32_෴ Yine Mi Kaçırıldım?

164 23 19
                                    

@ercanblind'e ithaf edilmiştir.

Keyifli okumalar♡

"Alin bir dinle bak, valla kötü bir niyetim yoktu." Topukluları bir kenara fırlatıp ayağıma siyah spor ayakkabılarımı geçirirken ona ters bir bakış attım.

"Artık bir önemi yok Katya, git ve uçağa bin. Seni bekleyemem," oturduğum yataktan kalkıp onu odamdan çıkardım. Şu sıralar Türkiye'de kıştı ama umursamadan dolapta elime gelen ilk şeyi üzerime aldım. Parmaklarıma geçirmeli siyah bir badi ve dar bir siyah kot olmuştu bunlar. Üzerine bir şey giyecek kadar zamanım yoktu. Uçağı birkaç dakika içinde hazırlarlardı.

Raskol abi yüzünden bu beş yılda birçok aracı kullanmayı öğrenmiş, ehliyet almış ve okulunu okumak zorunda kalmıştım.  Buna uçak, tren ve gemiler de dahildi. Sürekli önüme bir şeyler getirip bunu yaparsam beni birkaç ay rahat bırakacağını söylediği için geçiştirmek amacıyla hızlıca hallediyordum. Tabii havacılık okumak o kadar çabuk olmamıştı.

Eğer bir haftadır gördüğüm Asil sanrı değil de gerçekse Nota şimdi orada tek başına demek oluyordu bu. Ve Allah belamı versin ki ben onun gerçek olduğunu fark edemeyecek kadar delirmiş bir şekilde ona korktuğumu söylemiştim.

Amacı neydi bir hafta boyunca beni uzaktan izleyip kendisini görmeme izin vermesinin? Konuşmak için bugün gelmesinin amacı neydi? Neden bağırıp çağırıp hesap sormamıştı mesela her şeyi biliyorsa? Ben olsam öyle yapardım çünkü.

Bacağıma bıçak ve küçük silahların olduğu iki kemeri taktıktan sonra telefonumu alıp odadan çıktım. Değiştirdiğimiz her evde mutlaka bir helikopter ve uçak pisti oluyordu. Deniz yolu her zaman olmuyordu ama şuan işime yarayan tek şey uçak pistiydi.

Yardımcı pilot yanıma geldiğinde bana durumu bildiriyordu. Bense aceleci adımlarla uçağa binip mümkün olduğu kadar çabuk Nota'nın yanına gitmeyi düşünüyordum.

"Herhangi bir sorunumuz yok, uçak kalkışa hazır Alin hanım."

"Eğer konrtolü kaybedersem komuta sende," gözlerimi ona dikip onaylanmasını bekledikten sonra komuta odasına geçtim. Katya arkamda belirip bir pilot şapkasını taç geçirir gibi kafama geçirdiğinde onu affedeceğimi zannediyorsa yanılıyordu.

"Aman efendim, pilotluk nasıl da yakışmış kraliçemize. Şapkayla da ayrı bir seksi oldunuz gibime geliyor ama."

Yediğim bokları temizlemeye çalışırken ben.

"Yavşama beğen geç," diyerek panelleri kontrol ettim. "Ve bunlar seni elimden alamayacak Katya Aleksey. Havadayken seni uçaktan atacağım ve nereye düştüğünü umursamayacağım."

"Saçmalama okyanusa düşersem beni köpek balıkları yer, yüzmeye fırsat bile bulamam."

Tehlikeyle parlayan öfkeli gözlerim onu buldu. "Benden daha tehlikeli olanları mı?"

Yutkunurken iki adım geriye gitti. "Şey, sen hiç zahmet etme. Ben kendim atlarım."

"Güzel," diyerek kulaklıklarımı ve mikrofonu taktım. "Uçak kalkışa hazır."

"Son üç," diyen yardımcı pilot Jackson uzun zamandır bizimleydi. En azından bana uçak kullandıracaklarında her zaman yardımcı pilotluğumu yapardı. 

🍑🍑🍑

"İn artık şu uçaktan!" Diyerek omzundan ittiğim Katya'yı ite kaka aşağıya indireceğim sırada telefonum çaldı. Raskol abiyi iki kez meşgule atmama rağmen tekrar aradığında oflayarak açmak zorunda kaldım. İnatçı adamın tekiydi, açana kadar durmuyordu.

içimizdeki şeftali -GERÇEK AİLEM-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin