Part 31

268 3 0
                                    

ရွှေသစ်နွယ်ရုံးတော်၏ အပေါ်ဆုံးအလွှာသို့ ကမန်းကတန်း တက်လာသူမှာ နေအဂ္ဂပင်။လျှောက်လမ်းတွင် ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်ဖြင့် ဂနာမငြိမ်ကာ လမ်းလျှောက်နေသော မစ္စတာဝှိုက်ကို တွေ့သောအခါ....

"မစ္စတာဝှိုက်!...ကျွန်တော်ဒိုရီကျောက်စိမ်းရလာခဲ့ပြီ ၊ ရှန်ရောအိပ်ခန်းထဲမှာပဲမလား.."

"အရှင်!..."

မစ္စတာဝှိုက်မျက်နှာကား သုန်မှုန်နေရာ အသံမှာလည်း ဖျော့တော့နေသဖြင့် သူကစိုးရိမ်လာပြန်၏။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ...ရှန်ခေါင်းပိုကိုက်လာလို့လား.."

"အရှင်မ....အရှင်မပျောက်သွားပြီ!.."

"ဘာ!...."

နေအဂ္ဂတစ်ယောက် ခေါင်းမီးတောက်သွား၏။ဤကဲ့သို့အခြေအနေတွင် သူဘယ်ဆီသို့ သွားရှာရမှန်းမသိ။စိတ်ထဲထင်သည့်အတိုင်း ခြေဦးတည့်ရာ ရှာဖို့သာ ရှိတော့သည်။

မစ္စတာဝှိုက်နှင့် တာဝန်ရှိ အကြီးအကဲများမှာလည်း မိမိတို့တာဝန်ကျရာ ရွှေသစ်နွယ်ပိုင်နက် အသီးသီးတွင် ရှန့်ကို လိုက်လံရှာဖွေကြရသည်။

မိုးများမှာ ရေကုန်ရေခန်း ဖြိုင်ဖြိုင် သွန်းဖြိုးနေတုန်းပင်။ပထမဦးစွာ ရေခဲဖန်သားစင်ရှိရာ ရေတံခွန်သို့လည်းကောင်း ၊ သူမ 'နတ်ဘုရားမ'အဖြစ် ပြန်လည်နိုးထခဲ့သော ရေကန်တစ်ဝိုက်သို့ လည်းကောင်း ၊ ရွှေသစ်နွယ်ပိုင်နက်ရှိ နေရာတော်တော်များများဆီသို့ နှံ့စပ်နေအောင် သူရှာခဲ့ပြီးလေပြီ။

ပစ်လဲချင်လောက်အောင် ပင်ပန်းနေပြီ ဖြစ်သော်ငြားလည်း သူမကိုစိုးရိမ်သော စိတ်က ပိုစိုးမိုးနေ၏။

"ကွာ!....ရှန်ဘယ်မှာလဲ!...ဘာလို့ဒီနေ့မှလဲ..ဘာလို့..."

သူ့အကြည့်တွေက ရပ်တန့်သွားသည်။တစ်ခုခုကို တွေးတွေးဆဆ ပြုမိသွားပုံရ၏။

"ဒီနေ့တဲ့လား....ဧကန္တ.."

ခေါင်းထဲတွင် ထိုတစ်နေရာသာ ပေါ်လာ၏။ 'တခန့်တမူရာ' နယ်မြေသို့ သူတန်းတန်းမတ်မတ်သာ သွားလေတော့သည်။

အုံ့မှိုင်းကာ ညိုမဲနေသော တိမ်စိုင်များအောက်တွင်တော့ မိုးများက ဆက်တိုက် ရွာသွန်းနေဆဲပင်။

နတ်ဘုရားငယ်တို့ချစ်ပုံပြင်حيث تعيش القصص. اكتشف الآن