Heart of glass - Connor ball

33

P.o.v. Sky

"Heey Sky!" "Heey." Lach ik. "Ik had jou hier niet verwacht, wat kom je doen?" "Ik ehh... Wil jullie iets vertellen." "Kom erbij zou ik zeggen." Zegt Bradley als hij naast zich op de bank klopt. Ik ga naast hem zitten en zie hoe Tristan de kamer in komt. "Wil je misschien ook wat te drinken?" Vraagt hij. "Ja, heb je een Fanta?" "Tuurlijk, komt eraan." Hij loop een kamer in en komt niet veel later terug met een glas Fanta. Hij ploft neer op een van de hangstoelen en Connor laat zich ook zakken op 1 van de stoelen. 

"IkgamorgenavondterugnaarNederland." Gooi ik er supersnel uit. "Wat? Morgen al?" Vraagt Bradley, die bijna zijn drinken van schrik uitspuugt. Ik knik. "Maar... Ik kom volgende week dinsdag terug. Ik had gebleven als Dennis niet in het ziekenhuis had gelegen. Maar ik ga liever toch even naar hem toe. Sterre sms'te dat hij zaterdagavond bezoek mag ontvangen, dus ik ga er zaterdags heen, pak een nieuwe stapel kleding in en dan gaat dinsdagmiddag mijn vlucht weer." "Wat heeft Dennis nou dan?" Vraagt James. Ik sla mijn ogen naar de grond... "Ewhhh.... Dennis heeft en poging tot zelfmoord gedaan..." Zeg ik zachtjes. Een traan vind zijn weg over mijn wang. Brad slaat zijn arm om me heen en trek me voorzichtig tegen zich aan. Mijn oog valt op het gips om de andere hand van Brad en meteen schiet ik overeind. "H-hoe... Waarom draag je dat?" "Nou... Laten we zeggen dat er nogal wat gebeurd is nadat jij flauw was gevallen." "Zoals? Jongens... Waarom vertellen jullie niet gewoon dat Bradley een botbreuk heeft opgelopen?" "We zouden het je vertellen, maar toen kwam dat met Dennis en we dachten dat het beter was om je dat eerst te besparen. We hadden je hier dan ook niet verwacht." Zegt Tristan. Ik knik. "Ik begrijp waarom jullie het niet vertelden, maar doe voortaan maar gewoon wel." "okeejj." Lacht James. "Ik meen het." "Jaja." "Maar hoe is het nu met Dennis?"  "Zijn situatie ziet er goed uit, geen fatale organen geraakt, hij is geopereerd en nu is het afwachten of hij ooit nog in staat zal zijn om ons te trainen." Snik ik. Opnieuw trek Brad me tegen zich aan. 

"Jongens, ik moet zo eigenlijk wel weer naar huis." Zeg ik als ik na 3 uren lachen gieren en brullen mijn blik op de klok werp. "Ahh neee." Zeggen ze allemaal. "Ja... Ja toch wel." "Waarom?" "M'n vader was al niet te genieten omdat ik er vannacht vandoor was gegaan en niks meer van me had laten horen, als ik nu weer zonder overleg hier blijf ben ik helemaal de sjaak." "Dan meld je dat je niet naar huis komt." "Ik kan het proberen, en anders doen we gewoon de deuren op slot zodat 'ie niet binnen kan komen." Grinnik ik. "Deal." Lacht Tristan. Ik zucht en pak mijn telefoon. "Maar als ik nu straks ruzie heb, is het jullie schuld." Zeg ik als ze me allemaal aankijken. "Oké, jongens, Max laat haar dus never nooit niet hier blijven, we moeten even iets bedenken. Een goeie smoes of iets dergelijks." "Jullie willen dat ik ga liegen?" zeg ik lachend. "Oké, doen we, wat zeg ik?" "Eerrrmm." Ik zie hoe ze lachend nadenken. Er komt een sms'je van papa binnen. 

Heey, ben je al bijna onderweg? x

"Jongens opschieten, m'n pa word ongeduldig." Zucht ik. "Ehh, je knie! Zeg dat je weer last hebt van je knie en dat wij je in de gaten houden." Zegt Tristan snel. "Ja, prima. Als hij zegt dat hij me op komt halen?" "Dan zeg je dat de weg is afgesloten." Zegt James gehaast. Ik bel papa op en doe moeite mijn lachen in te houden.

"Heey meis,  wat is er aan de hand?" Vraagt hij. "Papa, ik denk dat het beter is dat ik hier blijf slapen vannacht." Antwoord ik. "Wat is er gebeurd lieverd?" "Mijn knie begint weer te branden en de jongens houden er maar niet over op, dus... Ik blijf hier vannacht, anders had Tris me naar huis gebracht maar de wegen zijn afgesloten hier." "Ohw naja oké, houd je me op de hoogte dan?" "Tuurlijk pap, doeii." "Doei schat." Ik hang op. "IK BLIJF BITCHES!" Grijns ik. "Yeahh." Hoor ik alle 4 de jongens door de kamer. "Nog een Fanta dan?" Lacht Tris. "Is goed." Ik sta op en loop naar de stoel waar Connor in zit. Hij maakt plaats en ik kom naast hem in de brede hangstoel zitten. Ik kruip tegen hem aan en zie hoe Tristan mijn plaats op de bank inneemt. 

"Beter gaan we nog even een film kijken ofzo. Ik verveel me de pleures." Zegt Bradley, die inmiddels al een paar drankjes op heeft, net als Tristan. "Best, wat willen we zien?" "21 jump street." Zegt Brad grinnikend. Lachen, die dronken jongens die half lam op de bank liggen en morgen met een flinke kater van hun nest komen, als ze überhaupt van hun nest af komen. Tristan zet 21 jump street op en de jongens lachen letterlijk om alles. "Willen jullie nog wat te drinken?" Vraagt Tristan vanuit de keuken als hij de film op pauze heeft gezet en popcorn in de magnetron doet. "Ja, doe nu maar een colaatje Trissiee." "Con?" "Colaatje." "Brad nog een biertje mate?" "Sure." "James?" "Doe maar een cola." Hij komt terug met 3 glazen cola en zet ze neer op tafel. "Alleen vanavond hé? Ik ga niet constant butlertje spelen." Zucht hij lachend. Ik pak mijn glas van tafel en neem een slok cola. Tris verdwijnt weer in de keuken om 2 biertjes en de bak popcorn. Zodra ik een slok heb genomen proef ik iets raars... Iets wat ik niet kan plaatsen. "Triiiis??" Vraag ik grinnikend. "hm?" Antwoord hij als hij de keuken weer uitkomt. "Wat zit er in m'n cola? Jij sneaky bastard." Ik begin te lachen en zie hoe Connor zijn wenkbrauwen verbaasd optrekt. "Geen vergif, stel je aan." Lach ik. Ik gebaar hem te proeven. "Oh gosh, Tris. Jack Daniels? Seriously?" Lacht hij. "Drink maar niet op, hij heeft er whiskey door gemixt. Pak maar nieuwe uit de koelkast." Zegt hij tegen mij. Ik begin te lachen en sta op. Geweldig dit. 4 sukkels in 1 huis, entertainment tot de max zou ik zeggen.