This was the one [°Partek°]~Bartek Kubicki×Patryk Baran

29~ To było pochopne

‼️‼️DRASTYCZNE SCENY ‼️‼️

Patryk Baran

Leżę na swoim łóżku nie wiedząc co się zbytnio działo. Czułem się jak po jakimś grubym melanżu. Spojrzałem na telefon, który leżał na szafce nocnej i zauważyłem, iż jest 12:19. Tak jak codziennie poszedłem do kuchni pójść pomóc w robieniu śniadania z Bartkiem. Znaczy raczej ta pomoc wyglądała tak, że ja siedziałem i gadałem a szatyn przyrządzał posiłki.

Tyle, że w kuchni nie zastałem Bartka bez koszulki tylko jakąś dziewczynę. Zaraz, zaraz to była Kinga. No tak już wszystko pamiętam, tylko czemu ona tu jest zamiast Bartka i gdzie on sam jest?

Zdziwiły mnie także leżące kartony na przedpokoju. Zajrzałem do nich i ujrzałem w nich damskie ubrania.

- Co to jest? - zapytałem pod nosem.

- Moje ubrania - stwierdziła dziewczyna.

- A co one tu robią jeśli mogę spytać?

- Powiedziałam twojej mamie, że chyba nic nie wyjdzie z naszego związku dlatego, że jesteś gejem, a ona powiedziała, gdy się przeprowadzę do ciebie na pewno zmienisz zdanie - powiedziała podchodząc do mnie dając mi buziaka.

- Ale ja mam chłopaka! - krzyknąłem.

- I? - spytała.

- I to jest może jego dom?

- I tak go tu nie ma - powiedziała uśmiechając się.

No właśnie nie ma go i co z tego? Ja chcę, żeby on tu był. Zasądził by jej sierpowego i byłoby po problemie.

Bartek Kubicki

Jutro jest nowy rok szkolny, a ja nie jestem od około 30 godzin w domu. Nie mam telefonu, karty SIM, jedzenia, picia, noclegu, NIC. Jedynym słusznym wyborem, będzie udanie się do pobliskiego sklepu i zapytać o drogę do centrum. Tyle, że jestem na takim zadupiu, że nawet harcerze tu obozowiska by nie rozstawili.

No, ale idę przed siebie.

-----

Boże cywilizacja! Doszedłem do jakiegoś małego sklepiku osiedlowego i pierwsze co spytałem kasjerki to : Czy mogę od pani zadzwonić do chłopaka? Błagam rozładował mi się telefon.

- Jasne, proszę - podała mi telefon firmowy.

- Dziękuję - wybrałem numer.

- Halo? Patryk Baran przy telefonie.

- Halo? Patryś?

- Boże Bartuś! Gdzie jesteś?

- Jaki jest tu adres - zapytałem kasjerki.

- ulica **** nr ***

- Bartuś już jadę! - krzyknął do telefonu.

Patryk Baran

- Bartuś już jadę! - krzyknąłem do słuchawki.

Zamówiłem Ubera i już miałem schodzić, ale nie mogłem otworzyć drzwi. Przekręcałem i nic się nie działo.

- Zmieniłam zamki i tylko ja mam klucze - powiedziała Kinga.

- Daj mi je! Muszę gdzieś pojechać.

- Do Kubickiego? Błagam cię. On nie jest ciebie wart. To zwykły rozpuszczony banan, który myśli, że jest lepszy od innych, bo co? Bo jest gejem? Proszę cię.