içimizdeki şeftali -GERÇEK AİLEM-

29_ ⁠⚈̥̥̥̥̥́ Yeni Zelanda

  VampirlerKurtadamlar'a ithaf edilmiştir.

Keyifli okumalar♡

Bazen, hayatınızda işte bu dediğiniz bir olay yaşarsınız. Kendinizden son derece eminsinizdir. Düşündüğünüz şey olacaktır, doğru olan aklınızdaki olmalıdır.

Ama bazen kısmı işin içine girdiğinde kendinize olan güvenininizle söylediğiniz şey, evrenle birleşip size güzel bir nah çeker.

Tıpkı şimdi benim durumumda olduğu gibi.

"Buna inanamıyorum," diye homurdanan Katya odanın içinde dört dönüyordu. Sert adım sesleri yere çarpıp tok sesler çıkarıyordu. "Bu çok saçma!"

Tatile Katya'yla gitmem diyordum ama evren bana bir nah çekmişti.

Elimdeki turuncu elbiseye dudak büzerek katladım. Gönül isterdi ki üzerinde şeftali desenleri olsun ama kolay değildi bulması. "Biraz daha ayağını yere vurursan bizi otelden kovacaklar."

"Ben zaten burada olmak istemiyorum ki!" Diye bağırdı ve elindeki telefonu yan yana olan iki yataktan birine fırlattı. "Gitmek istiyorum zaten!"

"Yanlız canım sesine dikkat edersen," diye rica ettim. "Baban gelene kadar başıma kaldın. Yorma beni bak. Şurda kısa bir süre katlanacağız birbirimize."

Ürperdi. "Sen bile daha iyi bir seçeneksin."

"Pardon?" Şaşkınlıkla elimi belime koydum. "Benim neyim var?"

Raskol Rus abi, bu kız hak etmiyor abi. Sen gel on yıl ara kızını. Sonra seni reddetsin. Şaka falan ama, duysa çok üzülürdü.

"Bana neyin olmadığını sor, çok daha kolay."

"Hepiniz bir oldunuz, üstüme geliyorsunuz!" Yerleştirmeye üşendiğim bavulu kıyafet odasının kapısından içeriye ittim. Ardından Katya'yı orada bırakıp yatak  odasından çıktım.

Abim resmen bize Yeni Zelanda'da küçük bir daire tutmuştu. Otelin her bir odası süitken, küçük bile diyemezdim aslında. Hem iç tarasımı, hem mimarisi, hem de manzarası muhteşem ötesiydi.

Raskol Rus abi'ye ulaşamadığım için son anda olan bir değişiklikle Katya'yı da tatil planlarıma dahil etmiş, o benim emanetim olduğu için de başka bir odada kalmasına güvenemeyerek Koralp abimi arayarak odamı iki kişilik ayırtmasını rica etmiştim.

Beni kırmayıp tatil için tekrar organize etmişti. Bizden farklı olmaması için getireceğim diğer iki misafirin ve Barlasla Mirza'nın da odalarını iki kişilik ayırmıştı.

Tabii ki de kankalarımı getirmiştim.

Ama burada şimdi şu manzarada Asil'le olmak da vardı. O da başka bir hayaldi.

Sıkıntıyla bir nefes alarak salona geçtim. Tamamı camdan oluşan duvarın önündeki rahat koltuğa gömülerek gözlerimi manzaraya çevirdim. Etraftaki yeşile karışan denizin rengine.

Gerçi bir süre sonra artık manzarayı görmüyordum. Oraya bakıyor olabilirdim ama gördüğüm şey düşüncelerimdi.

Raskol Rus abi önemli bir işi olduğunu söyleyerek bırakmıştı Katya'yı bana. Bu çok büyük bir şey olmasaydı asla Katya'yı bırakmayacağını biliyordum. Yıllar sonra kızını bulmuştu ve henüz daha onunla hasret giderememişken, daha ona babası olduğunu bile kabullendirememişken ortadan öylece kaybolmazdı.

Kesinlikle bir şey olmuştu.

Ben duygularıma kapılarak unutmuş gibi yapsam da aklımın kaldığı bir üçlü de vardı. Yavuz, Savaş ve Burhan da gözüme hiç görünmemişlerdi. Asil benden sonra onlara her ne yaptıysa bana ulaşmamışlardı.