Hij wend zich tot de jongens en zegt: "Nous allons avoir une autre boisson , je te verrai plus tard encore." Dan draait hij zich weer lachend naar mij toe. "Goed, we kunnen gaan." "Mooi."

Ik pak mijn tas en smijt de ketting kwaad weer in het kistje waar ook 2 kaartjes voor you me at six in zitten. Ik duw het doosje agressief terug. "Gaat het wel?" "Ja hoor, prima." Ik sta op en loop met Enrique een café in. "Ga jij maar alvast zitten, wat kan ik voor jou halen?" "Wil je voor mij een likeur halen alsjeblieft?" Hij kijkt me achterdochtig aan. "Enrique, alsjeblieft..." "Oké, maar beloof alsjeblieft dat je niet een of andere stomme alcohol verslaving krijgt ofzo. Alleen vandaag, oké?" "Deal. Bedankt." Ik geef hem geld en hij komt niet veel later terug met een glas cola en een likeur. Ik sla een slok van dit smerig sterke spul achterover en voel ook hoe fijn de warme vloeistof door mijn keel naar beneden glijd. Ik heb de hele weg hier naartoe moeite moeten doen niet mank te lopen. Mijn knie begint steeds vervelender op te spelen en dat maakt me ergens best wel bang. Misschien heb ik weer iets en wil papa weer dat ik naar huis kom. Ik wil niet naar huis. Het is leuk met de jongens. Behalve dan... nou ja, maakt niet uit. 1 iemand mag de pret niet drukken als er 3 anderen zijn waar je nog wel mee kunt lachen...Ik neem nog een slok en klets wat met Enrique. Het is echt gezellig en hij is echt aardig.

*10 voor 6*

"Sorry Enrique. Ik moet gaan. Ik spreek je nog wel." Hij staat na mij op en geeft me een knuffel. "Ik zal een stukje met je mee lopen  tot je een taxi hebt gevonden." Hij kijkt me bezorgd aan. Mijn hoofd tolt van de alcohol en ik ben af en toe duizelig. Hoeveel glazen  heb ik ook alweer op? Even denken. 6. 6 glazen likeur 43 met een alcoholpercentage van 31%. Ik voel me meteen een stuk lichter nadat ik met behulp van de alcohol alle lasten van mijn schouders af heb gegooid. Misschien dat ik zo mijn uitweg vind. Alcohol. Oh nee. Ik zou geen verslaving krijgen. Beloftes zijn er niet om gebroken te worden.

We lopen nu al 5 minuten en nog geen taxi te bekennen. Met 5 minuten zou ik thuis zijn. Enrique heeft me nu al meer dan 20 keer aan mijn mouw getrokken omdat ik bijna tegen een paal aan liep of bijna de sloot in liep. Ik kan dan ook echt niet ontkennen dat ik dronken ben, want iedereen kan zien dat ik echt gewoon zwaar dronken ben. Een taxi is in zicht. Eindelijk. Ik ga zo te laat komen... Het is al 10 over 6 en ik moet nog zeker 10 minuten in een taxi zitten. De taxi stopt en ik geef snel Enrique een knuffel. "Ik spreek je nog." Zegt hij. Ik knik. "En je weet het, die Connor is een sukkel." Ik weet het, ik ben ook boos op Connor. Maar dat hij hem een sukkel noemt doet toch best pijn, ook al zeg ik het ook steeds tegen mezelf. Ik knik en stap in de taxi. Enrique zwaait me lachend uit en ik zeg hartstikke dronken: "Hotel Le Bristol please?" "Little drunk?" Vraagt hij grinnikend als hij de auto start. "Yes..." Zeg ik. Hij lacht zachtjes en ik kijk uit het raam. 

Na 13 minuten, ja ik heb het in de gaten gehouden, de jongens zullen nu wel al 7 kleuren scheiten omdat ik te laat ben. Ik geef de chauffeur zijn geld en stap uit. Ik sta wankel op mijn benen en weet dat ik de wind van voren ga krijgen van de jongens, nog erger dan wanneer ik die van mijn vader krijg. Ze waren gisteren na die ene 2 kleine glazen wodka al niet te genieten, nu 6 fucking glazen likeur 43... Ik ben eigenlijk best bang voor hun reactie. Ik val nu al bijna overal om. Ik knik vriendelijk naar de receptioniste en stap de lift in. Mijn hoofd tolt als een gek en ik zie de muren op me af komen. Als de deuren open gaan spring ik als een debiel de lift uit. Oké, bijwerking van de alcohol, niks aan de hand...Ik haal diep adem en waggel verder de gang over. Ik pak de deurklink vast en zucht nog 1 keer. Maar dan gaat mijn telefoon af. Smsje. Enrique.

E: Heey, heelhuids thuisgekomen?? :)

Wat lieff...

S: Ja, ja sta nu vokr dr deir van de htoelkmer.

Wtf normaal typen kan ik al niet eens meer. Nou ja... Het zal wel... Ik haal de deur van de klink en val letterlijk met de deur in huis. De deur zwaait open en ik beland op de grond, languit. Ik til mijn hoofd op en zie de jongens op een rijtje recht voor me staan. "Heeeey jongens... Ben ik nog op tijd voor de pizza?" Lach ik ongemakkelijk. 

_________________________

holy shit Sky... Niet best... WEER EEN UPDATE!!! Ik hoop dat jullie hem leuk vinden... Xx Helena :*