Komutan Ve İlk Aşkı | Yarı Texting

18.BÖLÜM

"bebeğiniz mi?"

Olamaz kalbim duracak gibi oldu korkuyordum elim Yiğit'in omzundaydı Yiğit'in omzunu sıkmaya başladım.

"Esra bizim bebeğimiz değil mi?"
"Ha o anlamda mi dedin"
"Başka ne bekliyorsunuz ki?"
"Hiç"

Yiğit yine günü kurtardı ellerim gevşemeye başladı derin bir nefes aldım Yiğit bana baktı ve göz kırptı.

"Efendim bizim düğünümüz yarın"
"Ne?"
"Herşey hazır sadece Esra'ya bir gelinlik alalım yeterli"
"Biraz acele ettiniz sanki"
"Evet hemen evlenmek istiyorum çünkü"
"Oğlum dur daha hazırlık yapacağız"
"Herşey hazır dedim ya"
"İyi peki"

Herkes çok sakindi ama benim kalbim duracak gibiydi sonunda Yiğit resmi olarak kocam olacak ve bu çok heyecan verici!

"Yavuz 1 acil"

Yiğit'in telsizi yine susmadı.

"Sorun nedir aslanım?"
"Komutanım timinizi toplayıp kızıl kayalara gitmemiz gerekiyor"
"Neden?"
"General söyledi mayın falan varmış"
"Tamam aslanım geliyorum birazdan"

Yiğit frekans değiştirdi.

"Yavuzlar timi hazırlanın gidiyoruz"
"Emredersiniz komutanım!"

Yiğit ayağa kalktı hem benim annemin hem kendi annesi ve babasının elini öptü son olarak miniğin yanağını öptü ve kapıya doğru yöneldi bende onu uğurlamak için arkasından gittim.

"Dikkatli ol olur mu?"
"Merak etme en geç yarın gelirim"
"Seviyorum seni"
"Bende seni seviyorum meleğim"

Yiğit beni öpüp gitti umarım ona hiçbirşey olmaz ve sağ salim döner. Tekrar salona döndüm annemler ile Yiğit'in babası tartışıyordu.

"Hanımefendi o bizim de kızımız sayılır öyle bir kararı kendi başınıza veremezsiniz ayrıca bu kızımızın hayatı onun kararlarına saygı duyman gerekiyor"
"Ben diyeceğimi dedim benim başka sözüm yok"
"Ne dedin anne?"

Beni yeni fark ettiler bana bakmaya başladılar.

"Anne cevap versene hangi kararım ile ilgili konuşuyorsun?"
"Yok bişey güzel kızım annen sadece biraz sinirli eminim ciddi değildir"
"Yoo ben gayet ciddiyim benim askere verecek kızım yok"
"Yine mi? Bu konuyu konuşmuştuk anne"
"Evet ve ben dedim ki senin o asker ile evlenmene izin vermeyeceğim"
"Ve ben dedim ki Yiğit ile evleneceğim"
"Seni başka biri ile evlendireceğim"
"Hayır!"
"Evet hatta yoldalar birazdan gelirler"
"Peki gelsinler gelecekleri varsa görecekleri de var"

Beklemeye başladık elimde harika bir koz vardı.  Onları beklerken Yiğit'in annesi ve babası ile sohbet ettim onlar da en az benim kadar gergindi beni savunmak istediler ama ben sadece beklemelerini söyledim sağ olsunlar beni kırmadılar ve dediğim gibi sessiz ve sakin bir şekilde beklediler.

U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U

Yaklaşık yarım saat sonra geldiler. Oturduk annem kahve yapmamı söyledi sakin bir şekilde kahve yaptım ve dağıttım.

"Efendim maksadı ziyaretimiz belli Allah'ın izni peygamberin kavli ile kızınız Esra'yı oğlumuz Mehmet'e istiyoruz"

Mehmet? Bunun adı başka bişey değil miydi? Aman neyse umurumda değil.

"Verdim gitti"
"E hayırlı olsun o zaman"

Yiğit'in annesi ve babası bana baktı Yiğit'in annesinin gözleri dolmuştu evet haklıydı oğlu ilk defa evlenmeye karar vermiş ve sevdiği kızın evlenmesi onu çok üzer.

"Anneciğim iznin olursa size bişey açıklamak istiyorum"
"Tabiki kızım"
"Beni her halim ile kabul edersiniz öyle değil mi?"
"Tabiki gelin kızım"
"Peki o zaman, ben hamileyim"
"Ne!?"

Herkes bana bakmıştı annem ve Mehmet'in ailesi şoka uğramış bir şekilde bakıyordu.

