⚠️: blood, death, and violence.
Autumn's pov
"Ha? Ano pong meron? Bakit?" Nagsisimula na akong mag-alala especially when I heard a gun.
Nagmadali akong nagbihis. Nagtatakang nakatingin sa'kin si Maddi.
Ang bilis ng tibok ng puso ko sa naiisip na may hindi magandang nangyayari.
"B-bilisan mo 'n-nak..."
Sasagot pa sana ako pero biglang namatay ang tawag.
"I'll come with you." Ani ni Maddi. Tumango na lang ako.
Hindi na siya nagpalit at nagsuot na lang ng jacket. Mabilis niyang kinuha ang susi niya.
"A-ako na ang magda-drive...."
My voice started to stutter sa kabang nararamdaman. Hindi naman na nakipagtalo pa si Maddi, binigay niya lang sa'kin ang susi niya.
Habang nasa elevator ay panay ang paglalaro ko sa dalawag kamay.
Maddi hold my one hand at mahigpit na hinawakan iyon.
"Calm down"
"No. S-something wrong is h-happening..." Hindi mapakaling sabi ko.
My body is starting to freeze. I was trembling with fear, pumapasok sa isip ko ang takot sa boses ng kasambahay namin.
I know Maddi want to ask but she chose to not. Hindi ko rin alam kung papano siya sasagutin.
Patakbo akong pumunta sa sasakyan niya at binuksan agad ang driver seat using her key remote dahil naka lock.
Sabay kaming pumasok sa loob. I immediately opened the machine, hindi ko na hinintay na uminit.
I drove as fast as I can. Sinintabi ko muna ang takot at kabang nararamdaman ko dahil ayaw kong atakahin ako non habang nagmamaneho.
Maddi is just quiet beside me.
Pumasok agad ako sa village namin. Hindi na ako sinita nung guwardiya, kilala naman niya ako.
Quiet place welcomed us. Pero madaming tao ang nasa labas.
Mas lalo akong nanlamig when I saw our house, destroyed, at halos wala ng ipipintas.
May ideyang pumasok sa isip ko kung anong nangyari, pero sana ay hindi....
My tears started to fill in my eyes. May mga pulis na sa paligid at pinapalibutan ng mga kapit-bahay namin.
Nanginginig ang kamay kong bumaba sa kotse. Hindi ako napansin ng mga tao.
Kahit halos hindi na kaya ng tuhod ko ay nagawa kong makipagsiksikan sa mga tao.
"Excuse me po!"
"Excuse, padaan"
"Padaan po."
It was Maddi, pero wala sa kahit sino ang atensyon ko ngayon.
"Miss bawal po–"
YOU ARE READING
Unpredictable Smile (CTR series #2)
Rastgele"Destiny did crossed our path together, only to separate it again. Thinking, what if I'm the first person you loved and met before? Will things like these will happen?"
