Unpredictable Smile (CTR series #2)

chapter 7

Maddi's pov

Naiinis ako. Naiinis ako sa naging desisyon niya. Hindi ko napigilan ang sarili ko, hindi ko sinasadyang mailabas ang inis ko sakanya.

Who the hell in this world will forgive a cheater just easy as that? Hindi sapat ang pag-alis niya sa bahay nila at hindi pagkita sa asawa niya habang dala-dala pa rin ang apilyido niya.

Does she really love him that much?

Well, that guy doesn't deserve it.

Kung pwede lang ako na ang mag file ng annulment nila ay ginawa ko na.

Pinipigilan ko ang sarili kong sirain ang mga gamit dito sa condo ko. Uminom na lang ako ng red horse na nasa refrigerator ko dito sa balcony.

May kinausap na rin akong kukuha ng mga gamit niya doon. I even said to bring the dog.

Pets are not allowed here. Idadala ko na lang siya sa penthouse ko.

I file a leave sa airline for the both of us for one week. Tinanong agad ako ng mga ka-trabaho ko kung anong nangyari sa‘kin. I just answered them, vacation.

Inubos ko ang dalawang lata ng red horse bago pumasok sa loob. Mataas naman ang alcohol tolerance ko, wala pa nga akong nararamdamang hilo o ano.

I decided to cook lunch for us, as an apologize to her for my inappropriate action earlier.

Hindi ko naman alam ang paborito niyang pagkain, I'm planning to cook her favorite dish, pero hindi ko nga pala alam kaya chicken curry na lang ang niluto ko.

While I'm cooking, bigla siyang sumilip kaya pinalapit ko siya.

I know she's still hurting. And I feel sorry for her for adding my self in her thinkings.

I hope she will accept my apology.

And she did.

Our lunch went well. We just talk about something that will not bother her. Hindi na ako nagtanong tungkol sa mga desisyon niya sa kanila ng asawa niya. I also informed her about her belongings there.

I should limit my self for feeling something that is off in our friendship. Kaibigan lang ako, at wala akong karapatang manghimasok sa personal niyang buhay.

I really don't know what's happening to me, nagagalit ako kapag nakikita ko siyang umiiyak, siya ang unang beses na inaalagaan kong babae that is not one of my relatives.

I'm that type of person that doesn't care about girls. Pagkatapos ng laplapan, bahala na sila. And my family and friends know that.

So what's happening to me now? Woah.

Wala kaming ginawa maghapon. I let her sleep so she can rest. I jusy checked the airport and my email.

Hanggang ngayon kinukulit pa rin ako ni Dad about me handling the airport. Bakit ba ayaw niya ibigay sa mga pinsan ko? Bakit sa‘kin pa?

He know I will not accept it. Ilang buwan na niya akong kinukulit tungkol doon.

Nang wala na akong importanteng mga gagawin ay nanood lang ako ng anime, hanggang sa maubos oras ko.

Nang pumatak ang wall clock ko ng seven pm. Lumabas na ako para magluto ng tinola.

I'm planning to go to my friend's bar this midnight. Bukas naman ‘yon 24/7.

She's still sleeping. I checked her in her room, delikado na baka umalis.

Pagkatapos kong ayusin ang niluto ko sa lamesa ay siya naman ang paggising niya. Ang gulo pa ng buhok.