"N-Ne demek hamileyim"
"Şu demek anneciğim ben sayın kocam Yiğit'ten hamileyim ve yakında anne olacağım"
"Pardon Yiğit kim? Kızınızın sevgilisi mi var?"
"Aa anne söylemedin mi yarın düğünüm olduğunu?"
"Ne!? Rezillik"

Mehmet ve ailesi kalkıp gitti ben Yiğit'in annesi ve babası ile oturup onlara baktım onlar gittikten sonra annem kızgın gözlerle bana baktı.

"Ne demek hamileyim? Düğünden bir gün önce bana haber veriyorsun ve hamile olduğunu söylemiyor musun!?"
"Oğlunla ilgilenmeye ara verip beni bir kere arasaydın haberin olurdu"
"Afedersiniz ama bu yaptığınız cidden büyük saygısızlık"
"Size mi soracağım kızım ile ilgili şeyleri?"
"Esra bizim de kızımız sayılır"
"Hayır efendim sayılmaz"

Yiğit'in annesinin elini tuttum ve öptüm.

"Siz onun kusuruna bakmayın anneciğim, yenilgiyi hazmedemeyen birisi sadece evet ben sizin kızınız ve gelininizim"
"Güzel kızım benim"

Yiğit annesi saçlarımı okşadı duygulandım ama belli etmedim. Annem kendi odasına gitti ve kapıyı kapattı. Hala yakında Yiğit ile evleneceğime inanamıyordum bir rüya gibi sanki hepsi bir rüya ve uyanınca herşey eskisi gibi olacak, kütük bey yine bana küçük hanım muamelesi yapacak haha.

"Annen Yiğit ile evlenmeni neden istemiyor?"
"Bilmiyorum takıntısı var herhalde"
"Benim askere verecek kızım yok diyor"
"Evet onun bir kızı yok onun bir oğlu var"
"Niye öyle dedin? Bir sorun mu var aranızda?"
"Annem ben daha liseyi bile bitirmeden gitti o çok değerli oğlunun eğitimi için İngiltere'ye gitti babamı yıllardır görmüyorum şuan burda ama yanıma gelmiyor ben aramadan beni asla aramıyorlar ben aradığımda çok nadiren açıyorlar telefonu onların varı yoğu oğlu ve ben onlar için sadece sıradan bir insanım"
"Öyleyse neden hayatına karışıyorlar?"
"Bilmiyorum anneciğim, ama ben o kadını asla annem olarak görmeyeceğim o sadece bana bir kaç yıl bakıp sonra beni yarı yolda bırakıp giden biri"

Gözlerim dolmuştu Yiğit'in annesi bunu farketti.

"Peki şu ana kadar kaç tane erkek arkadaşın oldu?"
"Sadece bir"
"Gerçekten mi?"
"Evet, bir kere oldu ve o adam beni aldattı hemde sınıf arkadaşım ile ben Yiğit ile evleneceğime inanamıyordum o sanki sevmiyormuş gibi davranıyordu ben küçüklükten beri hep ikinci Planda oldum hep dışlandım hep terk edildim hep benden nefret ettiler ve şimdi Yiğit ve siz böyle ilgi gösterince... Alışık değilim"

Göz yaşlarım akmaya başladı Yiğit'in annesi bana sarıldı.

"Ağlama güzel kızım herşey geçti bak artık yeni bir ailen var seni çok seven bir ailen ve eşin var dahası seni gelecekte çok sevecek bir miniğimiz olacak mutlu olman lazım geçmişe bakma geçmiş geçmişte kalsın sen geleceğe odaklan"

Yiğit'in babası bana baktı ve gülümsedi.

"Sen her çalımdan sonra arkana bakarsan top oynayamazsın cimcime"

Gülümsedim ve ikisine de sarıldım.

"Sizi çok seviyorum iyiki varsınız"
"Bizde seni çok seviyoruz güzel kızım"

U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U U

Telefonum çalmaya başladı.

"Alo?"
"Alo yenge, ben Yiğit komutanın timinden Ramazan Bingöl"
"Buyur Ramazan bir sorun mu var?"
"Yenge nasıl söylesem bilmiyorum..."
"Noldu Ramazan? Yiğit iyi mi?"

Kalbim deli gibi atmaya başladı yoksa Yiğit'e bişey mi oldu? Allahım yardım et.

"Yenge tam emin değilim ama Yiğit komutan galiba mayına basarak şehit oldu"
"N-Ne?"
"Kamera kayıtlarına baktım ama oraya giren son kişi Yiğit komutan ve galiba yiğit komutan sizlere ömür..."

Kalbim yavaşlamaya başladı gözlerim kararıyordu telefon elimden düştü göz yaşlarım akmaya başladı burnumdan ve ağzımdan kan akmaya başladı yavaş yavaş bilincimi kaybettim....

*Devam edecek....