Heart of glass - Connor ball

41

P.o.v. Sky

De auto stopt voor Tristan's huis. Ik stap uit en trek mijn jurkje recht. Ik loop achter de enthousiaste jongens aan naar binnen. we gaan met zijn allen op de bank zitten, waar op de tafel zo ongeveer 10 kadootjes liggen. "Oh nee, jongens, geez." Ze beginnen te lachen en Bradley geeft me het eerste kado aan. Het is best groot, maar niet zo heel erg zwaar. Ik scheur voorzichtig het papier eraf en de achterkant van een canvasdoek verschijnt. "Wil je wat te drinken Sky?" Vraagt Tristan als hij opstaat. "Heb je een fanta voor mij Tris?" "tuurlijk heb ik die voor jou." Ik begin te lachen en scheur het papier van de voorkant van het doek af. Er verschijnt een foto van mij en de jongens on stage in Amsterdam. "Oh wauw, dit is echt awesome!" Zeg ik als ik ze aankijk. "Heel erg bedankt jongens." "Hey, daar ben je jarig voor." Lacht Brad. Ik gooi de prop pakpapier naar zijn hoofd en steek mijn tong uit. James drukt vervolgens een klein kadootje in mijn handen. Ik zie Connor bedenkelijk naar het doosje kijken. "James is dat.." Begint hij. "Ja, ik vond gewoon dat ze hem alsnog moest hebben, en aangezien jij het niet geeft, doe ik dat. Geen dank hoor." Connor begint te lachen en ik ben echt heel confused. Ik maak het doosje open en dan valt het kwartje. Dit is de ring die Brad me liet zien voordat ik vertrok naar Engeland. Deze had Connor gekocht voor ons 2 maanden jubileum.

"Geen ruzie maken, ik ben er blij mee, thanks." Glimlach ik. Ik sluit het doosje en leg het doosje naast mij op de bank. Tristan is inmiddels terug met mijn glas Fanta en drukt mij ook een groot en ook zwaar  kado in mijn handen. "We weten dat je al een tijdje op zoek bent, en dat je er al een lange tijd voor spaart, dus we wilden je een handje helpen, deze komt van Joe, mij, Brad en James. Kijk niet naar Connor want die weet het ook niet." Lacht Tristan. "Oh, oke. Alleen voortaan hoeven jullie dit niet weer te doen oké?" "Prima, maar dit jaar hebben we het wel gedaan, maak nou open, ik wil weten wat je ervan vind." Lacht Joe, die net binnen komt gewandeld. Ik begin te lachen. "Hi Joe." Grijns ik. Ik maak de plakband los, maar weet allang wat het is. Ik scheur het papier eraf en zie daar een glanzende fender gitaar. Beetje donkere houtkleur, met zwarte omlijning. Joe gaat op 1 van de luierstoelen zitten en begint te lachen. Mijn mond is letterlijk open gevallen. "Jongens! What the fuck! Dit slaat nergens op!" De tranen staan in mijn ogen. "Bedankt guys!" Ik leg het pakpapier weg en zet de gitaar op de vloer. 

Ik heb alle kado's uitgepakt. De jongens gaan zo jammen in de garage, en Joe gaat zo weer naar Laura. "Ik zie jullie later allemaal wel weer." Hoor ik Joe zeggen. "Later Joe!" roep ik. Connor gebaard me mee te lopen. Ik loop achter hem aan en we belanden in de garage. Hij legt voorzichtig zijn handen om mijn middel en trekt me tegen zich aan. "Ik heb nog een kadootje voor je." Grijns hij. Hij haalt een envelop uit zijn kontzak. Hij houd het naast mijn hoofd en een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Hij bijt op zijn lip. Een ondeugende uitdrukking staat in zijn ogen. "Zal ik hem openmaken dan?" Vraag ik lachend. Hij knikt en stopt de envelop in mijn hand. 

Ik open de envelop en haal er 2 vliegtickets naar Frankrijk uit. Een brede lach verschijnt op mijn gezicht als ik hem aankijk. "Er is meer, kijk maar." Grijnst hij ondeugend. Ik kijk opnieuw in de envelop en meteen slaat mijn hart een slag over. "Oh my god Connor!! Dankje Dankje Dankje!!" Ik begin spontaan te huilen en vlieg hem om de hals. "Ik wist dat je dat altijd al eens wilde, dus wij gaan daar samen heen, met kerst." Een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht. "Maar... waarom maak ik dit open in de garage?" "Omdat de jongens ons hier niet zo snel zullen zoeken." "Maar waarom dat d..." Hij legt zijn vinger tegen mijn lippen en pakt me bij mijn middel. Voorzichtig buigt hij zich naar mij toe, en drukt hij zijn lippen op de mijne. Ik voel hoe hij langzaam zijn tanden aan mijn onderlip zet en er voorzichtig op bijt. Ik leg mijn handen op zijn borstkas en pruts aan zijn shirt.

Op het moment dat hij zijn handen meer naar achteren zet, schrik ik op. "Ehum..." Hoor ik van de deuropening achter mij. Ik schraap mijn keel en zie hoe Connor moeite heeft met het inhouden van zijn lach, waardoor ik keihard in de lach schiet en me omdraai. "Hai." Lach ik. James begint ook te lachen. "Als ik alles bij elkaar op tel is dit de 5e keer dat ik jullie samen betrap." Grijnst hij. "Jij hebt een gave James, en die is voor ons iets minder gunstig dan voor jou." Lacht Connor, die inmiddels ook heeft opgegeven en kapot gaat van het lachen. "Guys! Ik heb ze gevonde! Kom de garage maar in!" Lacht James. Niet veel later stampen Tris en Brad de kamer ook in. 

"Moet je je nieuwe Fender niet uitproberen?" Vraagt Tristan, wijzende naar de extra versterker die er staat. "Nahh, ik kijk liever naar jullie." "Speel je echt niet liever met ons mee?" Vraagt James. "Nee, misschien straks?" Hij knikt lachend en ik plof neer op de bank die tegen de muur staat. Nog steeds heb ik de envelop in mijn handen. Ik stop alles terug in de envelop en gebaar de jongens dat ik zo terug ben. Ik loop de woonkamer in en ruim alle shit op. Al het losse pakpapier en verpakkingen. Al mijn kado's leg ik netjes op de achtertafel en ik haal een vochtig doekje over de voortafel. Ik neem mijn gitaar mee de garage in en stem hem met het stemkastje dat op het kastje ligt, in de garage naast de bank. 

"Sky, jouw beurt, aansluiten dat ding." Lacht Tristan van achter zijn drumstel. "Oké oké." Ik plug de versterker in de gitaar en strijk de snaren een keer. "Klinkt lekker, niet dan?" Vraagt Brad. "Jup, best wel ja." Grijns ik. "Oké, jullie spelen gewoon een nummer, ik jump wel gewoon ergen =s in met een stukje improvisatie." Lach ik. Ze beginnen te spelen, Stay Here. Bradley begint te zingen en ik probeer een goed stukje te vinden om in te springen. Als dat lukt, beginnen de jongens allemaal te lachen. "Awesome." Fluistert Tristan vanachter de drums. Connor begint te zingen, en ik droom weg als ik zijn stem hoor. Zonder het door te hebben, stop ik met spelen. Alle jongens kijken om. "Eh... Awkwardd..." Giechel ik. Woopss...