Heart of glass - Connor ball

11

P.o.v. Sky

We gaan bijna landen. Enrique is naast mij in slaap gevallen. Een aantal mensen zijn ons fronzend gepasseerd in het cafetaria. Kom op, ik weet dat hij behoorlijk wat jaren ouder is als ik maar ookal had ik een relatie met hem begonnen, ze hebben er geen last van toch. Een man kwam op Enrique af om hem bij me weg te jagen. Wat een gestoorde freak.

《We are approaching England. Hope you had a nice flight and we wish you a good time in England!》

Ik besluit Enrique wakker te maken. Dan kunnen we meteen naar onze tassen en naar Mama en Damen. Enrique heeft een auto gehuurd aangezien hij al een rijbewijs heeft. "Enrique." Fluister ik zachtjes. "Enrique??" Ik schud hem zachtjes heen en weer. Langzaam word hij wakker. "Hmm wat is er?" Zegt hij slaperig. "We gaan zo landen." Zeg ik met een glimlach. Hij is lief als hij zo slaperig is. Hij ziet me kijken en geeft me een knuffel. Een oudere vrouw aan de andere kant van het pad kijkt lachend naar ons. Zijn haar zit helemaal niet, en hij oogt ook echt alsof hij net uit bed stapt. Ik haal mijn handen een paar keer door zijn haar en zie hoe hij begint te lachen. Hij slaat zijn arm om me heen en trekt me tegen zich aan.

"Enrique??" "Hm?" "Bedankt. Voor alles." "Geen probleem Sky." Lacht hij.

Als het vliegtuig aan de grond staat lopen we door naar de bagage. Weer wil Enrique mijn tas pakken. Ik sla hem op zijn hand en pak deze zelf. " Ik ben niet invalide." Hij begint te lachen. We lopen naar de garage waar de auto voor ons klaar staat. Daar aangekomen geeft Enrique zijn gegevens door. Ik bekijk de auto verontwaardigd. Een nette mercedes benz. Wit. C klasse. We gooien de koffers in de kofferbak en stappen in. We rijden weg en Enrique voert het adres in op de navigatie. Ik heb sterk de behoefte om uit te huilen bij Damen.

Ik gebaar Enrique dat de koffers eerst kunnen blijven liggen. Ik zie Damen al staan. In de deuropening. Ik ren naar hem toe en geef hem een knuffel. "Ik moet je zo verschrikkelijk veel uitleggen..." zucht ik. "Dat komt nog wel. Stel je ons niet even aan elkaar voor??" Lacht Damen. Enrique komt vrolijk achter me staan. "Dit. Is Enrique. Enrique, dit is Damen. Mijn broer." "Aangenaam." Zegt Enrique als hij Damen de hand schud. "Wederzijds." Zegt Damen vriendelijk. "Frans?" Vraagt hij vervolgens. "Ja." Lacht Enrique ongemakkelijk. Ik kijk om en zie hem naar de grond kijken. "Nahw.... waar is die badboy gebleven?" Vraag ik grinnikend. "Welke badboy?" Vraagt hij dan verbaasd. "Enrique, de Enrique die voor club Rex mijn beste vriend kort en klein sloeg." Grinnik ik. Hij begint te lachen. "Dat was een ongeluk, het had die andere kerel moeten zijn daar kan ik toch niks aan doen." "Nee, maar je hebt je excuses aangeboden. Prima zo." Lach ik. "Nou kom binnen." Grinnikt Damen. Ik trek Enrique mee naar binnen en ben verbaasd als ik mama niet kan vinden. "Waar is mam?" "Die is naar het ziekenhuis voor onderzoek. Ik heb jou ook heel wat uit te leggen... Maar dat kan later wel. Als de uitslag binnen is." Ik knik verward.

"Zullen we Enrique zijn kamer wijzen?" Vraagt hij dan snel. Ik knik. Wat moet ik hiermee? Ik en Enrique lopen met Damen mee. Damen opent de deur van een gezellige knusse kleine kamer met een 2 persoons bed. Ik weet dat Damen niet wil dat ik met andere jongens in een bed lig. Behalve met Connor. Alleen dat is nu net wat ik hem moet uitleggen... Dat ook dat niet meer gaat gebeuren... Hij heeft geen instagram dus hij heeft er geen weet van... Ik vind het eigenlijk moeilijk om het te zeggen. Ik vind het alleen al moeilijk om terug te denken aan die avond, om te denken aan wat Brad vertelde... Ik weet niet of ik het moet geloven...

"Moet ik jouw koffer ook meenemen?" Vraagt Enrique, waardoor ik in een ruk uit mijn gedachten word getrokken. Ik knik. "Is goed." Ik loop mee naar de woonkamer. "Enrique? Ik moet even met Damen praten. Ik kom zo terug." Hij knikt en geeft me een klopje op mijn schouder. Hij weet wat ik bedoel. Ik loop met Damen de keuken in en ga samen met hem aan de eettafel zitten.
"Vertel." Zegt hij verbaasd. "Wat ik je nu ga vertellen is geen grapje oké?" Hij knikt. "We waren 2 dagen geleden 2 maanden samen. Ik had voor hem 2 tickets voor you me at six gekocht. En deze ketting. Zeg ik als ik de ketting uit mijn zak haal. Ik geef hem aan Damen die hem aandachtig bekijkt. "Ga verder." Zegt hij als hij de ketting voor zich op tafel legt. "Als verrassing had Con me mee uit eten genomen bovenaan de Eiffeltoren. 'S avonds zijn we naar een van de beste clubs van Frankrijk geweest. Club Rex. We waren nog maar amper binnen of hij had me meegenomen naar achteren om me daar flink op mijn mond te nemen. Hij moest naar de wc en ik zou ondertussen even bij de jongens kijken." Ik probeer de brok in mijn keel weg te werken maar het gaat niet. Ik ben een gevecht aan gegaan met mijn opkomende tranen dat ik nooit zal winnen. Het duurt niet lang en de dam breekt. De sluizen slaan open. Tranen banen zich een weg over mijn wangenen vallen uiteindelijk naar beneden. "Connor zlu op ons wachten bij de wc. Toen we even later terugkwamen troffen we hem aan. Zoenend. Maar niet met mij..." "Ahw nee Sky..." ik knik huilend. "Het spijt me voor je... die had ik niet aan zien komen..." "niemand..." snik ik. Hij schud zijn hoofd.

Enrique komt de keuken binnen. "Ik wist niet waar jij slaapt dus hij staatop de overl... hey gaat het wel?" Hij komt naast me hurken en legt zijn hand op mijn knie. Ik knik en zucht. "Gaat wel." Snik ik. Hij gaat weer rechtop staan en slaat een arm om me heen. Met zijn hand wrijft hij een paar keer heen en weer. "Je kan hem eigenlijk nog niet laten gaan hé?" Fluistert hij als ik opsta. Ik schud mij hoofd en barst opnieuw in tranen uit. Het is waar. Ik kan hem niet loslaten... Ik kan het niet...