Heart of glass - Connor ball

13

p.o.v. Sky

Onbewust stromen de tranen over mijn wangen. Ik kan het niet geloven. Ik kan het niet geloven. Is dit een grap? Dit kan niet... was dit wat Damen me moest uitleggen? "Sky? Wat is er gebeurd?" Ik weet niks uit te brengen. Ik voel hoe mijn knieën beginnen te knikken, ik word licht in mijn hoofd en al het licht dat mijn ogen in komt doet pijn. Ik word duizelig en niet veel later word alles zwart.

P.o.v. Enrique.

Ik schrik me kapot en vang haar net op tijd op. "Sky?" Vraag ik. Ze reageert niet. "Gast, wat is er gebeurd?" "Ik kwam binnen, ze stond te huilen, ik vroeg wat er gebeurd was, maar ze antwoordde niet. Voor ik het wist heb ik haar uit reflex opgevangen. Ik heb geen idee wat er is gebeurd..." Ratel ik gestresst. "Rustig man, het is jouw schuld niet." Glimlacht Damen. IK haal Sky wat verder omhoog en draag haar naar de bank. "En nu?" Vraag ik. Als ik omkijk zie ik dat Damen al druk aan het bellen is. Ik pak snel even een slokje melk mee en loop weer terug zodra ik merk dat Damen klaar is met bellen.

Half uur later komt de ambulance aan en word Sky meegenomen. We hebben de moeder van Sky ingelicht en we rijden er achteraan. Haar klaargemaakte pancakes hebben we bij en eten we in de auto op. Ook in de wachtkamer zijn we druk aan het eten. Ze heeft zeker kwaliteiten als kok. 

Damen had de brief in de keuken opgepakt en leest hem nu. Ook hij lijkt in shock. Op dat moment komt de moeder van Sky de wachtruimte ook bezorgd in. Ze had zich nog niet aangekleed, dus vandaar dat ze wat later is. Damen staat op en loopt naar zijn moeder toe, tranen staan in zijn ogen. Dus dan zal dit de oorzaak wel zijn dat Sky stond te huilen. Al hoef ik niet te weten wat er in staat, het is een familiedingetje en daar meng ik me liever niet in. Hij kijkt zijn moeder gebroken aan. "Damen... Het spijt me..." "je zou me de uitslag vertellen mam!" Snikt hij. Hij schud zijn hoofd en kruipt in de armen van zijn moeder. Ik weet niet wat er aan de hand is maar het ziet er niet zo vrolijk uit. Er komt een arts op ons afgelopen en meteen sta ik op. "Sky is bij kennis, maar is behoorlijk schokkerig en huilt regelmatig. Jullie mogen bij haar, over een half uur is er weer een controle om te kijken om ze wel naar huis kan. Jullie kunnen haar vinden op de 1e verdieping kamer 213." "Komt goed." Zeg ik. Ik ga voorop en loop naar de liften. Damen en zijn moeder, Caroline, stappen ook in en ik druk op 1, voor eerste verdieping. Als de deuren open gaan rennen we nog net niet naar de juiste kamer en stormen we binnen. "Hey." Fluistert Damen, maar haar ogen blijven gericht op Caroline.Er vormt zich een waas van tranen op haar netvlies en vervolgens vinden ze 1 voor 1 hun weg over haar wangen. Ook haar moeder weet het niet droog te houden. "Hey." Klinkt er gebroken uit haar mond. Ze sluit haar ogen even en  verstopt ze dan in haar handen als ze haar knieën optrekt. Damen gaat naast haar zitten en vervuld de rol van grote broer. Hij slaat een arm om haar heen en fluisterd haar lieve woordjes toe. Ze hebben het moeilijk...

Een uur later en ik en Sky zitten op haar kamer. Ze mocht naar huis toe en alles is verder goed met haar. Ze heeft me meegenomen naar haar kamer omdat ze me wilde vertellen wat er aan de hand is. Ik had eerst gezegd dat dat niet hoefde omdat je best geheimen mag hebben. Maar ze bleef aandringen en ik heb toch toegegeven. 

"Dus... Ik werd vanochtend vroeg wakker en stond op. Ik heb pancakes gebakken die jullie al op hebben gevreten." "Ze waren erg lekker hoor." Onderbreek ik haar grinnikend. "Mooi. Maar waar was ik? Ah ja, ik heb een brief gepakt uit de prullenbak omdat ik me niet kon herinneren dat mama er een had open gemaakt. Er stond in dat..." Een traan rolt over haar wang en met een glimlach veeg ik hem weg. "Mama heeft kanker dat uitzaait. Donderdag begint haar chemo..." "Oh jezus, heftig. Dan komt alles ook opeens in een keer..." Fluister ik als ik haar tegen me aan neem. Ze knikt en barst opnieuw in tranen uit. Logisch lijkt me...

p.o.v. Connor.

"Thanks for having us Toronto!" Roept Brad. "The last song for tonight..." Hij word onderbroken door luid geroep vanuit het publiek. BOEEEEEEEEEE Klinkt door het concertgebouw. Hij lacht even. "Yeah sorry guys... Just enjoy the last song, here is Last Night!" Roept hij lachend. Ik zet in. 

Ik heb de laatste tijd minder moeite met spelen, maar ik krijg Sky nog steeds niet uit mijn hoofd. Ik maak 1 fout door een verkeerd akkoord aan het einde van het nummer, de rest van de nummers waren redelijk gespeeld. Ik hang mijn gitaar in het rek en pak snel een flesje water. ik sta droog. Ik sla het halve flesje in 1 keer weg en loop dan door naar de kleedkamers. Ik pak de bak Haribo die bijna altijd standaard in de kleedkamer staat en plof neer op de bank. "Ging goed of niet dan?" "Redelijk." Antwoord ik Tristan. "Tristan, gast je rockte de drums weer compleet. Niet normaal die drum cover was machtig." Lacht Brad. Ik schud lachend mijn hoofd en prop mijn mond vol met snoep. Ik zucht en kijk op mijn telefoon. Een steek gaat door mijn lichaam als ik mijn achtergrond opnieuw zie. Ik weiger hem te veranderen maar zo vergeet ik haar nooit... Misschien moet ik het toch doen... Ik kom op deze manier nergens...

"Con? Is er iets?" "Ben gewoon moe, niks aan de hand." "Zeker?" "Ja, zeker man. Maak je niet druk." Ik sta op en wissel mijn skinny jeans voor een joggingsbroek en mijn t-shirt voor een losse hoodie. Ik pak mijn kleding en flikker het in mijn tas. Dan neem ik nog een hand vol snoep en prop mijn mond weer vol voor we teruggaan naar het hotel waar we morgen uit kunnen slapen. We blijven hier 2 dagen en vliegen dan weer verder. En eigenlijk, was ik hard toe aan een vrije dag... Ik... Ben... KAPOT...

_____________

HEUJJJJ!!!! Daar waren we weer! Ik hoop dat jullie het niet erg vinden als af en toe een update wat langer duurt, aangezien ik nu al tot mn nek in het huiswerk zit. Ik heb net 3 weken school gehad en nu al meerdere toetsen gehad. De examenstoffen worden NU AL behandelt en ik word langzaam gek. Anyway, geen on hold meer, weg met die bullshit, lovestory gaat verder :D Loviesss xx